Tytułowy Drag to młody chłopak bez imienia. Zagubiony i zabłąkany w swoim własnym świecie. Każdego dnia stara się odnaleźć dla siebie taką drogę, aby wszystko to o czym rozmyśla i wszystko to co analizuje, kalkuluje odnalazło jakikolwiek sens. Lecz to wcale nie jest takie proste. Na swojej życiowej drodze spotyka Martę - dziewczynę z którą dzieli swoje powątpiewanie, sceptycyzm i wahanie. Kiedy pewnego dnia z premedytacją wpada pod koła pędzącego pojazdu jego życie ulega diametralnej zmianie... Całokształt opisu wydarzeń z wypadku, odczuć głównego bohatera, jego spostrzeżeń, że musiał akurat tam się znaleźć, w zupełności modernizuje Naszą perspektywę myślenia. Kiedy dochodzi do wypadku, wraz z Dragiem doznajemy szoku, niepewności...

***

Kiedy chłopak wychodzi ze szpitala godzi się na propozycję dziewczyny i razem wyruszają w podróż pociągiem w nieznane. Wsiadają do przedziału i decydują się poznawać przypadkowych ludzi. Każda rozmowa z nimi to zapis światopoglądu, myśli, a także spojrzenia na otaczającą rzeczywistość. Można powiedzieć, iż jest to rodzaj demonstrowania swojego świata wewnętrznego, duchowego, aż do momentu, kiedy to jawa zaczyna przeplatać się ze snem... A kiedy pewnego dnia Drag budzi się w szpitalnym łóżku oddziału psychiatrycznego nic już nie jest takie jakby wydawać się mogło... Nie chcę, za dużo rozwodzić się nad samą fabułą, także w tym momencie skończę. Tę historię trzeba po prostu przeczytać, dogłębnie, analizując każde zdanie, stronę. Robić sobie przerwy, na krótkie przemyślenie tego, co się przed chwilą przeczytało.

***

Po skończonej lekturze, zabrakło mi słów... W książce Tomasza Górskiego nic nie jest oczywiste, ewidentne, jasne i klarowne. Autor z niesamowitą dokładnością stawia głębokie filozoficzne pytania, na które nie sposób udzielić jednoznacznych odpowiedzi. Książki nie da się jednoznacznie zinterpretować, raczej należy do tych, iż jej oddźwięk dla każdego będzie inny, indywidualny, niepowtarzalny. Godne uwagi jest słownictwo Autora. Konstruowanie zdań, jest niesamowicie intrygujące. W książce zabrakło mi dialogów, było ich zdecydowanie za mało, niemniej jednak może taki był właśnie cel Autora? Żeby nie skupiać się na dialogach, raczej na opisach rzeczywistości, wewnętrznych spostrzeżeniach, rozterkach. Całość została podzielona na dwie części. Czy się szybko czyta? Nie jestem w stanie odpowiedzieć. Czytałam z ogromnym zainteresowaniem i rosnącą determinacją, aby poznać zakończenie, jednocześnie respektując zasady interpunkcji. Niemniej jednak tak jak wcześniej wspominałam, lepiej sobie dawkować tę książkę z uwagi na skalę problemu jakim jest depresja.

***

Temat depresji, który Autor poruszył nie należy do łatwych. Być może niektórym może wydać się, iż jest to kwestia błaha, nieistotna, mało znacząca. Dla samego cierpiącego na depresje jest to temat trudny, rzeczywisty, namacalny, zapełniający każdą myśl, wprowadzający w stan nostalgii, melancholii, ogólnego zagubienia. Zdaję sobie sprawę, iż osoby, które cierpią na depresję nie mają prostego życia. Z pewnością każdego dnia muszą zmagać się z wszystkimi czynnościami, które umożliwiają im egzystencję, ponadto z skomplikowanym przebiegiem objawów, z każda myślą. Z tego względu cieszę się, że przeczytałam tę książkę i serdecznie polecam każdemu kto jest ciekawy, w jaki sposób młody chłopak na kartach swojej książki ukazał tenże trudny i skomplikowany temat.


http://nie-oceniam-po-okladkach.blogspot.com/2017/05/53-drag-adikt-tomasz-gorski-recenzja.html

Tytułowy Drag to młody chłopak bez imienia. Zagubiony i zabłąkany w swoim własnym świecie. Każdego dnia stara się odnaleźć dla siebie taką drogę, aby wszystko to o czym rozmyśla i wszystko to co analizuje, kalkuluje odnalazło jakikolwiek sens. Lecz to wcale nie jest takie proste. Na swojej życiowej drodze spotyka Martę - dziewczynę z którą dzieli swoje powątpiewanie,...