Nie bez przyczyny ta część cyklu ma podtytuł „Śledztwo”. Już w poprzednich częściach detektywistyczne przygody śledczej Pauli Myo najwyraźniej bawiły autora i postanowił on „nieco” historię tą rozwinąć. Dlatego też wątek rozpracowywania Gwiezdnego Podróżnika połączony z intrygami polityków całkowicie na drugi plan zepchnął historię, dla której w ogóle zacząłem czytać ten cykl - tj. spotkania z pozaziemską cywilizacją i tegoż wydarzenia reperkusjami.

Już w poprzednich częściach obok Pauli Myo zaczęły wyrastać bardziej lub mniej mdłe postaci policjantów, detektywów, dziennikarzy śledczych itp. W „Śledztwie” Hamilton skupił się głównie na ich losach. Dla przykładu na główną bohaterkę tej części cyklu „awansowała” była gwiazda soft-porno Mellanie, która została agentką RI a wątek detektywistyczny z jej udziałem całkowicie przyćmił np. perypetie Wilsona Kime’a czy Ozziego. I nie chodzi nawet o to, że wspomniani dwaj panowie są jakimiś ciekawymi postaciami bo podobnie jak wszyscy bohaterowie Hamiltona - bywają nudni jak flaki z olejem. Chodzi o to, że losy obydwu są powiązane z stricte space-operową częścią cyklu - tj. podróży w kosmosie i wojny z obcymi. A te są właśnie najmocniejszą częścią „Gwiazdy Pandory” i „Judasza Wyzwolonego”. W „Śledztwie” na 600 stronach jednej i drugiej postaci poświęcono może ze 100 stron. Pozostałe 500 stron to komplikowanie i tak rozbudowanego już wątku detektywistycznego i wplatanie weń kolejnych postaci i intryg. Być może ci, którzy lubią ten wątek będą zadowoleni. Pozostali - będą się nudzić i gubić w całej historii. Na szczęście na początku wydania „Zysk i Sk-a” pojawił się spis bohaterów, w którym jest wyjaśnione "who is who". Podczas lektury „Śledztwa” często korzystałem z tej ściągi. Podobnie jak w poprzednich częściach Hamilton atakuje także rozbudowanymi opisami różnego rodzaju zdobyczy technologicznych Wspólnoty. Po lekturze tych fragmentów miałem nieodparte wrażenie, że chyba tylko autor będzie wiedział jak wyglądają opisywane przez niego pojazdy kosmiczne, urządzenia itp.

Dałem cztery gwiazdki bo nadal jest to cykl o Wspólnocie, który jest solidny, miejscami nawet niezły. Czy warto czytać „Śledztwo”? Z jednej strony skoro przeczytało się już „Gwiazdę Pandory” to należy przebrnąć też przez „Judasza Wyzwolonego” i poznać jakie będzie zakończenie tej historii. Z drugiej strony po lekturze „Śledztwa” stwierdzam, że niekoniecznie zacząłbym czytać ten cykl wiedząc, że Hamilton zamiast opowieści o spotkaniu z obcą cywilizacją zafunduje powieść detektywistyczną w kosmosie.

Nie bez przyczyny ta część cyklu ma podtytuł „Śledztwo”. Już w poprzednich częściach detektywistyczne przygody śledczej Pauli Myo najwyraźniej bawiły autora i postanowił on „nieco” historię tą rozwinąć. Dlatego też wątek rozpracowywania Gwiezdnego Podróżnika połączony z intrygami polityków całkowicie na drugi plan zepchnął historię, dla której w ogóle zacząłem czytać ten...