Strach ma wielkie oczy

Odkąd mała dzielnie drepcze ze mną na piesze wycieczki, nie taszczę już tylko książek dla siebie. Jej się przecież też coś od życia należy. Tym razem, ze względu na piękne okoliczności przyrody, wzięłam dla niej tematyczne pozycje: rozkładane książki typu pop-up pt. Kto się kryje w wodzie? i Kto się kryje w lesie?

Co tu dużo mówić: obie sprawdziły się świetnie. Ze względu na zgrabny format nie zajmują zbyt wiele miejsca w plecaku i wygodnie trzyma się je w rękach – nawet niespełna dwulatce. Zaglądałyśmy do nich naprzemiennie: jedną, gdy zatrzymywałyśmy się przy potoku (ależ ta woda lodowata!),drugą na „przystankach” w lesie (raz musiałyśmy nawet uciekać przed wielkimi mrówami!).

A o czym te perełki są? Z jednej strony tłumaczą trochę świat, bo pojawiają się w nich zwierzęta, których powinno się szukać w wodzie, jak rekin, ośmiornica, kijanka i takie które mieszkają w lesie np. wilk, nietoperz, sowa. Z drugiej sygnalizują, że strach ma wielkie oczy i z małej rzeczy nasza wyobraźnia potrafi zrobić wielki problem.

„Zamarli w bezruchu, wszędzie wokół cicho. Czy jest już bezpiecznie? Czy uciekło LICHO?”

„Tam, gdzie do morza rzeka wpływa. Ukrywa się KREATURA niezwykle straszliwa…”

Wierszowane opowiastki Eryla Norrisa i Andy’ego Mansfielda są skonstruowane dokładnie tak samo, więc jeśli poznacie jedną, druga nie będzie już zaskoczeniem. Obie to dosyć nietypowe historyjki o dzikich zwierzętach, które zaczynają panikować, ponieważ nie wiedzą kto je obserwuje. Wyobrażają sobie najgorsze: kły, szpony, pazury – to musi być strasznie okropny potwór! Nawet wielki hipopotam, rekin, niedźwiedź mają stracha! Nie ważne więc jak same są duże czy groźne, tak samo mogą bać tego czego nie znają. Na końcu jest kupa śmiechu, bo okazuje się, że to co wydawało się straszne i niebezpieczne w ogóle takie nie było.

„Choć w puszczy jestem największym z niedźwiedzi, bardzo się lękam, gdy tam potwór siedzi”
Młoda nie wyłapuje jeszcze sensu tych opowiastek (te rozmowy i oswajanie emocji jeszcze przed nami),głównie skupia się na walorach estetycznych książeczek i dźwiękach jakie wydajemy podczas „czytania”. Oczywiście bardzo chciałaby zając się nimi sama, bez nadzoru, ale niestety nie mogę jej na to pozwolić, bo jest na to jeszcze nieco za mała i wszystko pali się jej w rękach. Zresztą nawet starsze dziecko, ze względu na delikatność ruchomych elementów, może je podczas „intensywnego” czytania naderwać, więc bądźcie czujni.

Dowcipne, zabawne i naprawdę ładne. Ale co najważniejsze stały się częścią naszego wspólnego poznawania świata, a dla każdego rodzica, to niezwykle wyjątkowa przygoda.

Strach ma wielkie oczy

Odkąd mała dzielnie drepcze ze mną na piesze wycieczki, nie taszczę już tylko książek dla siebie. Jej się przecież też coś od życia należy. Tym razem, ze względu na piękne okoliczności przyrody, wzięłam dla niej tematyczne pozycje: rozkładane książki typu pop-up pt. Kto się kryje w wodzie? i Kto się kryje w lesie?

Co tu dużo mówić: obie sprawdziły...

Pomysłowa książka typu pop-up. Zwierzęta, żyjące w wodzie, przestraszyły się tajemniczych oczu w głębinach. Na koniec okazuje się, że to strach ma wielkie oczy i nie było się czego bać. Od strony wizualnej książka jest ładna, ciekawie zilustrowana, a wystające elementy bywają całkiem intrygujące (na przykład ruszające się oczy krokodyla). Książka jest ciekawa dla mojego trzylatka, ale niestety jest z dość cienkiego papieru, więc trzeba mocno pilnować, by się nie zniszczyła, gdy ciekawskie rączki ją eksplorują:)

Pomysłowa książka typu pop-up. Zwierzęta, żyjące w wodzie, przestraszyły się tajemniczych oczu w głębinach. Na koniec okazuje się, że to strach ma wielkie oczy i nie było się czego bać. Od strony wizualnej książka jest ładna, ciekawie zilustrowana, a wystające elementy bywają całkiem intrygujące (na przykład ruszające się oczy krokodyla). Książka jest ciekawa dla mojego...

