Książki tej wystrzegać się należy jak ognia. W skandalicznie ignorancki sposób promuje ona nieetyczną turystykę. Wydana została ona w 2018 roku, a wychwala świątynię tygrysów zamkniętą pod koniec 2017 gdyż tajska policja znalazła w jej lodówkach 40 ciał martwych tygrysiątek. Od dawna wiadomo też było, że tygrysom podawane są tam narkotyki i leki uspokajające. Tymczasem autor cieszy się, że tygryski takie słodkie, milutkie i spokojne i że można je pogłaskać i selfiaczka sobie zrobić. Autor podkreśla, że nie wie skąd się wzięło przekonanie, że tygrysy to groźne drapieżniki.

Każdy współczesny przewodnik po Tajlandii po który sięgnęłam zaznaczał wątpliwą moralność tej i wielu innych atrakcji, które pan Paweł w swoim tak zwanym reportażu tak bardzo wychwala.

Książka nie jest napisana przez podróżnika, a jedynie przez osobę, która bez większego merytorycznego przygotowania trafiła do Tajlandii bo tajski boks jest fajny... Osobę, która targa ze sobą zbyt duży bagaż, którą okradziono w pierwszym tygodniu bo nosiła paszport i pieniądze w saszetce na szyi... Odnosi się wrażenie, że pan Paweł pierwszy raz wyjechał na samodzielny wyjazd i teraz nazwał się podróżnikiem... No bo bez autokaru, bo nie po hotelach. Bardzo ekstremalnie!

Książka szerzy niewiedzę, nieetyczną, nieświadomą, zwyczajnie głupią i bezrefleksyjną turystykę nastawioną na łatwe, egoistyczne atrakcje.

Jeśli te argumenty nie odwiodły Cię od jej przeczytania to trzeba podkreślić też, że pod względem literackim także za ciekawie nie jest. Napisana została na poziomie wypracowania bardzo przeciętnego gimnazjalisty.

Książki tej wystrzegać się należy jak ognia. W skandalicznie ignorancki sposób promuje ona nieetyczną turystykę. Wydana została ona w 2018 roku, a wychwala świątynię tygrysów zamkniętą pod koniec 2017 gdyż tajska policja znalazła w jej lodówkach 40 ciał martwych tygrysiątek. Od dawna wiadomo też było, że tygrysom podawane są tam narkotyki i leki uspokajające. Tymczasem ...