Napisana z pruskiej perspektywy historia manewrów, potyczek, oblężeń i bitew podczas I wojny śląskiej. Właściwie bardziej odpowiedni byłby tytuł "Wojsko pruskie w I wojnie śląskiej". Natomiast niemalże nie ma tu nic o historii politycznej, a armie obu stron nie walczyły przecież w próżni.

Dla umieszczenia opisanych tu wydarzeń w czasie i przestrzeni potrzeba wiedzy o dyplomatycznej stronie konfliktu, w który uwikłane było pół Europy. O innych frontach wojny o sukcesję austriacką są tylko rzadkie wzmianki. Np. o zdobyciu szturmem Pragi przez Maurycego Saskiego w listopadzie 1741 roku nie ma tu zupełnie nic. Wadą jest również brak choćby bibliografii i przede wszystkim map, bez których ciężko śledzić pozycje skrzydeł pod Małujowicami czy Chotusicami.

Pozycja ma swoje plusy. Popularnie i lekko napisana, sporo anegdot. Interesująco ukazana jest specyfika "leży zimowych" i dotkliwej wojny szarpanej, toczonej przez wielotysięczne, lotne oddziały. Przejmowanie konwojów, chwytanie kurierów, ataki na furażerów i patrole to często pomijany element XVIII-wiecznej wojny, a tutaj jest naprawdę ciekawie opisany.

Napisana z pruskiej perspektywy historia manewrów, potyczek, oblężeń i bitew podczas I wojny śląskiej. Właściwie bardziej odpowiedni byłby tytuł "Wojsko pruskie w I wojnie śląskiej". Natomiast niemalże nie ma tu nic o historii politycznej, a armie obu stron nie walczyły przecież w próżni.

Dla umieszczenia opisanych tu wydarzeń w czasie i przestrzeni potrzeba wiedzy o...

Zdecydowanie zbyt drobiazgowa jest ta książka. Miłośnicy tworzenia tabel, statystyk i infografik powinni być wniebowzięci. Podobnie entuzjaści szczegółowych opisów posunięć wojsk i przebiegów bitew. Niemniej jednak napisana jest tak klarownym, prostym i przystępnym językiem, że nawet i to nie było aż tak nużące dla takiego laika jak ja.

Zdecydowanie zbyt drobiazgowa jest ta książka. Miłośnicy tworzenia tabel, statystyk i infografik powinni być wniebowzięci. Podobnie entuzjaści szczegółowych opisów posunięć wojsk i przebiegów bitew. Niemniej jednak napisana jest tak klarownym, prostym i przystępnym językiem, że nawet i to nie było aż tak nużące dla takiego laika jak ja.

Książka opisuje pierwszą z szeregu wojen, które doprowadziły do przejęcia Śląska przez Prusy. Fryderyk II potrafił wykorzystywać okazje. Zawirowania na tronie austriackim wykorzystał jako moment na zbrojne przejęcie prowincji. Zagrał o wysoką stawkę, zaryzykował dużo, może nawet wszystko, i ostatecznie wygrał.
Książka bardzo prosta, język jest przystępny, kompozycja bardzo klarowna – bardziej popularnonaukowa niż naukowa choć mam świadomość, że nie trafi do większego grona czytelników. Szczególnie mnie ujął sposób w jaki autor sportretował króla Fryderyka – osobę ogromnych ambicji ale też melancholika o skrajnej niekiedy emocjonalności.

Książka opisuje pierwszą z szeregu wojen, które doprowadziły do przejęcia Śląska przez Prusy. Fryderyk II potrafił wykorzystywać okazje. Zawirowania na tronie austriackim wykorzystał jako moment na zbrojne przejęcie prowincji. Zagrał o wysoką stawkę, zaryzykował dużo, może nawet wszystko, i ostatecznie wygrał.
Książka bardzo prosta, język jest przystępny, kompozycja bardzo...

To książka opowiadająca raczej o monewrach wojsk pruskich dowodzonych przez Fryderyka Wielkiego, niż o samym Śląsku. Oczywiście Autor nakreśla ogólny stan polityczny tego regionu, cele polityczne Prus i próby odzyskania tej ważnej gospodarczo byłej dzielnicy cesarstwa habsburskiego. Dla Berlina była to kwestia uzyskania statusu mocarstwa, dla Austrii - chyba bardziej prestiżu, niż realnych korzyści (Austriacy nie mieli pomysłu, jak wykorzystać bogactwa Śląska). Mnie osobiście nie wciągnęła, choć dowiedziałem się wielu ciekawych rzeczy. To książka zdecydowanie dla miłośników historii regionalnej, niż amatorów światowej polityki.

