Po książki Alex Kavy sięgałem niejednokrotnie i zawsze z dobrym skutkiem. Najlepiej wspominam pierwsze wydane przez nią powieści, póżniej bywało już z nimi różnie. Nie wiedząc, że jest to kolejna część przygód Rydera i agentki O'Dell będąca kontynuacją poprzedniej zabrałem się do czytania licząc na dobrą lekturę.
W różnych miejscach pojawia się tajemniczy wirus, który może doprowadzić do epidemii. Ktoś znalazł metodę na zarażenie jak najwięcej ludzi w jak najkrótszym czasie. W Chicago wyskakuje mężczyzna z okna hotelu, w Alabamie zostają znalezione zwłoki kobiety, a ktoś próbuje zacierać ślady. Agentka O'Dell i Creed Ryder mają pomóc w rozwiązaniu pojawiających się ognisk wybuchu wirusa i powstrzymać osoby odpowiedzialne za tę sytuacje.
Nie czytałem poprzednich części z tego cyklu i zabrałem się za trzecią w chronologii. Autorka przypomina co się działo poprzednio, gdy tylko tego wymaga historia. Początkowo możemy śledzić poszczególne wątki przeplatające się ze sobą. Dotyczące pojawienia się wirusa i metody rozpowszechnienia po śledztwo prowadzące przez odpowiednie służby po wątek śledztwa agentki O'Dell. Ciekawym pomysłem było ukazanie metody wywołania i możliwości epidemii na znacznym obszarze. Przecież nawet obecnie przez linie lotnicze przechodzą setki jak nie tysiące pasażerów i złapana choroba w jednym miejscu może być przeniesiona w niczym świadomej osobie do różnych docelowych krajów wywołując nawet wybuch epidemii. Zresztą nawet podróżując od jednego miasta do drugiego można przywieść ze sobą chorobę. Dlatego uważam za pomysł interesujący, chociaż nie nowy. Drugim wątkiem wprowadzonym w tym przypadku jest dotyczący Creeda, jego podopiecznych i sprawa zaginionej nastolatki. Najbardziej podobało mi się tutaj wykorzystywanie psów nie tylko do odnalezienia narkotyków lub bomb, ale też ich samych do jak najwcześniejszego wykrycia różnych chorób. Przecież nosy psów są tysiąc razy bardziej czułe niż ludzkie i mogą dużo szybciej wykryć nie widoczne zagrożenia. Kolejną sprawą było rozwinięcie i wprowadzenie wątku śledztwa prowadzonego przez Maggie O'Dell mającego swój początek w poprzednich tomach. Właściwie nie przeszkadzało mi w żadnym razie, bo autorka co najważniejsze wydarzenia z poprzednich części nam przybliża podczas czytania. Takie podejście sprawiło, ze nie czułem się zagubiony podczas lektury.
Jeżeli chodzi o postacie zostały nakreślone dobrze, ale nie wybijają się za bardzo niż oczekiwałem. Sylwetkę Creeda, jego miłości do wyszkolonych psów i gotowości, aby nieść pomoc w naglących sprawach wypadły nad wyraz ciekawie. Kiedy trzeba twardy i stawiający na swoim, ale sympatyczny. Maggie O'Dell niestety nie jest już tą postacią jaką mogliśmy spotkać w pierwszych książkach. Chyba za sprawą, ze teraz występuje często nie na pierwszym planie jak było, tylko zazwyczaj dzieli swoje miejsce z innymi postaciami. Twarda, nieugięta i zarazem sympatyczna. Można ją polubić tak samo jak Rydera. Taką jeszcze wyróżniającą się osobą jest Jason zmagający się ze swoimi demonami. Pozostałe występujące tutaj postacie drugoplanowe i trzecioplanowe zostały przez autorkę wprowadzone i mają do odegrania jakąś mniejszą lub większą rolę w historii. Brakowało mi w nich większej głębi, tego czegoś, podczas czytania, aby były jeszcze bardziej interesujące. Relacje stworzone pomiędzy bohaterami są poprawnie przedstawione. Jeśli chodzi o dialogi to też nie wybijają się, ale nie mogę na nie narzekać. Są dobre i tylko dobre. Najważniejsze, że nie przeszkadzają podczas czytania.
Akcja książki została poprowadzona w dobrym tempie i cały czas się coś dzieje podczas czytania. Nie ma może jakiś niepotrzebnych opisów i wiejącej z kart nudy. Po pierwszych rozdziałach wciągnęła mnie w wymyśloną przez autorkę historie i przyjemnie się czytało. Ciekawy pomysł to nie wszystko i nieraz miałem wrażenie przewidywalności wydarzeń jakie mogą mieć miejsce. Zabrakło mi twistów lub większej dramaturgii podczas czytania, bo przecież motyw epidemii stwarza szerokie możliwości. Czasami pojawiały się trzymające w napięciu momenty i najbardziej miło wspominam tą część fabuły, dotyczącą ośrodka do trenowania psów i osób tam zatrudnionych. Miłość do zwierząt i obawa przed wirusem mogącym zabić wytrenowane psy. Wątek zapobiegnięcia epidemii i odszukanie sprawców również mi się podobał. Nawet śledztwo prowadzone przez agentkę wypadło nieźle, ale moim zdaniem zakończenie łączące wszystkie wątki pozostawiło pewien niedosyt. Brakowało mi w tym wszystkim dopracowania historii i przedstawienia motywów dotyczących działania czarnych charakterów w kwestii czemu oni to robią.
Po przeczytaniu poprzednich tomów po tej najnowszej odsłonie nie spodziewałem się jakiś cudów i dlatego nie zawiodłem się za bardzo. Historia toczy się w przyzwoitym tempie, czasami przyspieszając, są morderstwa, tajemnicza epidemia i sięgający wyżej spisek, aby nie dopuścić do poznania prawdy. Książka to powieść napisana lekkim i przystępnym stylem, przez którą właśnie dlatego płynie się bez przeszkód. Pochłania się ją w szybkim tempie i nie sposób się nudzić podczas czytania. Kartki same się przewracają i nie wiadomo kiedy się skończyło czytać. Mająca potencjał, który nie został niestety do końca wykorzystany, lecz jest to przyjemna lektura w sam raz po czymś wybitniejszym lub jako odpoczynek po czymś cięższym. Dostałem przyzwoitą i dobrą powieść rozrywkową, przy której można milo spędzić czas. Pewnie jeszcze nie raz sięgnę po jej książki, ale w dalszej przyszłości.

Po książki Alex Kavy sięgałem niejednokrotnie i zawsze z dobrym skutkiem. Najlepiej wspominam pierwsze wydane przez nią powieści, póżniej bywało już z nimi różnie. Nie wiedząc, że jest to kolejna część przygód Rydera i agentki O'Dell będąca kontynuacją poprzedniej zabrałem się do czytania licząc na dobrą lekturę.
W różnych miejscach pojawia się tajemniczy wirus, który może...