kolejna część losów Honor Harrington zaliczona, znowu masę szczegółów technicznych, strategii i opisów bitew, wydawało mi się, że to ciągle to samo, zaczęła mnie nudzić więc na jakiś czas odpuszczam tą serię.

kolejna część losów Honor Harrington zaliczona, znowu masę szczegółów technicznych, strategii i opisów bitew, wydawało mi się, że to ciągle to samo, zaczęła mnie nudzić więc na jakiś czas odpuszczam tą serię.

Jestem po lekturze setu liczącego 13 tomów. Zatem należy się krótkie podsumowanie.
Szacunek Panie Weber! Czytając cykl miałem wrażenie że zostałem przeniesiony w czasie z okresu wojen napoleońskich i przygód Horatio Hornblowera autorstwa C.S. Forestera do dalekiej przyszłości.
Niezłe tempo akcji.
Ku mojemu zaskoczeniu młócka i rąbanka wśród efektownych eksplozji laserów i reaktorów stanowi chyba mniej niż 1/4 zawartości cyklu za to pozostałe wątki prywatne i polityczne są całkiem ciekawe i wcale nie nużą.
Ruszam na poszukiwania 14 tomu.

Jestem po lekturze setu liczącego 13 tomów. Zatem należy się krótkie podsumowanie.
Szacunek Panie Weber! Czytając cykl miałem wrażenie że zostałem przeniesiony w czasie z okresu wojen napoleońskich i przygód Horatio Hornblowera autorstwa C.S. Forestera do dalekiej przyszłości.
Niezłe tempo akcji.
Ku mojemu zaskoczeniu młócka i rąbanka wśród efektownych eksplozji laserów i...

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

To nie jest opinia, ale nowa wersja portalu wymaga wpisania kilku słów, by dołączyć książkę do biblioteczki.
Pozdrawiam

Honor Harrington zmuszona jest uciec na swoją drugą, przybraną ojczyznę - Graysona. Dzięki temu będzie mogła odzyskać spokój ducha i objąć rzeczywiste rządy nad domeną Harrington.
Jednak wojna między Manticore a Haven nie daje o sobie zapomnieć i wkrótce na Honor spadają obowiązki głównego dowódcy floty całej floty Graysona wraz z tytułem admirała tejże floty. Na jej czele będzie zmuszona odeprzeć atak Haven...

Kolejny tom serii jest bezpośrednią kontynuacją tomu poprzedniego, wydarzenia w nim opisane wynikają z poprzednich co wymusza odpowiednią kolejność czytania.
Jednocześnie, po raz kolejny tom rozbudowuje opis świata akcji, ze szczególnym uwzględnieniem Graysona, który w zauważalny sposób zaczyna prezentować również osobiste sympatie autora.

Książka, jak wszystkie do tej pory w tej serii, cechuje się wartką akcją i epickimi wręcz opisami kosmicznych bitew i potyczek. Dodatkowo otrzymujemy sporo polityki i nieco intryg. Gorąco polecam.

Honor Harrington zmuszona jest uciec na swoją drugą, przybraną ojczyznę - Graysona. Dzięki temu będzie mogła odzyskać spokój ducha i objąć rzeczywiste rządy nad domeną Harrington.
Jednak wojna między Manticore a Haven nie daje o sobie zapomnieć i wkrótce na Honor spadają obowiązki głównego dowódcy floty całej floty Graysona wraz z tytułem admirała tejże floty. Na jej czele...

Podobnie jak poprzednie - rewelacja;)
Swietnie wykreowane universum z mnogoscia swiatow, roznych opcji politycznych. Ciekawie przedstawione bitwy w kosmosie.

Z wad to momentami dosc przydlugie opisy i dialogi,

Podobnie jak poprzednie - rewelacja;)
Swietnie wykreowane universum z mnogoscia swiatow, roznych opcji politycznych. Ciekawie przedstawione bitwy w kosmosie.

Z wad to momentami dosc przydlugie opisy i dialogi,

„Honor na wygnaniu” jest kolejnym tomem z cyklu Honorverse tj. przygód Honor Harrington. Poniższa recenzja jest przeznaczona dla osób, które czytały poprzednie części. Pozostałe osoby odsyłam do pierwszej części „Placówka Basilisk”.

Pierwsza połowa książki ponownie rozczarowuje (mam na myśli bardzo słaby tom „Kwestia honoru”). Autor szczegółowo opisuje ustrój polityczny planety Grayson. Zagłębianie się w relacje pomiędzy protektorem a patronami staje się nudne. Druga sprawa to opis religii, która panuje – rzekłbym – obowiązuje na planecie. Zgadzam się z użytkownikiem @attak. D. Weber sprawia wrażenia antyklerykała i wojującego ateisty. Owszem, jeden z duchownych nie typowym antybohaterem. Autor dobrze się z nim „obchodzi”. W jego książce religijni radykałowie to bestie, które w imię Boga posuną się do najpodlejszych czynów. Takie pisarstwo męczy. Tym bardziej zaskakujący jest stosunek autora do wiary z uwagi na fakt, że był… pastorem! Kolejna sprawa: D. Weber kontynuuje idealizowanie głównej bohaterki. Słowo daję: trudno doszukać się w niej wad. Wszyscy ją albo uwielbiają, albo się nad nią użalają, albo podziwiają. Przez książkę przewija się silny wątek feministyczny, który też jest nazbyt uwypuklony. To ma być mlilitary s-f a nie powieść obyczajowa!

