Wdzięczne dla kryminałów pogranicze polsko-białoruskie - ale po co aż na 830 stron - nie wiem. Trochę przeskoki czasowe mi też zgrzytały. Nie jest zła, ale nie trafia zupełnie w moje preferencje.

Wdzięczne dla kryminałów pogranicze polsko-białoruskie - ale po co aż na 830 stron - nie wiem. Trochę przeskoki czasowe mi też zgrzytały. Nie jest zła, ale nie trafia zupełnie w moje preferencje.

Zmęczyłam - tak podsumuję przeczytanie tej książki, chociaż historia była ciekawa. Ale ilość postaci, nazwisk, powiązań, wątków pobocznych, przebicia z przeszłości oraz fakt, że między seriami czytania miałam kilkudniowe przerwy sprawiły, że wyjątkowo topornie mi szło… Co oczywiście nie jest wina książki, jednakże okrojenie z kilku wątków nie zrobiłoby ten historii krzywdy.

Zmęczyłam - tak podsumuję przeczytanie tej książki, chociaż historia była ciekawa. Ale ilość postaci, nazwisk, powiązań, wątków pobocznych, przebicia z przeszłości oraz fakt, że między seriami czytania miałam kilkudniowe przerwy sprawiły, że wyjątkowo topornie mi szło… Co oczywiście nie jest wina książki, jednakże okrojenie z kilku wątków nie zrobiłoby ten historii krzywdy.

Kryminał dziejący się w środowisku polsko-białoruskim.
Stereotyp kontaktów obu narodów pokazany w powieści ma się nijak do przekazu mediów głównego nurtu.
Z pewnością ciekawe są wątki historyczne pamiętane oczami małego dziecka - w tym wstrząsający opis ginącej matki.
Autorka śmiało pokazuje, że czasy lat czterdziestych nie były czarno-białe. Wpisuje się w kontrowersje dotyczące tzw. żołnierzy wyklętych.
Jest to pozycja, która zmienia pojęcie heroizmu.
Ciężki temat pokazujący, jak przeszłość kładzie się cieniem na teraźniejszość.

Kryminał dziejący się w środowisku polsko-białoruskim.
Stereotyp kontaktów obu narodów pokazany w powieści ma się nijak do przekazu mediów głównego nurtu.
Z pewnością ciekawe są wątki historyczne pamiętane oczami małego dziecka - w tym wstrząsający opis ginącej matki.
Autorka śmiało pokazuje, że czasy lat czterdziestych nie były czarno-białe. Wpisuje się w kontrowersje...

Ksiazka jest niepotrzebnie wydłużona i to w taki sztuczny sposób. Przez to ksiazka jest dość męcząca, nie wciąga i w pewnym momencie jest już wszystko jedno jak się ksiazka skoczyć, byle tylko skończyła się jak najszybciej.

Ksiazka jest niepotrzebnie wydłużona i to w taki sztuczny sposób. Przez to ksiazka jest dość męcząca, nie wciąga i w pewnym momencie jest już wszystko jedno jak się ksiazka skoczyć, byle tylko skończyła się jak najszybciej.

Po paru latach wróciłem do tej książki, którą oceniam za najlepszą z cyklu "Cztery żywioły ..."
Kupiłem przez przypadek i dzięki tej książce wciągnąłem się w historię o profilerce Saszy Załuskiej.
Ale nie tylko ...
"Okularnik" popchnął mnie do szerszego poznania historii przytoczonej w książce pacyfikacji wsi Hajnówka przez "Burego", żołnierza AK, jednego z "wyklętych", któremu stawiane są teraz pomniki jako bohaterowi.
"Okularnik" to coś więcej niż kryminał, to wielowątkowa wciągająca historia "pełnokrwistych" dobrze zarysowanych bohaterów, tych z teraźniejszości naznaczonych przeszłością i tych z przeszłości. Bo to także kawałek dobrej historii powojennej wschodniego pogranicza, o trudnych aspektach życia małych wiosek w których prawosławie i katolicyzm "segregują" mieszkańców na lepszych i gorszych.
Nie wszystko jest czarno-białe, nie wszystko (czyjaś śmierć, cierpienie i łzy) też da się usprawiedliwić siłą wyższą czy walką o niepodległość.

Po paru latach wróciłem do tej książki, którą oceniam za najlepszą z cyklu "Cztery żywioły ..."
Kupiłem przez przypadek i dzięki tej książce wciągnąłem się w historię o profilerce Saszy Załuskiej.
Ale nie tylko ...
"Okularnik" popchnął mnie do szerszego poznania historii przytoczonej w książce pacyfikacji wsi Hajnówka przez "Burego", żołnierza AK, jednego z...

