O tym, jak hiszpańscy akademicy zostali wysłani do przedrewolucyjnego Paryża w celu nabycia Encyklopedii, pierwszego wydania in folio. Autor zastosował nietypowy zabieg konstrukcyjny, który misię bardzo. :) Mianowicie, fragmenty misji przeplatane są z miejscami bardzo osobistymi relacjami z researchu: co było ważne, na jakich źródłach się opierał, z kim konsultował poszczególne sceny. Poczułam w pewnym momencie oddech historii - otóż nie dość, że w Hiszpanii sieć autostrad pokrywa się z siecią osiemnastowiecznych traktów, to jeszcze historyczne gospody przetrwały. Oczywiście nie są takie same jak ongiś, ale niektóre tylko nieznacznie przebudowano. Autor siada sobie na tarasie (np. kamienne płyty są jak najbardziej historyczne), zerka na starą belkę nadproża, popija kawę i patrzy na prawie ten sam widok, co bohaterowie jego książki. Dwieście ileś lat historii na chwilę po prostu znika. Po drugie, dzięki tej nietypowej formie z łatwością unika dłużyzn i powtórzeń (no ileż razy bohaterowie mogą być napadani, żeby ożywić narrację), nie wpada w pułapkę nadszczególarstwa. Akcja jest nieśpieszna, priorytetem było opowiedzenie ciekawej historii, pełnej anegdot, bogatej w szczegóły, a nie rozrywkowa sensacyjność.

O tym, jak hiszpańscy akademicy zostali wysłani do przedrewolucyjnego Paryża w celu nabycia Encyklopedii, pierwszego wydania in folio. Autor zastosował nietypowy zabieg konstrukcyjny, który misię bardzo. :) Mianowicie, fragmenty misji przeplatane są z miejscami bardzo osobistymi relacjami z researchu: co było ważne, na jakich źródłach się opierał, z kim konsultował...