Na szczęście w drugiej połowie książki autor przestaje dręczyć czytelnika i robi to co naprawdę umie. Zaczyna się prawdziwa space opera. Pomysłowość starć w przestrzeni kosmicznej jest imponująca. Czytelnik przestaje brnąć przez tekst. Lektura staje się przyjemnością. Trzeba się przemęczyć przez pierwszą połowę, bo naprawdę warto. Nie będę pisał zbyt wiele, żeby nie spojlerować. Pod koniec książki po chrześcijańsku wybaczyłem D. Weberowi jego smęcenie z pierwszych stron powieści i myślę już o kolejnej części.

„Honor na wygnaniu” jest kolejnym tomem z cyklu Honorverse tj. przygód Honor Harrington. Poniższa recenzja jest przeznaczona dla osób, które czytały poprzednie części. Pozostałe osoby odsyłam do pierwszej części „Placówka Basilisk”.

Pierwsza połowa książki ponownie rozczarowuje (mam na myśli bardzo słaby tom „Kwestia honoru”). Autor szczegółowo opisuje ustrój polityczny...

Nie odbiega jakością od reszty tytułów. Jednak nie potrafię sobie wyobrazić tych prędkości rozwijanych przez okręty i bitew kosmicznych na miliony kilometrów. To takie dziwne odczucie. Natomiast według autora bój spotkaniowy jest wtedy, kiedy okręty są milion (!) kilometrów od siebie. Nie kumam. To taka uwaga luźna uwaga, odnośnie kwestii poruszonej we wszystkich dotychczasowych tomach. Ale świetnie się czyta.

Nie odbiega jakością od reszty tytułów. Jednak nie potrafię sobie wyobrazić tych prędkości rozwijanych przez okręty i bitew kosmicznych na miliony kilometrów. To takie dziwne odczucie. Natomiast według autora bój spotkaniowy jest wtedy, kiedy okręty są milion (!) kilometrów od siebie. Nie kumam. To taka uwaga luźna uwaga, odnośnie kwestii poruszonej we wszystkich...

Powiem tak, niby interesująca książka ale jak dla mnie za bardzo odbiegła od sedna tego gatunku. Trzy czwarte ksiązki to rozgrywki ,,pałacowo polityczne" dla mnie nudne. W pokazaniu fanatyków religijnych dla mnie gruba przesada w tym aspekcie książka przenosi tyle jadu i błota , że ledwo skończyłem czytać. W co drugim zdaniu dziwka , kurwa do bigotów nie należe ale bez przesady!! No i za mało wojny statków kosmicznych itp.

Powiem tak, niby interesująca książka ale jak dla mnie za bardzo odbiegła od sedna tego gatunku. Trzy czwarte ksiązki to rozgrywki ,,pałacowo polityczne" dla mnie nudne. W pokazaniu fanatyków religijnych dla mnie gruba przesada w tym aspekcie książka przenosi tyle jadu i błota , że ledwo skończyłem czytać. W co drugim zdaniu dziwka , kurwa do bigotów nie należe ale bez...

Początek nie należał do najłatwiejszych. W życiu Honor Harrington musiał pojawić się kolejny wróg i autor zdecydował się wstawić w to miejsce fanatyka religijnego. Niestety jak w przypadku większości postaci w serii jest to postać do bólu szablonowa. Z tego też powodu w książce pojawia się tematyka religijna, a postacie mówiąc o bogu i wierze posługują się takimi farmazonami, że aż ciężko się to czyta. Efekt zapewne był przez autora zamierzony, jednak tematyka została tak spłycona, że końcowy efekt wyszedł bardzo słabo. W pewnym miejscu mamy nawet pojedynek na cytaty z księgi Św. Austina (masakra).

Weber próbuje również dokonywać zmian w w charakterach postaci - szczególnie widać to na przykładzie tytułowej bohaterki. Niestety znowu wszystko wypada szablonowo i nierealistycznie. Honor ciągle użala się nad sobą i obwinia za całe zło tego świata, natomiast jej klakierzy uważają, że tnie powinna się obwiniać i że jest wspaniała - i tak przez pół książki.

Początek nie był więc najłatwiejszy, ale potem zaczęła się AKCJA. I tutaj Weber jest mistrzem w swoim fachu. Autor tradycyjnie już przedstawia kluczowe wydarzenia z punktu widzenia różnych postaci, często po przeciwnych stronach konfliktu budując niesamowite napięcie.
Wysokie tempo utrzymuje się jak zwykle do samego końca. Od drugiej części książki nie mogłem się wręcz oderwać. Gdyby tylko tak autor przez całą książkę zechciał skupić się na tym w czym jest najlepszy.

Początek nie należał do najłatwiejszych. W życiu Honor Harrington musiał pojawić się kolejny wróg i autor zdecydował się wstawić w to miejsce fanatyka religijnego. Niestety jak w przypadku większości postaci w serii jest to postać do bólu szablonowa. Z tego też powodu w książce pojawia się tematyka religijna, a postacie mówiąc o bogu i wierze posługują się takimi...

Kolejny dobry tom i przypomnienie dlaczego ja tak bardzo nie lubię religijnych fanatyków :P

Kolejny dobry tom i przypomnienie dlaczego ja tak bardzo nie lubię religijnych fanatyków :P