Wywiad rzeka Szczepana Twardocha z Mamedem Khalidovem i sobą samym...

Są dwie rzeczy, które rzucają się w oczy od początku: piewsza to jak ogromnie religijnym człowiekiem jest Mamed Khalidov. Ta książka w 90 procentach opowiada o wierze którą wyznaje i o jej wpływie na jego życie. Ubolewam nad tym jak mało w porównaniu z tematem wiary poświęcono tutaj historii rodziny zawodnika, jego rodzinnego kraju, temu czym dla niego jest bycie Czeczenem, mężczyzną, synem i ojcem - bo właśnie te fragmenty są największymi zaletami tej książki, a jest ich niestety bardzo mało. Uwierzcie, że gdyby nie fotografie umieszczone wewnątrz, nie ma na temat Mameda Khalidova jako zawodnika MMA zbyt wiele w tym wywiadzie.
Drugą kwestią jest, jak wiele miejsca -moim zdaniem całkiem niepotrzebnie - zajmuje podkreślanie tego jak wiele łączy obu panów, oraz opowiadanie Twardocha o sobie samym. Rozumiem, że mógł chcieć w ten sposób dać do zrozumienia swojemu rozmówcy, że wie o czym ten mówi, bo może sobie to przełożyć na losy własne i własnej rodziny, ale nie można tego było pominąć w druku? Pewnie dla fanów prozy Twardocha jest to smaczny kąsek, dla fanów Khalidova już nie.
Reasumując:
Początek jest obiecujący, później jest przeskakiwanie z tematu na temat, temat wiary...długo długo nic więcej...kilka zdjęć przypominających, że to jest jednak rozmowa ze sportowcem, temat wiary i 245 strona kiedy Mamed rzuca :" Dajmy już spokój religi", i cztery strony później jest już po rozmowie.
Ja jako kibic MMA i samego Khalidova jestem lekko rozczarowana.

Wywiad rzeka Szczepana Twardocha z Mamedem Khalidovem i sobą samym...

Są dwie rzeczy, które rzucają się w oczy od początku: piewsza to jak ogromnie religijnym człowiekiem jest Mamed Khalidov. Ta książka w 90 procentach opowiada o wierze którą wyznaje i o jej wpływie na jego życie. Ubolewam nad tym jak mało w porównaniu z tematem wiary poświęcono tutaj historii rodziny...