Miłość to ulubiony temat wszystkich twórców. Uwielbiają ją kreować, zamykać w jakiejś formie, ale ona jest sprytniejsza. Twórcy myślą, że ją poznali i teraz w bardzo mądry sposób wykładają ją nam. Ale z miłością jest problem nie trzyma się określonych norm. Eric-Emmanuel Schmitt wykazał się rozsądkiem w książce ,,Małe zbrodnie małżeńskie’’. Nie stara się wcisnąć jej w ciasne ramy. Nie pokazał nam idealnego potwora, ale jej ludzką stronę. To niepohamowanie uczucie, które doprowadza nas do wielkich czynów i małych podłostek. Ciągłe zwroty akcji, nietuzinkowi bohaterowie i emocje które kipią spod okładki. A przepis był prosty Lisa, Gilles i piętnastoletni staż małżeński. Schmitt stworzył dramat, który mógłby uchodzić za poradnik dla znudzonych małżeństw. On stracił pamięć, ona stara się przypomnieć mu ich życie. Pokazuje album ze zdjęciami, cierpliwie wyjaśnia mu wszystko i tu pojawiają się pierwsze tajemnice i nieścisłości. Uważny czytelnik dostrzeże coraz więcej. W końcu po przejściu przez zawiłości dochodzimy do rozwiązania. Odkrywamy kto jest mordercą kto ofiarą. Kto zwyciężył a kto został zwyciężony. Możemy zobaczyć miłość w wydaniu kobiecym, wcale nie słodką jak miód ale gwałtowną, zazdrosną. Widzimy męską twarz bez maski cynika, który nie angażuje się ale dobrego, wyrozumiałego. Autor nie podąża utartymi szlakami, samodzielnie prowadzi nas do niezwykłego finału po drodze całkowicie niszcząc stereotyp, że kobiety są z Wenus a mężczyźni z Marsa. Kto nie miał chęci by w wyrachowany sposób podejść do cudzych drzwi, zajrzeć przez dziurkę od klucza i przekonać się jacy są naprawdę? Gwarantuję, że ta książka dostarcza takich emocji. Poznaje się losy tej dwójki, śmieje się i płacze, zaczyna się ich lubić. Nie jest to ciepła rodzinna opowieść. Dramat ten nie stawia nam łatwych pytań. Sprawia, że roi nam się w głowie od przemyśleń ale kiedy już wszystko sobie uporządkujemy odkrywa przed nami starą prawdę, że miłość pokona wszelkie przeszkody. Ona jest tutaj zwycięzcą.

Miłość to ulubiony temat wszystkich twórców. Uwielbiają ją kreować, zamykać w jakiejś formie, ale ona jest sprytniejsza. Twórcy myślą, że ją poznali i teraz w bardzo mądry sposób wykładają ją nam. Ale z miłością jest problem nie trzyma się określonych norm. Eric-Emmanuel Schmitt wykazał się rozsądkiem w książce ,,Małe zbrodnie małżeńskie’’. Nie stara się wcisnąć jej w...