Lubię Roberts. Nie lubię jej romansów, a konkretniej kreowania bohaterów. Lubię romanse ogólnie, ale w tych dwóch opowiadaniach autorka się nie popisała.
Książkę mamy podzieloną na dwa opowiadania - "Pensjonat marzeń" oraz "Rajska jabłoń".
Pierwsze z nich jest katorgą. Bohaterka jest strasznie głupia, naiwna i płytka, daje sobą pomiatać, nie potrafi wyrazić swojego zdania, daje się manipulować i ona ma niby zarządzać pensjonatem? On za to typ maczo,który za nic ma kobiecą odmowę, ba! samą kobietę. Jego zdanie jest najważniejsze, nie liczy się z nikim i niczym. I to ma być niby miłość w ciągu kilku godzin? Cztery razy próbowałam nie rzucić w kąt tego czytadełka. Gdybym osobiście spotkała takiego zadufanego w sobie bufona, to skończyło by się na plaskaczu a nie pocałunkach. I jako bohater nie przedstawił sobą żadnych pozytywnych cech, więc niby za co go kochać? Za urodę?
Na szczęście, trochę lepiej napisana jest "Rajska jabłoń" - to przeczytałam dosyć szybko, w jeden spokojny wieczór. Chociaż bohaterowie też zachowują się dziwnie, nie są tacy płascy, irracjonalni i irytujący. To się przyjemnie czytało, i to opowiadanie ratuje trochę tę książkę.
Raczej po Roberts w wykonaniu czystego romansu już nie sięgnę. Jej kryminały czy obyczajówki są znacznie lepsze :)

Lubię Roberts. Nie lubię jej romansów, a konkretniej kreowania bohaterów. Lubię romanse ogólnie, ale w tych dwóch opowiadaniach autorka się nie popisała.
Książkę mamy podzieloną na dwa opowiadania - "Pensjonat marzeń" oraz "Rajska jabłoń".
Pierwsze z nich jest katorgą. Bohaterka jest strasznie głupia, naiwna i płytka, daje sobą pomiatać, nie potrafi wyrazić swojego zdania,...