"Blaski i cienie życia schizofrenika" to powieść autobiograficzna, opowiadająca losy pewnego Sławka, co to z chorobą się zmierzyć musiał. Schizofrenia to dla mnie temat dość bliski, wręcz namacalny. Przez osiemnaście lat miałam do czynienia z osobą chorującą, obecnie już sporadycznie, jednak choroba nadal stanowi dla mnie temat ważny. Może właśnie dlatego odebrałam książkę bardzo osobiście.

"Po górce przyszła depresja. Miałem coraz mniej energii i z trudnością zmuszałem się do pracy. Przestałem chodzić na siłownię."

Lekturze towarzyszyły przebiegające po plecach dreszcze, choć kwestie dotyczące psychozy nie są głównym tematem rozważań autora. Opowiada on bowiem całe bogate życie bohatera, począwszy od dzieciństwa, przez okres studencki, na dorosłości kończąc. Tło powieści to okres transformacji systemowej w Polsce, stan wojenny i komunistyczne rządy.

Język, którym posługuje się autor jest przystępny, rzeczywisty i łatwy w odbiorze. Składnia nieskomplikowana pozwala nam na wczucie się w treść, przyswojenie jej i przetworzenie na obraz.

Całość czyta się szybko i bez zbędnych pauz. Momentami mamy wrażenie przesytu zbędnych informacji, jednak to właśnie te nieistotne, rozdrabniane elementy stanowiły dla mnie dopełnienie posiłku, po którym miałam już całe wyobrażenie na temat poruszany w książce.

To pozycja mądra, stanowiąca przełom w relacjach międzyludzkich, interpersonalnych. Sławomir Radomski odkrywa przed nami to co najistotniejsze, przedstawia życie z chorobą bez zbędnych krępacji. Odkrywamy obszary jak dotąd nieznane, ponieważ choroby psychiczne stanowią nie lada zagadkę dla każdego specjalisty, jak i dla reszty społeczeństwa. Boimy się tego, czego nie znamy, przez co ulegamy emocjom, instynktom pierwotnym, obroną. "Blaski.." pokazuje nam, że ze schizofrenią można żyć, można być szczęśliwym, założyć rodzinę. Epizody psychosomatyczne, nawroty choroby są nieuniknione, jednak przy odpowiednim doborze leków, systematyczności i opieki medycznej można zdziałać cuda.

Główny bohater przeżył wiele, to wiele odcisnęło na jego duszy piętno, jednak nie poddał się i walczył z chorobą. Miał za sobą wiele prób samobójczych, naście pobytów w szpitalu psychiatrycznym, jednak starał się wykorzystywać swój czas w pełni, mając za sobą wielki bagaż doświadczeń i przygód.

Jednym z objawów wczesnego stadium choroby jest znudzenie, rezygnacja, zniechęcenie, częste zmiany zachowania, nastroju i zainteresowań. To właśnie dlatego Sławek tak nagminnie zmieniał swoje hobby, przez co mógł pochwalić się wiedzą na wielu płaszczyznach.

Jest to niewątpliwie ważna pozycja, poruszająca uniwersalny temat. Choroby psychiczne były, są i będą, będą się rozwijać, mnożyć i tworzyć przeróżne kombinacje, a nam jako ludzkości pozostaje uświadamianie i nauka.

"Blaski i cienie życia schizofrenika" to powieść autobiograficzna, opowiadająca losy pewnego Sławka, co to z chorobą się zmierzyć musiał. Schizofrenia to dla mnie temat dość bliski, wręcz namacalny. Przez osiemnaście lat miałam do czynienia z osobą chorującą, obecnie już sporadycznie, jednak choroba nadal stanowi dla mnie temat ważny. Może właśnie dlatego odebrałam książkę...

http://z-ksiazka-w-reku.blogspot.com/
________________________________________________________________________
Schizofrenia to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się zmienionym chorobowo, nieadekwatny postrzeganiem, przeżywaniem, odbiorem i oceną rzeczywistości.

