Z książkami Meyer i ze mną, jest tak, że lata temu czytałam Zmierzch i mi się podobał (nie mylić z ekranizacją, która mnie rozczarowała). Nie jest też tak, że Zmierzch wywołał we mnie achy i ochy. Po prostu, jak na tamten okres i wampirze trendy był w porządku. Kolejna książka autorki pod tytułem Intruz, również była OK. Natomiast ekranizacja? Do bani. I przyszedł czas na Chemika, w którym podobał mi się tylko sam pomysł i okładka. Na tym koniec.

Bohaterzy Chemika mało wyraziści, a już główna bohaterka totalne flaki z olejem. Serio, żadnego życia w niej. Nie wiem co autorka miała na myśli tworząc taką, a nie inną postać, bo ciężko mi to ogarnąć. Niby nieprzenikniona, tajemnicza, inteligentna, a jakoś tego za bardzo nie odczułam. Na pewno była mega irytująca... Tak samo, jak "powiedzmy, że ma na imię Alex", tak samo powiedzmy, że była spoko. Tak samo, jak "tożsamość i imiona zmienia jak rękawiczki", tak samo jest to wkurzające i sprawia, że gubiłam się w treści. A jak główna postać nie zaciekawi mnie, a wręcz drażni, to wiem, że książka albo średnio, albo wcale mi się nie spodoba.


Kolejnym co doprowadzało mnie do szewskiej pasji, jest wtrynianie co rusz w dialogi imienia rozmówcy. Czy normalny człowiek, jak rozmawia z drugim człowiekiem, znając już jego imię tak robi? Takie przybliżenie sprawy w skrócie:
- Cześć Danielu.
- Cześć Saro.
- Jak się masz Danielu?
- Dobrze Saro.
- Wszyscy zdrowi Danielu?
- Oczywiście, a u ciebie Saro?
- Jasne Danielu. Miło, że pytasz Danielu.

I ode mnie: CZY WY JESTEŚCIE NORMALNI SARO I DANIELU?!

Chyba się rozumiemy, prawda? Sądzę, że nie tylko mnie taki dziwny zabieg irytował, a może się mylę i to tylko ja tak warczę na takie rzeczy. Kto wie.

Kolejną rzeczą jest to ciągnięcie się fabuły na ponad 500 stron, która mogłaby spokojnie i bez przeciągania zamknąć się w 200 stronach. Tak. Jak dla mnie, treść była nużąca i zbędna w niektóre opisówki, które ciągnęły się niemiłosiernie i w zasadzie niczego konkretnego nie wnosiły.

Jeśli więc chodzi o Chemika, to mnie niestety się on nie podobał. Uważam, że autorka zmarnowała potencjał tejże książki. Niemniej jeśli lubicie twórczość Meyer, to sięgnijcie po ten tytuł chociażby z czystej ciekawości. Kto wie, może Wam się spodoba.

sol-shadowhunter.blogspot.com

Z książkami Meyer i ze mną, jest tak, że lata temu czytałam Zmierzch i mi się podobał (nie mylić z ekranizacją, która mnie rozczarowała). Nie jest też tak, że Zmierzch wywołał we mnie achy i ochy. Po prostu, jak na tamten okres i wampirze trendy był w porządku. Kolejna książka autorki pod tytułem Intruz, również była OK. Natomiast ekranizacja? Do bani. I przyszedł czas na...