Drugi, równie dobry tom z cyklu: Cztery żywioły Saszy Załuskiej. Jak zwykle u Katarzyny Bondy, świetna fabuła i wciągająca akcja.

Drugi, równie dobry tom z cyklu: Cztery żywioły Saszy Załuskiej. Jak zwykle u Katarzyny Bondy, świetna fabuła i wciągająca akcja.

Po prawie roku od przeczytania pierwszej części serii Bondy – „Pochłaniacz”, powracam do tej pisarki pełna przekonania, że chwilę wolnego czasu zajmie mi kombinowanie, kto za tym wszystkim stoi. Trochę się zawiodłam. Nie spodziewałam się po ponad 800-stronnicowej książce takiego klucha. Akcja rozkręca się w ślimaczym tempie. Pisarka obrała sobie za punkt honoru opisanie rozbudowanych charakterystyk i historii z życia prawie każdego bohatera. Pod koniec, czyli jakieś 100 stron do końca, zaczyna robić się gęsto. Jak dla mnie w książce znalazło się za dużo wątków, które były bezsensu rozbudowane. Zagmatwany koniec i wyciągnięte historię sprzed kilkunastu i kilkudziesięciu lat. Do tego beznadziejna historyjka o „odmładzaniu”. Bosz. Proszę Cię Kaśka, nie pisz już więcej takich kryminalnych gniotów. Spodobała mi się ujęta historia w tle, o to tyle. NIE POLECAM

Po prawie roku od przeczytania pierwszej części serii Bondy – „Pochłaniacz”, powracam do tej pisarki pełna przekonania, że chwilę wolnego czasu zajmie mi kombinowanie, kto za tym wszystkim stoi. Trochę się zawiodłam. Nie spodziewałam się po ponad 800-stronnicowej książce takiego klucha. Akcja rozkręca się w ślimaczym tempie. Pisarka obrała sobie za punkt honoru opisanie...

Jak dla mnie szału nie ma, choć jest to inna Bonda, niż ta, do której się przyzwyczaiłam. A rok ten upływa mi pod znakiem Bondy, ze względu na ilość przeczytanych książek Bondy w tym roku.
Zbyt dużo wątków pobocznych, choć podobała mi się taka filmowa perspektywa. Liczyłam jednak na ich zamknięcie, być może zakończenie znajdą w następnych częściach?
Sasza Załuska to "utalentowana profilerka" - szczerze mówiąc ani w pierwszej ani w tej części nie działo się nic, co by to potwierdziło. Załuska pakuje się w kłopoty, a jej wnioski pojawiają się dosłownie z chmury. Mam nadzieję, że Lampiony jakoś to wyrównają.

Jak dla mnie szału nie ma, choć jest to inna Bonda, niż ta, do której się przyzwyczaiłam. A rok ten upływa mi pod znakiem Bondy, ze względu na ilość przeczytanych książek Bondy w tym roku.
Zbyt dużo wątków pobocznych, choć podobała mi się taka filmowa perspektywa. Liczyłam jednak na ich zamknięcie, być może zakończenie znajdą w następnych częściach?
Sasza Załuska to...

Tym razem nie rozczarowałam się. Dobrze skonstruowana fabuła. Przy tak wyrazistych postaciach drugoplanowych sama Sasza Załuska gdzieś znikła. Kilka wątków nadal pozostało otwartych (inaczej niż w poprzedniej części, gdzie finał zamknął jednak wszystkie wątki definitywnie).

Tym razem nie rozczarowałam się. Dobrze skonstruowana fabuła. Przy tak wyrazistych postaciach drugoplanowych sama Sasza Załuska gdzieś znikła. Kilka wątków nadal pozostało otwartych (inaczej niż w poprzedniej części, gdzie finał zamknął jednak wszystkie wątki definitywnie).

Świetna, wielowątkowa powieść o trudnej historii, z wieloma barwnymi bohaterami. Napisana świetnym językiem i dająca do myślenia. Autorka niczego nie podaje na tacy, wiele rzeczy trzeba samemu zinterpretować. Brawo!

Świetna, wielowątkowa powieść o trudnej historii, z wieloma barwnymi bohaterami. Napisana świetnym językiem i dająca do myślenia. Autorka niczego nie podaje na tacy, wiele rzeczy trzeba samemu zinterpretować. Brawo!