Czarownica to książka dla mnie wyjątkowa, gdyż mój egzemplarz został podpisany przez samą Camille Lackberg, którą miałam okazję poznać osobiście na spotkaniu autorskim w Empiku.
Zacznę od tego, że w powieści są trzy plany czasowe – współczesny, ten sprzed 30 lat (nazwany – Sprawa Stelli) oraz 1657 roku, kiedy to odbywały się procesy czarownic w Szwecji.
Historia rozpoczyna się w momencie zaginięcia czteroletniej Linnei. Zdarzenie jest o tyle zagadkowe, że 30 lat temu z tego samego gospodarstwa (właścicielem był wtedy kto inny) zaginęła inna dziewczynka – Stella. Ciało Stelli zostało znalezione niedługo po zaginięciu – okazło się, że została ona bestialsko zamordowana. Do mordserstwa przyznają się dwie trzynastolatki , opiekunki dziecka – Helen i Marie, które w końcu odwołały swoje zeznania, a mimo uznaniu ich za winne w trakcie procesu, sprawa dla wielu pozostaje niewyjaśniona.
Mija 30 lat – nastąpiło wspomniane zaginięcie Linnei, a tymczasem wraca do miasta Marie – jedna z oskarżonych w procesie nastolatek. Obecnie Marie jest znaną gwiazdą filmową, zaś do miasteczka wróciła w celu zagrania w filmie, którego zdjęcia są kręcone właśnie w Fjallbece. Helen – druga dziewczynka – została w mieście i aktualnie jest żona brutalnego Jamesa i mamą wrażliwego Sama.
W swojej powieści Lackberg poruszyła wiele ważnych i „modnych” kwestii społecznych – sytuacja imigrantów w Europie, szerzący się radykalizm, zastraszanie dzieci, tragiczne strzelaniny, związki homoseksualne o czywiście nei zapomnijmy o polowaniach na tytułowe „czarownice”. Wachlarz spraw był niezwykle bogaty. Skłaniałabym się nawet ku opinii, że zbyt wiele kwestii zostało dotkniętych w tej powieści. Myślę, że nie wyszło jej to na dobre.
Nie można autorce jednka odmówić – zawiłej i wciągającej fabuły, sympatycznych bohaterów i cudownejFjalbacki. Fjalbacka jest tak opisana w powieściach Pani Lackberg, że aż chciałoby się tam mieszkać, mimo tych wszystkich okropności.
Książkę oceniam na 6! Pomijając oczywiście wciągającą intrygę kryminalną, zakończenie nie było dla mnie zbyt satysfakcjonujące a poruszanie wielu problemów społecznych naraz było niepotrzebne.

Czarownica to książka dla mnie wyjątkowa, gdyż mój egzemplarz został podpisany przez samą Camille Lackberg, którą miałam okazję poznać osobiście na spotkaniu autorskim w Empiku.
Zacznę od tego, że w powieści są trzy plany czasowe – współczesny, ten sprzed 30 lat (nazwany – Sprawa Stelli) oraz 1657 roku, kiedy to odbywały się procesy czarownic w Szwecji.
Historia rozpoczyna...