…”I jak byś wytłumaczył od wieków przekazywane legendy o ludziach, którzy żyją wiecznie i nigdy nie mogą umrzeć?”…

Powieść pasjonująca i wciągająca. Początek powieści i przeżycia Jonathana w zamku pewnego hrabiego w Transylwanii – były genialne i nadały powieści klimat, a później – było jeszcze ciekawiej, m.in. ze szpitalem psychiatrycznym i cmentarzami w tle:).

Świetna jest forma powieści – a to pamiętnik, a to listy, a to artykuł w gazecie. Wszystko to sprawiało, że Dracula wydawał się jeszcze bardziej zagadkowy i tajemniczy, widziany jakby w odbiciu kilku osób – choć sam odbicia w lustrze nie posiadał!

I nie wiem – jak to się stało - ale im dłużej trwała powieść – tym ludzie (zwłaszcza Van Helsing, ale i doktor Steward) stawali się mniej ludzcy – jakby mierząc się z potworem, sami stawali się potworami. I tylko Renfield - okazał się najnormalniejszy!

Ale nadal nie mogę zrozumieć motywów postępowania Draculi. Taka potęga – a uparł się na Jonathana!? Zemsta?, Miłość?, Urażona duma?

PS. Jedyny minus powieści – to transfuzje krwi – co ociera się o anachronizm, choć z drugiej strony –autor, w czasach, w których żył i pisał powieść, nie mógł mieć obecnej wiedzy o hematologii.

…”I jak byś wytłumaczył od wieków przekazywane legendy o ludziach, którzy żyją wiecznie i nigdy nie mogą umrzeć?”…

Powieść pasjonująca i wciągająca. Początek powieści i przeżycia Jonathana w zamku pewnego hrabiego w Transylwanii – były genialne i nadały powieści klimat, a później – było jeszcze ciekawiej, m.in. ze szpitalem psychiatrycznym i cmentarzami w tle:).

Świetna...