O autorze tej książki słyszałam wiele dobrego i czytałam sporo pozytywnych opinii na jego temat. Moje znajome zachwycały się jego twórczością , a zwłaszcza osławionym "Pamiętnikiem"... Nic więc dziwnego, że w końcu i ja sięgnęłam po jego dzieła. Mimo, iż nie przepadam za romasami i wzruszającymi powieściami o miłości. A ich przesłodzone historie i końcowe "żyli długo i szczęśliwie, pokonując wszystkie przeciwności losu..." przyprawia mnie o mdłości... Ale są nazwiska, które po prostu wypadałoby znać. Sparks jest tak sławnym i cenionym pisarzem, że wstyd było się przeznać, że nie trzymałam nigdy w dłoni jego powieści... Postanowiłam zaryzykować i sięgnąć po lekturę o romantycznym tytule...

"Od pierwszego wejrzenia" jest historią dziennikarza, który rzuca Nowy York i przenosi się do małego miasteczka, prowadzony głosem serca... Zostawia wielkie miasto, dobrą posadę w czytanej gazecie, rodzinę, przyjaciół i przenosi się do małej mieściny, by u boku ukochanej zacząć nowe życie. Kupuje dom, zaręcza się, oczekuje narodzin dziecka i przygotowuje się do rychłego ślubu, z kobietą, którą zna zaledwie od kilku tygodni... Na poczatku wszystko wydaje się układać znakomicie. Lexie wydaje się być miłością jego życia, a Jeremy'ego nie niepokoi nawet fakt, że jego narzeczona jest w ciąży, a u niego jakiś czas temu zdiagnozowano bezpłodność... Szczęście Jeremy'ego pewniego dnia burzy tajemnicza wiadomość, od nieznanego nadawcy, podważająca wierność i uczciwość jego narzeczonej. Mężczyzna choć poprzednio miał do Lexie ogromne zaufanie, staje sie nieufny i podejrzliwy...

"Od pierwszgo wejrzenia" jest drugą przeczytaną przeze mnie powieścią Sparksa. I muszę przyznać, że przypadło mi do gustu jego lekkie pióro. Jego książki czyta się łatwo i przyjemnie, są napisane prostym językiem, nie przynudzają i nie zmuszają też do zbytniego wysiłku w trakcie czytania. Powieści tego autora nie są ciężkie w odbiorze, co sprawia, że czyta się je bez zbytniego wysiłku, nie zmuszają do myslenia. Z zainteresowaniem śledziłam losy miłości głównych bohaterów, ale jednak bez większego zaangażowania i bez wielkich emocji , które mogłyby mi towarzyszyć... Jednym co bardzo podobało mi się w tej powieści, było spojrzenie autora na budowanie związku i rodzącej się stopniowo bliskości. Znakomicie są w książce opisane kolejne etapy budowania więzi i bliskości między dwiema osobami. Umiejętność budowania związku, poznawania się nawzajem, poznawania wad i zalet drugiej osoby. Umiejętność życia razem, mimo dzielących różnic, innych charakterów i odmiennych osobowości. I wedlug mnie właśnie to sprawia, że ta powieść znacznie różni się od zwykłego romansu, z oklepaną fabułą, w którym autor stara się zainteresować czytelnika, przedstwiając kolejno warstwiące się problemy i przeciwności losu, z jakimi zmuszeni są poradzić sobie bohaterowie w imię ich wielkiej dozgonnej i wszystko przetrwającej miłości... bleach... Jest to opoweść o miłości jednak warto ją przeczytać. I choć o zakończeniu nie chcę i nie mogę pisać, aby nikomu nie odbierać przyjemności czytania, zdradzę, iż właśnie dzięki talentowi tego autora, do dobierania zadowalających mnie zakończeń, przekonałam się nieco do romantycznych powieści... ale póki co, tylko tego autora...

O autorze tej książki słyszałam wiele dobrego i czytałam sporo pozytywnych opinii na jego temat. Moje znajome zachwycały się jego twórczością , a zwłaszcza osławionym "Pamiętnikiem"... Nic więc dziwnego, że w końcu i ja sięgnęłam po jego dzieła. Mimo, iż nie przepadam za romasami i wzruszającymi powieściami o miłości. A ich przesłodzone historie i końcowe "żyli długo i...