Jestem pewna, że słowo „schizofrenia” w wielu z Was wzbudza strach lub niepokój. Dla niektórych osób zachorowanie na nią oznacza wyrok i koniec normalnego życia. Ludzi zdrowi nie tylko boją się schizofreników, ale także pogardzają nimi, a nawet się z nich naśmiewają. Tak jednak być nie musi. Życie z taką chorobą również może mieć sens, pomimo licznych wzlotów i upadków, radości i smutków. Chorzy psychicznie tak samo jak ludzie zdrowi, są częścią społeczeństwa i mogą budować a także tworzyć liczne wartości. Nie są ludźmi skazanymi na porażkę. Sławomir Radomski w swojej książce zaprasza nas do wędrówki przez życie pewnego schizofrenika pokazując jego liczne niezwykłe i zwykłe przypadki.

~*~

Muszę przyznać, że dotąd niewiele wiedziałam o schizofrenii. Dzięki książce dowiedziałam się wszystkiego u źródła, od osoby chorej. Takie zapoznanie się z chorobą jest o wiele lepszy niż czytanie o nich w książkach medycznych (chyba, że chcemy poznać tę chorobę z medycznego punktu widzenia). Dzięki lekturze dowiedziałam się, jak wygląda życie osoby chorej na schizofrenię, kiedy ta choroba zaczyna się objawiać oraz jak wyglądają pogorszenia się stanu chorego. Lektura tej książki powoduje, że nie tylko możemy dowiedzieć się więcej o tej chorobie, ale przede wszystkim zrozumieć zachowanie osoby chorej.

Książka udowadnia, że osoba chora na schizofrenię nie jest skazana na wieczną życiową porażkę, nie znajduje się na marginesie społeczeństwa. To są takie same osoby, jak osoby zdrowe. Również chcą być kochani, chcą osiągać sukces i po prostu być szczęśliwymi. „Blaski i cienie życia schizofrenika” to książka napisana bardzo lekkim i przyjemnym językiem. Autor w bardzo przystępny sposób opowiada nam o chorobie, bez medycznego żargonu. Lektura jest tak autentyczna, że miałam wrażenie, iż siedzę sobie z autorem przy kawie i słucham, jak opowiada mi o chorobie.

Ponadto książka nie tylko opisuje chorobę bohatera, ale także jego życie prywatne, relacje między ludźmi, życie intymne oraz zawodowe. Książka wyprowadza z błędu, w którym żyją niektórzy zdrowi ludzi - schizofrenicy nic nie osiągną. Nic bardziej mylnego. Dzięki książce dowiedziałam się, że oprócz ataków choroby, osoby chore żyją normalnie, tak jak nasz bohater a zarazem autor. Są szczęśliwymi mężami, ojcami. Normalnie pracują i osiągają sukcesy zawodowe.

Podsumowując, „Blaski i cienie życia schizofrenika” to książka, którą polecam wszystkim osobom, którzy chcą dowiedzieć się czegoś o tej chorobie nie z punktu widzenia medycyny, ale z punktu widzenia osoby chorej. Na pewno nie będziecie żałować.

http://z-ksiazka-w-reku.blogspot.com/
________________________________________________________________________
Schizofrenia to zaburzenie psychiczne charakteryzujące się zmienionym chorobowo, nieadekwatny postrzeganiem, przeżywaniem, odbiorem i oceną rzeczywistości.

Jestem pewna, że słowo „schizofrenia” w wielu z Was wzbudza strach lub niepokój. Dla niektórych osób...

To książka, która podobnie jak "Obłęd" Krzysztonia pokazuję chorobę psychiczną niejako od wewnątrz, nie z punktu widzenia lekarza, czy otoczenia. Dzięki temu czytelnik może zrozumieć osobę chorą. Ponadto zawiera bogate tło prezentujące, między innymi, życie intymne bohatera oraz kawał polskiej historii współczesnej.

To książka, która podobnie jak "Obłęd" Krzysztonia pokazuję chorobę psychiczną niejako od wewnątrz, nie z punktu widzenia lekarza, czy otoczenia. Dzięki temu czytelnik może zrozumieć osobę chorą. Ponadto zawiera bogate tło prezentujące, między innymi, życie intymne bohatera oraz kawał polskiej historii współczesnej.

Warta przeczytania. Raczej dla zainteresowanych tematem.

Warta przeczytania. Raczej dla zainteresowanych tematem.