Książka (J'apprends le yoga) jest moim zdaniem bardzo wartościowym podręcznikiem dla początkującego. I to jest niestety wszystko, co mam dobrego do powiedzenia na temat polskiego wydania z 2003 roku pod zmienionym tytułem.

Jako podręcznik powinna być wydana klarownie i przejrzyście, tymczasem nudna i toporna czcionka nie pozwala mi się ani skupić ani na istotnym fragmencie tekstu, ani takowy odnaleźć. Wszystko się ze sobą zlewa. Podręcznik jest podzielony na rozdziały, które nie zaczynają się od nowej strony/kartki (czyżby wydawnictwo oszczędzało papier?) Rozdziały z kolei dzielą się na podrozdziały, których tytuły niewiele różnią się czcionką od tytułów rozdziałów. W tekście oszczędnie poupychane są niewielkie zdjęcia (znowu zabrakło papieru?),same w sobie bardzo istotne, bo są na nich uwidocznione kierunki ruchu, błędy itp. Efekt jest zniechęcający.

Ze wstępu zniknęły wszystkie przypisy, a było ich osiem. I nie "wielcy klasycy" tylko "wielkie klasyki", które powinny być pisane z wielkiej litery i oddzielone przecinkami.

I wreszcie, ogromnie mnie ciekawi, dlaczego tłumaczy podanych jest aż dwóch. Powinna znaleźć się na ten temat co najmniej notatka. Pierwszy zmarł (1989) i nie mógł nic powiedzieć w momencie wydawania książki: ani w kwestii jej wydania, ani na temat swojego przekręconego imienia oraz nazwiska, do którego dodano literkę "d". Smutno.

Edit: I bezsens podawania wydania roku oryginału 1992 (po śmierci tłumacza!)

Książka (J'apprends le yoga) jest moim zdaniem bardzo wartościowym podręcznikiem dla początkującego. I to jest niestety wszystko, co mam dobrego do powiedzenia na temat polskiego wydania z 2003 roku pod zmienionym tytułem.

Jako podręcznik powinna być wydana klarownie i przejrzyście, tymczasem nudna i toporna czcionka nie pozwala mi się ani skupić ani na istotnym fragmencie...