Długo zastanawiałam się czy wystawić ocenę tej książce bo wiem jak wielu zachwyciła. Osobiście nie wyznaje żadnej religii, swoje poglądy staram się budować przez obserwację życia i wraz z czasem i przeżytymi doświadczeniami weryfikuję je. Szanuję wszystkie światopoglądy i wychodzę z założenia, że jeśli ktoś w coś wierzy to dla niego to istnieję naprawdę więc kwestia wiary dla mnie jest bezdyskusyjna póki nie krzywdzi innych. Chciałam to podkreślić gdyż moja niska ocena nie jest tu wycelowana w niczyją wiarę czy też światopogląd autora i ludzi do których ten światopogląd przemawia. Książka po prostu jest dla mnie okrutnie słaba. Sięgnęłam po nią bo zaciekawiła mnie koncepcja rozmowy z Bogiem, miałam nadzieję, że mnie wewnętrznie wzbogaci. Niestety książka która pozycjonuję się na filozoficzno-duchową, która ma pobudzić wrażliwość i sięgać głębi ducha dla mnie sięga głębi dnia i swoją oczywistością obraża ludzki intelekt. Nie mogę też przejść obojętnie obok tego jak szczuje okropną krzywdą jaka spotyka bohatera. Rozumiem, że bohater miał stawić czoła najgorszej życiowej sytuacji jaką była morderstwo jego młodziutkiej córki, ale dla mnie to było tylko szczucie okrucieństwem, które miało szokować i zdobyć czytelnika. Po za tym coś co miało być mocną stroną tej książki, czyli forma przedstawienia Boga jako dobrotliwej, grubej murzynki dla mnie jest kolejnym wybiegiem mającym wabić czytelnika, a okazującym się strzałem w kolano. Rozumiem,że autor uważa że każdy dorosły czytelnik postrzega Boga jako starego dziada, i tą manierą stara się poszerzyć ludziom horyzonty (patrzcie Bóg też mieszka w czarnoskórych i to także, o dziwota, w kobietach) co znowu jest obrażające dla intelektu. Jedynie scena sądu jest jako taka do przyjęcia (jakbym miała już na siłę szukać zalet), mająca za zadanie uwrażliwić czytelnika na to by nie sądzili bo nie znamy przyczyny tego, że ktoś postępuje tak a nie inaczej, jednak i tak nie mogę się pozbyć wrażenia, że wiele dzieci już o tym wie. Najlepiej całość książki oddaje cytat napisany z tyłu na okładce który sugeruję, że jeśli masz przeczytać jedną książkę w tym roku niech to będzie ta, i tak właśnie myślę, że to jest książką dla kogoś kto czyta jedną książkę rocznie. Amen.

Długo zastanawiałam się czy wystawić ocenę tej książce bo wiem jak wielu zachwyciła. Osobiście nie wyznaje żadnej religii, swoje poglądy staram się budować przez obserwację życia i wraz z czasem i przeżytymi doświadczeniami weryfikuję je. Szanuję wszystkie światopoglądy i wychodzę z założenia, że jeśli ktoś w coś wierzy to dla niego to istnieję naprawdę więc kwestia wiary...