Akcja tomu rozgrywa się tuż po „Stanie czerwieni” z głównej serii. Tytułowa bohaterka oraz generał Carrington zostają porwani przez zbuntowanych żołnierzy ze SPADS. Oprócz tego Betty musi poradzić sobie z pewnym osobistym problemem.

Tom ten nad wyraz odważnie poczyna sobie z wydarzeniami z głównego cyklu – dopisuje pewne elementy, które zupełnie zmieniają spojrzenie na bohaterów. Moim zdaniem było to zupełnie niepotrzebne i czułem się aż zniesmaczony implikacjami, jakie to stworzyło. Oczywiście pod koniec wszystko wraca do punktu wyjścia i równie dobrze sytuacja ta mogła się zdarzyć. Także powrót pewnego bohatera był strasznie naciągany, a on sam wypadł bardzo przerysowanie i mało wiarygodnie. Również udział „deus ex machina” nie za bardzo pomógł scenariuszowi. Dobrze wypadają jedynie krótkie retrospekcje dotyczące historii bohaterki przed wstąpieniem do wojska -bardzo przejmujące. Pozytywnym elementem jest też krótki występ Armanda – gdyby dialog z nim był dłuższy, wyszłoby to komiksowi na dobre.

Warstwa graficzna za którą odpowiada Sylvain Vallee jest bardzo przejrzysta i przyjemna dla oka. Nie mam jej nic do zarzucenia, chociaż w scenach akcji rysownik mógł trochę bardziej poeksperymentować.

Podsumowując, tom wyłącznie dla fanów cyklu, których nie odstraszą kontrowersyjne pomysły scenarzysty.

Akcja tomu rozgrywa się tuż po „Stanie czerwieni” z głównej serii. Tytułowa bohaterka oraz generał Carrington zostają porwani przez zbuntowanych żołnierzy ze SPADS. Oprócz tego Betty musi poradzić sobie z pewnym osobistym problemem.

Tom ten nad wyraz odważnie poczyna sobie z wydarzeniami z głównego cyklu – dopisuje pewne elementy, które zupełnie zmieniają spojrzenie na...