Powieść o raczej umiarkowanej zawartości pierwiastka fantastycznego, tudzież nadprzyrodzonego. To, co najzwyklejsze, jest w tym przypadku największym atutem książki. W "Vita nostra" w sposób niemal perfekcyjny sportretowano wszystko to, co wiąże się ze studiowaniem, ujmując zarówno negatywny, jak i pozytywny aspekt tego etapu życia. Pierwsze miłości, pierwsze "kontakty", zakrapiane wódką zagryzaną kiszonymi ogórkami imprezy, ale też stres związany z zaliczeniem sesji, tyle że... w przypadku niezaliczenia kara jest dużo cięższa niż zniweczenie szansy na zdobycie lepszej pracy w przyszłości, czy otrzymanie "biletu" do wojska - to najbliżsi naszych bohaterów cierpieć będą za ich błędy.

Co do wątku fantastycznego, będącego dość udaną wariacją na temat konceptu logosu - zdecydowanie należy pochwalić autorów za to, że tak długo "trzymają karty przy orderach". Oszczędne dawkowanie informacji na temat tego, czego tak naprawdę uczą się studenci Instytutu Technologii Specjalnych w Torpie, sprawia, że każda kolejna informacja z tym związana powoduje szybsze bicie serca. Niestety, kulminacja tych wątków nieco rozczarowuje, jednocześnie pozwalając oczekiwać od autorów kontynuacji "przygód" Aleksandry Samochiny. Po kolejny tom - jeśli takowy powstanie - z przyjemnością sięgnę.

Powieść o raczej umiarkowanej zawartości pierwiastka fantastycznego, tudzież nadprzyrodzonego. To, co najzwyklejsze, jest w tym przypadku największym atutem książki. W "Vita nostra" w sposób niemal perfekcyjny sportretowano wszystko to, co wiąże się ze studiowaniem, ujmując zarówno negatywny, jak i pozytywny aspekt tego etapu życia. Pierwsze miłości, pierwsze "kontakty",...