To książka opowiadająca raczej o monewrach wojsk pruskich dowodzonych przez Fryderyka Wielkiego, niż o samym Śląsku. Oczywiście Autor nakreśla ogólny stan polityczny tego regionu, cele polityczne Prus i próby odzyskania tej ważnej gospodarczo byłej dzielnicy cesarstwa habsburskiego. Dla Berlina była to kwestia uzyskania statusu mocarstwa, dla Austrii - chyba bardziej...

Bardzo ciekawie napisana książka o I z III wojen Śląskich. Choć interesuje się tematem, to książka w wielu miejscach pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest dużo ciekawostek, przy tym opisanych prostym stylem sprawiającym że książkę przyjemnie się czyta. Ważne też jest że Śląsk traktuje autor jako jeden region, bez bzdur typu Górny czy Dolny Śląsk, który czytelnikom spoza regionu sprawia dużo problemu. Tak na marginesie Dolny i Górny Śląsk nie są osobnymi regionami, tylko pod regionami które podobnie jak Śląsk Cieszyński czy Opawski wchodzą w skład jednego regionu, czyli Śląska.

Bardzo ciekawie napisana książka o I z III wojen Śląskich. Choć interesuje się tematem, to książka w wielu miejscach pozytywnie mnie zaskoczyła. Jest dużo ciekawostek, przy tym opisanych prostym stylem sprawiającym że książkę przyjemnie się czyta. Ważne też jest że Śląsk traktuje autor jako jeden region, bez bzdur typu Górny czy Dolny Śląsk, który czytelnikom spoza regionu...

Są w naszym kraju takie ziemie, których burzliwe losy po dziś dzień stanowią temat wielu publikacji historycznych. Takim regionem jest Śląsk - kraina, która na przestrzeni epok wielokrotnie zmieniała przynależność państwową, a to za sprawą europejskich przywódców, którzy gotowi walczyć na śmierć i życie, chcieli przejąć śląskie ziemie i szczycić się swoim triumfem na arenie międzynarodowej. O jednym z wojennych epizodów w historii Śląska opowiada nam Jakub Hermanowicz w swojej książce pt.: 'Wojna śląska 1740-1742".

Gdy w 1740 roku umierający Karol VI zostawiał swoje państwo w rękach 23-letniej córki, Marii Teresy, z pewnością podejrzewał, że jego następczyni z racji płci i wieku może zostać zaatakowana przez swoich przeciwników politycznych. Rzeczywiście, na taki atak nie trzeba było długo czekać. Jeszcze w tym samym roku, młody władca Prus, Fryderyk II, postanowił skorzystać z zawirowań na tronie austriackim i stoczyć walkę o od dawna pożądany Śląsk. Szczegółowy przebieg tego konfliktu zbrojnego, z uwzględnieniem jego najważniejszych bitew i oblężeń poszczególnych miast znajdziecie w książce Jakuba Hermanowicza.

Hermanowicz imponuje czytelnikowi rozległą wiedzą o opisywanym konflikcie. Potrafi znakomicie opowiadać o starciach wojsk pruskich z austriackimi, a jego dbałość o chronologię wydarzeń i spójność narracyjną zdecydowanie ułatwiają nam orientację w przedstawianych wydarzeniach. Problem w tym, że mimo popularnonaukowego charakteru, ta książka to pozycja dla znawców tematu, czyli miłośników historii Śląska. Pozostali, co prawda mogą zmierzyć się z tą lekturą, jednak nie gwarantuję, że dobrną do końca tej opowieści i zapamiętają przebieg kampanii wojennej z lat 1740-1742.

Jako historyk zdecydowanie polecam "Wojnę Śląską 1740-1742". Jako zwykły czytelnik nie jestem pewna, czy to pozycja, która zyska uznanie szerokiego grona odbiorców. Jeśli jednak Śląsk jest bliski Waszemu sercu, to dzięki tej książce zgłębicie jego XVIII-wieczną historię i poznacie szczegóły jednego z najsłynniejszych konfliktów w dziejach ówczesnej Europy.

Są w naszym kraju takie ziemie, których burzliwe losy po dziś dzień stanowią temat wielu publikacji historycznych. Takim regionem jest Śląsk - kraina, która na przestrzeni epok wielokrotnie zmieniała przynależność państwową, a to za sprawą europejskich przywódców, którzy gotowi walczyć na śmierć i życie, chcieli przejąć śląskie ziemie i szczycić się swoim triumfem na arenie...

https://historia.org.pl/2017/03/13/wojna-slaska-1740-1742-j-hermanowicz-recenzja/

https://historia.org.pl/2017/03/13/wojna-slaska-1740-1742-j-hermanowicz-recenzja/