Hmm, czy czytaliście kiedyś powieść, która Wam się podobała ale nie potrafiliście nic o niej powiedzieć? Taki utwór, gdzie mówienie o fabule nie ma żadnego sensu, bo dużo "zabierze" książce? To właśnie taki utwór.
Zacznijmy może od krótkiej historii, która wprowadzi Was w dziwaczne arkany tej powieści. Autor - John Kennedy Toole po napisaniu "Sprzysiężenia osłów" chodził od wydawnictwa do wydawnictwa. Nikt nie chciał się zapoznać z jego dziełem. Maszynopis był przekazywany z rąk do rąk ale zawsze kończył swój żywot w ciemnej szufladzie. J.K. Toole chodził i chodził, szukał i szukał jednak po kolejnych nieudanych próbach wydania swojej powieści popełnił samobójstwo. Po śmierci syna, matka dalej zabiegała o wydanie tej książki jednak spotkała się z taką samą reakcją. Pewnego dnia, któryś z wydawców odkopał maszynopis z szuflady i postanowił go wydać. Książka niedługo po ujrzeniu światła dziennego otrzymała nagrodę Pulitzera, a później zyskała sporą sławę, a co za tym idzie wydanie ogromnym nakładem w paręnastu językach.
Kiedy czytałam tę książkę i myślałam jak ją opisać, jedyne co przychodziło mi to głowy, to stary (już w obecnych czasach - dość słaby) kawał. Jedzie blondynka autostradą i słyszy wiadomości w radio: Uwaga, uwaga na autostradzie pojawił się pirat drogowy. Kobieta jedzie pod prąd. Proszę zachować szczególną ostrożność. Na co blondynka odpowiada: Jaki jeden tu całe setki jadą!
Tak więc (i tu widzę moją polonistkę zagryzjącą zęby i krzyczącą: NIE ZACZYNA SIĘ ZDANIA OD WIĘC!) historia człowieku, który przyjął odmienny sposób życia, myślenia niż ten potoczny, w naszym rozumieniu normalny. Ludzie uważają go za wariata (i czytając o jego poczynaniach stwierdzam, że słusznie), jednak on zdaje się mówić: "jaki jeden, tu przecież całe setki jadą!" Jego perypetie rozpoczynają się od momentu, gdy matka 30 letniego grubasa rozkazuje mu odnaleźć pracę. On z kolei musi nagle wyjść z dziwnego układu (wręcz chorego) który łączy go z matką i zacząć żyć na własny rachunek, ponosić odpowiedzialność za swoje decyzje, jednak wyjście spod skrzydła rodzicielki okazuje się dla niego dość ciężkie. Nic więcej nie powiem o fabule, ponieważ każde kolejne słowo będzie odejmowało tej książce.
Powiem: WARTO! Tym razem warto aby oderwać się od tego co codzienne, zwykłe i "normalne" aby odnaleźć w sobie trochę absurdu, a nawet zrozumieć, że rzeczy dla nas normalne, normalnymi dla innych być nie muszą.

Hmm, czy czytaliście kiedyś powieść, która Wam się podobała ale nie potrafiliście nic o niej powiedzieć? Taki utwór, gdzie mówienie o fabule nie ma żadnego sensu, bo dużo "zabierze" książce? To właśnie taki utwór.
Zacznijmy może od krótkiej historii, która wprowadzi Was w dziwaczne arkany tej powieści. Autor - John Kennedy Toole po napisaniu "Sprzysiężenia osłów" chodził od...