“Kto się kryje w wodzie?” to książeczka, która łączy w sobie zarówno atrakcyjną formę graficzną, jak i niesie za sobą przesłanie. Jest bardzo dobrą pozycją zarówno dla miłośników pop-up’ów jak i osób, które chcą pomóc dziecku oswoić strach. Polecam.

https://sweeciak.pl/ksiazki-dla-dzieci/kto-sie-kryje-w-wodzie-i-kto-sie-kryje-w-lesie-eryl-norris-i-andy-mansfield-ksiazeczki-pop-up-recenzja/

“Kto się kryje w wodzie?” to książeczka, która łączy w sobie zarówno atrakcyjną formę graficzną, jak i niesie za sobą przesłanie. Jest bardzo dobrą pozycją zarówno dla miłośników pop-up’ów jak i osób, które chcą pomóc dziecku oswoić strach. Polecam....

Nie wiem jak wy, ale ja w dzieciństwie uwielbiałam książki, w których tekturowe elementy zmieniały po otwarciu swój kształt lub pozycję. Kiedy zobaczyłam w księgarni te małe, poręczne, rozkładające się w formule pop-up (wyskakujące okienka tworzą trójwymiarowy efekt) książeczki, po prostu musiałam je mieć.

Bohaterami serii są zwierzęta wodne uważane za groźne i przerażające (rekin, krokodyl itp.). Zastanawiają się one do kogo należą tajemnicze oczy pojawiające się na tekturowych stronicach. Razem z dzieckiem staramy się odkryć tajemnicę przedstawioną w formie krótkich wierszyków, a koniec okazuje się prawdziwą niespodzianką!

W książeczkach nie znajdziemy żywych, kolorowych barw, co jest jednym z zarzutów, z którymi spotkałam się w internecie. W „Kto się kryje w wodzie?” mamy połączenie szarości, bieli i koloru niebieskiego. Mnie osobiście taki zestaw barw porywa, zachwyca mnie ten minimalizm i to on w głównej mierze przyczynia się do podtrzymania tajemniczej atmosfery. Zwierzęta są groźne nie tylko dlatego, że są duże czy mają kły, ale również dlatego, że mieszkają w głębinach morskich. Jeżeli pozycje te będziemy czytać dzieciom powyżej 3 roku życia (tak jak proponuje wydawca),zapoznamy je z tą trudną tematyką nie tylko poprzez słowo pisane, ale również poprzez obraz.

Książeczka ta jest inna niż te, które przeważają na rynku wydawniczym. Nie krzyczy kolorem, dotyka trudnej tematyki zmierzenia się ze strachem. Nie posiada za dużo tekstu, dlatego wyjaśnienie jej dzieciom pozostaje głównym zadaniem rodzica.

Nie wiem jak wy, ale ja w dzieciństwie uwielbiałam książki, w których tekturowe elementy zmieniały po otwarciu swój kształt lub pozycję. Kiedy zobaczyłam w księgarni te małe, poręczne, rozkładające się w formule pop-up (wyskakujące okienka tworzą trójwymiarowy efekt) książeczki, po prostu musiałam je mieć.

Bohaterami serii są zwierzęta wodne uważane za groźne i...

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/02/kto-sie-kryje-w-wodzie-eryl-norris.html

Morskie głębiny zamieszkują różnorodne stworzenia. Wąż, aligator, rekin, hipopotam oraz ośmiornica okazują przerażenie, ponieważ czują na sobie wzrok przerażającej kreatury spoglądającej na nich z głębin. Snują rozważania o jej wielkiej paszczy, mrocznym spojrzeniu, łuskach, pazurach i kłach... Kim okaże się owa straszliwa postać?

"Kto się kryje w wodzie?" to książeczka typu pop-up. Z każdej kolejnej strony wyskakują trójwymiarowe zwierzęta, które można dotykać, wkładać palce w ich paszcze, oczodoły bądź dziurki w nosie. To wspaniała zabawa, jaką można konstruktywnie wykorzystać na różne sposoby - chociażby samodzielnie tworząc ich podobizny z kartek.

Książka ma twardą oprawę, dzięki czemu nie ugnie się w starciu z małymi rączkami. Do tego nieduży format idealnie dopasuje się do dziecięcych dłoni, a oszczędna kolorystyka zachowana w tej samej stylistyce sprawia, że młody czytelnik ze skupieniem może poznawać czytaną historię. Na razie "Kto się kryje w wodzie?" leży na wyższej półce, bo aktualnie po pięciu sekundach w dłoniach Jasia nie pozostałoby z niej dosłownie nic. Jednak podejrzewam, że za kilka/-naście miesięcy przyniesie ona dużo radości mojemu synkowi.

Owa historyjka może stanowić podłoże do rozmowy o strachu, który często ma wielkie oczy. Niejednokrotnie boimy się nieznanego, po czym okazuje się, że nie było warto zamartwiać się na zapas. Do tego warto zastanowić się, czy takimi domysłami oraz niepotwierdzonymi informacjami nie sprawiamy przykrości innym? Nieraz mówimy pewne rzeczy o osobach, których nie znamy, ale uzurpujemy sobie prawo do oceniania ich, co jest niezwykle krzywdzące.

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2017/02/kto-sie-kryje-w-wodzie-eryl-norris.html

Morskie głębiny zamieszkują różnorodne stworzenia. Wąż, aligator, rekin, hipopotam oraz ośmiornica okazują przerażenie, ponieważ czują na sobie wzrok przerażającej kreatury spoglądającej na nich z głębin. Snują rozważania o jej wielkiej paszczy, mrocznym spojrzeniu, łuskach, pazurach i kłach......