Jaki jest najwyższy budynek na świecie? Ja go poznałam. W książce Katharine McGee pt. „Tysiąc pięter”. Owy budynek jest przeogromny, ma tysiąc pięter, wieje w nim bogactwem i luksusem. Im wyższe piętro tym majętniejsi właściciele i mieszkańcy. Niższe piętra to ubóstwo i nisza społeczna. Taki właśnie świat pokazuje autorka. Wymyśliła nieprawdopodobną wizję przyszłości, gdzie najcenniejszą wartością jest bogactwo, pieniądze i władza. Ale czy młodzi ludzie, wkraczający w dorosłość będą w stanie zapanować nad tym światem i nie poddać się mu całkowicie?
„Tysiąc pięter” to powieść skierowana do młodzieży i taki też młodzieżowy wydźwięk ma. Trochę bałam się po nią sięgnąć, ponieważ niespecjalnie czytam książki dziejące się w przyszłości. Lecz spróbowałam. I pomijając młodzieżowość tej książki, naprawdę dała mi wiele mądrości, które zapamiętam. Warto dodać, że „Tysiąc pięter” jest debiutem literackim autorki.
Akcja dzieje się w Nowym Jorku, na Manhattanie w roku 2118. Główny miejscem wydarzeń jest 1000 piętrowa wieża tylko dla wybranych. Poznajemy kilkoro głównych bohaterów, których losy w sposób spektakularny połączą się. Avery to zaprojektowana genetycznie 17-latka, jej rodzice to bardzo bogaci ludzie i mieszkają wszyscy na najwyższym poziomie wieży – na 1000 piętrze. Jest skrycie zakochana w swoim starszym, przyrodnim branie Atlasie, który po kilkunastu miesiącach nieobecności wraca do rodzinnego domu. Leda to koleżanka Avery – wróciła właśnie z odwyku, początkowo nie wiadomo wiele o jej przeszłości, z czasem na jaw wychodzi jej skrywany sekret. Trzecią dziewczyną jest Eris. Dowiaduje się ona, że jej ojciec nie jest jej biologicznym ojcem, rodzina się rozpada, przez co wraz z mamą zmuszona jest wyprowadzić się z góry wieży w zasadzie na jej sam dół – na 103 piętro. To dużo degradacja i dziewczyna stara się odbudować swoja pozycje i szuka prawdziwego taty. Jest jeszcze Rylin, która kradnie narkotyki dla byłego chłopaka oraz Cord – zakochany w dziewczynie. Jak widać bohaterów jest wiele. Każdy z nich jest inny, każdy zmaga się z problemami i każdy pragnie pięknego i cudownego życia, rodem z bajki. Poszukują, doświadczają, popełniają błędy i wplątują się w trudne relacje z innymi.
Czego nie ma w tej opowieści. Jest ukazane życie pełne władzy i bogactwa, jest zemsta, miłość i narkotyki. A w końcu jest pewien sekret, który połączy wszystkich bohaterów, a zakończenie książki wbije w fotel nie jednego czytelnika.
Nie jestem grupą odbiorców tej pozycji. Mam więcej lat niż młodzież. Jednak dobre recenzje skłoniły mnie do przeczytania tej pozycji. Czy mi się spodobała? Trochę tak, a trochę nie. Przez pierwszą połowę książki nie potrafiłam jej strawić, nudziła mnie, nie mogłam połapać się w fabule i w związkach bohaterów, którzy wydawali mi się bezkształtni i zbyt piękni. Nie przekonywał mnie też czas akcji – futurystyczny – w którym rzeczywistość jest wymyślona i nieprawdziwa, jak dla mnie. Ale może właśnie to jest to co chciała przekazać nam autorka. Pewnie wielu dorastających ludzi zakocha się w tej historii. Mnie połowa książki nie przekonała. Za to druga część przemknęła szybko, akcja zaczęła nabierać tempa i sensu, bohaterowie w końcu zaczęli brać życie w swoje ręce, a na dodatek wszystko zaczęło się łączyć i wyjaśnić.
Ogólnie „Tysiąc pięter” to bajka o tym, że życie nie opiera się tylko na pieniądzach, statusie, genetycznym stworzeniu czego się chce i komputeryzacji życia. Ta książka pokazała, że nawet jeśli przyszły świat będzie jednym wielkim mechanizmem komputerowym, to człowiek pozostanie zawsze człowiekiem, który czuje, ma emocje i potrzebuje innych osób do prawidłowej egzystencji. Emocji i uczuć nie zastąpi komputer. Autorka w tej młodzieżowej opowieści ukazała jak silne są relacje z innymi, jak ważna jest akceptacja rówieśników i prawidłowo funkcjonująca rodzina.
Koniec końców powieść mi się jednak spodobała. W miarę rozwoju akcji czytałam i z niecierpliwością czekałam na rozwiązanie pewnych wątków. Styl pisania trochę mnie denerwował, przez co początkowo zmuszałam się do czytania. Ale nie żałuje i myślę, że pewne sytuacje z książki zapamiętam na długo. Polecam dla starszej młodzieży albo dla osób lubiących futurystyczne powieści.

Jaki jest najwyższy budynek na świecie? Ja go poznałam. W książce Katharine McGee pt. „Tysiąc pięter”. Owy budynek jest przeogromny, ma tysiąc pięter, wieje w nim bogactwem i luksusem. Im wyższe piętro tym majętniejsi właściciele i mieszkańcy. Niższe piętra to ubóstwo i nisza społeczna. Taki właśnie świat pokazuje autorka. Wymyśliła nieprawdopodobną wizję przyszłości, gdzie...