Niniejszy tom zawiera cztery opowiadania Josepha Conrada.

TAJFUN
Dowódca załogi parowca na Morzu Południowochińskim kapitan McWhirr sprawia wrażenie osoby kompletnie nijakiej. Wydaje się być pozbawiony charakteru a momentami denerwuje swoją nadmierną rzeczowością. Zresztą nie tylko czytelnika ale także członków swojej załogi. Jednak kiedy nadejdzie huragan pokaże on ile jest wart. W tym opowiadaniu Conrad jak zwykle stawia ludzi w sytuacji ekstremalnej. Pokazuje, że prawdziwe męstwo nie musi głośno dawać znać o swoim istnieniu. Może być ciche, rzeczowe i pozbawione jakiejkolwiek charyzmy. Jednak przez to pozostaje niezauważone i w efekcie niedocenione.

AMY FOSTER
Dla mieszkańców angielskiej wioski wyrzucony na brzeg młody rozbitek jest niczym więcej jak tylko intruzem. Wywołuje strach, momentami wręcz panikę a co za tym idzie wrogość. Zostaje w końcu udzielona mu pomoc, pochodzący ze środkowej Europy chłopak zamieszkuje w obcej społeczności jednak różnice kulturowe nie przestają być głównym wyznacznikiem stosunków między przybyszem a mieszkańcami wioski. To na wpół autobiograficzne opowiadanie Conrada pokazywało problem samotności jednostki wśród obcego społeczeństwa. Było także odzwierciedleniem alienacji samego autora, który pomimo przyjęcia angielskiego obywatelstwa oraz pisania w języku angielskim nie zapomniał o własnych korzeniach i nie do końca zasymilował się z angielskim społeczeństwem.

FALK
Wspomnienie kapitana barki o perypetiach jakie go spotkały kiedy po raz pierwszy w pewnym wschodnioazjatyckim porcie objął dowództwo na statku. We wspomnieniach tych poza brzmiącymi komicznie problemami z załogą pojawia się postać tajemniczego Falka, kapitana jedynego w porcie statku holowniczego. Okazuje się być on szaleńczo zakochany w siostrzenicy kapitana jednego z parowców. Kiedy idzie do niego ubiegać się o jej rękę wyznaje ponurą prawdę o sobie, która zmienia nie tylko sposób postrzegania Falka przez pozostałych bohaterów ale także sposób narracji dzieła. W opowiadaniu, które zaczęło się jako opowiastka humorystyczna zaczynają się pojawiać charakterystyczne dla Conrada motywy: postawienie człowieka w sytuacji skrajnej, sposób radzenia sobie z nią oraz pytanie: do czego jest zdolny człowiek by przetrwać.

JUTRO
"Jutro możemy być szczęśliwi" jak śpiewał zespół Raz Dwa Trzy. Każdy z nas nieraz pewnie wierzył w magiczną moc jutrzejszego dnia. Jutro będzie lepiej, jutro los się odmieni, od jutra będę lepszym człowiekiem. Dla starego kapitana Hegberda to słowo też ma szczególne znaczenie. Oczekuje on bowiem powrotu swojego syna z morza. Nie ma o nim żadnych informacji ale wie dokładnie kiedy on przyjedzie: jutro. W końcu syn przyjeżdża odwiedzić ojca, ten jednak go nie poznaje. Ostatnie opowiadanie jest świetnym studium zdziwaczenia, które wynika z braku chęci pogodzenia się z rzeczywistością oraz izolacji od społeczeństwa. Pokazuje stan człowieka, który wykreował sobie ułudne "jutro" by uciec od gorzkiego "dziś".

We wszystkich opowiadaniach Joseph Conrad pokazuje swój geniusz w pokazywaniu ludzkich charakterów co jest najbardziej widoczne w opowiadaniu "Falk". W żadnej innym dziele nie przeczytałem takiej wspaniałej charakterystyki postaci głównego bohatera. Pozostałe opowiadania choć pozbawione są tak spektakularnych opisów to nie są pozbawione prawdziwych krwistych bohaterów. W każdym opowiadaniu mamy do czynienia z konfliktem charakterów: opanowanego z nerwowym, otwartego i żywiołowego z powściągliwym czy szalonego z rozsądnym. Konflikty te determinują postępowania głównych bohaterów i dają im szansę na zmianę swojej osobowości. Jednak czy z tej szansy skorzystali (bądź poradzili sobie), to Conrad pozostawia tę kwestię otwartą.

Niniejszy tom zawiera cztery opowiadania Josepha Conrada.

TAJFUN
Dowódca załogi parowca na Morzu Południowochińskim kapitan McWhirr sprawia wrażenie osoby kompletnie nijakiej. Wydaje się być pozbawiony charakteru a momentami denerwuje swoją nadmierną rzeczowością. Zresztą nie tylko czytelnika ale także członków swojej załogi. Jednak kiedy nadejdzie huragan pokaże on ile...