Przyszedł czas na jeden z moich ukochanych cykli ze Świata Dysku Terry Pratchetta, czyli Cykl o Śmierci, który otwiera cudny Mort. W sumie nigdy nie potrafiłam się zdecydować, który z cykli lubię najbardziej. Zawsze ogarnia mnie dylemat czy wybrać Wiedźmy, czy Śmierć (jakkolwiek to źle nie zabrzmi ;)). Pewnie ten dylemat zostanie ze mną do końca świata i nawet o jeden dzień dłużej, więc żeby nie przedłużać…

Śmierć i terminator Mort. ;)
Śmierć postanawia wziąć chłopca do przyuczenia, który posiądzie wiedzę tajemną i da odpocząć starym i zmęczonym Śmierciowym kościom. Chłopiec imieniem Mort wydaje się wyborem doskonałym. Chłonie wiedzę jak gąbkę, a tajniki przechodzenia przez ściany opanował do perfekcji w tempie ekspresowym. Wszystko idzie po myśli Śmiercia, może nawet odda mu rękę swojej „przyszywanej” córki i ten przejmie biznes?

Na razie czas na upragniony wypoczynek i odkrycie rozkoszy (z wykreśleniem tych cielesnych) „ludzkiego życia”. Czy Mort poradzi sobie w pojedynkę? Szczególnie że tak troszeczkę zmienił bieg historii, ratując piękną księżniczkę przed skrytobójstwem (choć może raczej jego brakiem) i naruszył równowagę świata.

Nawet Śmierć ma prawo do wypoczynku! :D
Uśmiech nie schodzi mi z twarzy, a przepona dopomina się choćby małego wypoczynku. Już prawie zapomniałam, jak rozkosznie jest ze Śmierciem. Jak ta krótka historia potrafi rozbawić, jak wylewająca się z niej hektolitrami groteska wywołuje niekontrolowane wybuchy śmiechu. No i jeszcze ten śmiertelnie poważny romans. Bo w końcu jak Śmierć bierze się za swatanie, to powaga musi być. Przecież nie ma większego eksperta w „tych sprawach” od niego. ;)
Bohaterowie.
Pozachwycałam się Śmierciem, który swymi niebieskimi oczami i chęcią poznania natury ludzkiej po prostu zniewala. Jednak Mort to także inni wspaniali bohaterowie, których nie sposób nie pokochać. Przede wszystkim tytułowy Mortimer, którym nie chciała zainteresować się żadna szkoła czy gildia – sprawca całego zamieszania. Ysabell przybrana córki Śmierci z lekką nadwagą, srebrnymi oczami i włosami oraz były mag Alfred, który obecnie pełni obowiązki „pani domu” w posiadłości Śmierci.

Podsumowując. Mort Terry Pratchetta to kolejna pozycja, w której autor pokazał swój niezwykły kunszt. Doskonale napisana, pełna zwrotów akcji i humoru, a przy tym niezwykle lekka i klimatyczna książka z cudownymi bohaterami. Gorąco polecam!

http://unserious.pl/2018/06/mort/

Przyszedł czas na jeden z moich ukochanych cykli ze Świata Dysku Terry Pratchetta, czyli Cykl o Śmierci, który otwiera cudny Mort. W sumie nigdy nie potrafiłam się zdecydować, który z cykli lubię najbardziej. Zawsze ogarnia mnie dylemat czy wybrać Wiedźmy, czy Śmierć (jakkolwiek to źle nie zabrzmi ;)). Pewnie ten dylemat zostanie ze mną do końca świata i nawet o jeden dzień...