Niezła jazda? Raczej wyścig Formuły 1. I to w bolidzie z rozregulowanym układem kierowniczym. Apoteoza życia, jakiej w kulturze popularnej dawno nie było. Alkohol, kokaina oraz, przede wszystkim, seks. Końska dawka seksu – jedynego prawdziwego prawdziwego dr. Feelgooda, najlepszego lekarstwa na wszelkie przypadłości i problemy. A na deser burdele i podłe bary, drobni gangsterzy, taksówkarze i cwaniacy, brudne zaułki i zatęchłe mieszkania rozpadających się robotniczych dzielnic i modne rozświetlone kawiarnie w centrum Edynburga. No i nękające bohaterów pytanie o ciężarze kamienia filozoficznego – kto lepiej gra w piłę Hibsi czy Heartsi? Oto sens i smak życia według Irvine’a Welsha.
Ale to już nie ten Welsh z pierwszego „Trainspotting” – zniszczony niehigienicznym trybem życia heroinista, dla którego pisanie jest najlepszą terapią, zdrowszym nałogiem. Autor „Niezłej jazdy” to w pełni dojrzały artysta, pisarz doskonale świadomy swoich możliwości, lubiący bawić się bohaterami i językiem, wieczny chłopiec wciąż skory do psot, a jednocześnie mądry życiowym doświadczeniem trefniś u progu jesieni życia (w końcu ma już 59 lat), który chce nam powiedzieć, co w tym życiu najlepsze i najważniejsze.
Jeszcze kilka miesięcy temu, gdy na naszym rynku ukazał się „Trainspotting zero" – pełen rozmachu, pod każdym względem doskonały prequel opowieści o Rentonie, Sick Boyu, Spudzie i Begbiem – wydawało się, że to szczyt pisarskich możliwości Welsha. Szkot osiągnął literackie wyżyny. Stworzył wielką powieść społeczną – i to nie tylko w kategoriach pop. Rzecz, którą można postawić w jednym szeregu z literackimi, filmowymi i scenicznymi dokonaniami brytyjskich „młodych gniewnych” z przełomu lat 50. I 60. Jednak okazuje się, że potrafi wspiąć się jeszcze wyżej.
Wykorzystując jednego z bohaterów niedocenionego „Kleju” – Terry’ego Lawsona (Sick Boy pojawia się w epizodzie) stworzył swoją najlepszą dotychczas powieść. „Niezła jazda” jest brawurowa językowo, błyskotliwa i finezyjna. Bawi do łez chwilami bardzo ryzykownym humorem, momentami zaś potrafi po prostu wzruszyć. Aż trudno uwierzyć, że te ponad 400 stron kończy się aż tak szybko. Szkoda, że nie ma w pobliżu Pubu Bez Nazwy. Na szczęście są sklepy, gdzie można kupić szkocką i piwo. No i jest seks.
Znakomita powieść. Chciałoby się napisać wielka, ale to chyba rozbawiłoby Welsha. Facet raczej nie ma pretensji do wielkości. Po prostu chce się bawić i potrafi zapewnić doskonałą zabawę wszystkim wokół.

Niezła jazda? Raczej wyścig Formuły 1. I to w bolidzie z rozregulowanym układem kierowniczym. Apoteoza życia, jakiej w kulturze popularnej dawno nie było. Alkohol, kokaina oraz, przede wszystkim, seks. Końska dawka seksu – jedynego prawdziwego prawdziwego dr. Feelgooda, najlepszego lekarstwa na wszelkie przypadłości i problemy. A na deser burdele i podłe bary, drobni...