Paulo Coelho to jeden z moich ulubionych pisarzy z powodu właściwie trzech książek. Inne pozycje autora mniej mnie zachwyciły. Skoro więc pojawiła się nowa jego książka, musiałam ją przeczytać. Wyczułam pewną zmianę w jego twórczości (według mnie na lepsze). Więcej tu obyczajówki, psychologii, a trochę mniej religii, magii, czarów i alegorii.
Coelho przedstawia w książce historię kobiety, która ma wszystko (kochającego męża, udane dzieci, pracę, w której się spełnia, dobrobyt materialny), ale nie jest zadowolona ze swojego życia. Przypomina mi to trochę tzw. szukanie dziury w całym lub mówiąc dosadnie (jak mawiała moja babcia) "trochę biedy do dupy". Kobieta szuka w swoim życiu podniety, adrenaliny, motywacji do zmiany i znajduje: zdrada!
Wybaczcie, ale nie byłam w stanie ani zrozumieć, ani tym bardziej polubić bohaterki. Chyba moja konstrukcja psychiczna jest inna.
Wiem, że to tylko postać literacka i być może jej kreacja jest przesadzona, ale do mnie jakoś to nie przemówiło.
W książce tej autor stara się przybliżyć problem zdrady. Zadaje pytania o jej przyczyny, o emocje towarzyszące zdradzie: lęk, poczucie winy, ważenie zysków i strat. Niestety w moim odczuciu motywy są mało przemawiające, natomiast konsekwencji właściwie brak, bo mąż-anioł jest w stanie wybaczyć wszystko. Brakowało mi tu trochę dramatyzmu i prawdziwego życia.
Za zaletę książki uważam natomiast to, że skłania do refleksji nad własnym życiem, zastanowieniem się dlaczego nie doceniamy tego co mamy, tylko szukamy nowych podniet czasami niepotrzebnie kopiując innych. W sumie wyszło przeciętnie.

Paulo Coelho to jeden z moich ulubionych pisarzy z powodu właściwie trzech książek. Inne pozycje autora mniej mnie zachwyciły. Skoro więc pojawiła się nowa jego książka, musiałam ją przeczytać. Wyczułam pewną zmianę w jego twórczości (według mnie na lepsze). Więcej tu obyczajówki, psychologii, a trochę mniej religii, magii, czarów i alegorii.
Coelho przedstawia w książce...