"Kronika zapowiedzianej śmierci" to druga pozycja Gabriela Garcíi Márqueza, którą przeczytałam. Oceniłam ją dość wysoko, bo w moim przekonaniu w pełni na to zasługuje. Spodobała mi się kontrukcja tej krótkiej, 110 stronicowej powieści. U tego pisarza nie ma tabu, opisuje on bowiem rzeczywistość nie stroniąc od ostrych wyrazów czy realistycznych opisów. Opowiedziane w tej historii zdarzenie poznajemy z perspektywy kolejnych mieszkańców miasteczka. Co ciekawe, każdy z nich widzi je inaczej. W trakcie czytania nie sposób nie stawiać sobie pewnych pytań, na które trudno znaleźć jednoznaczne odpowiedzi. Jedno, podstawowe, które stawia autor, które stawiają sobie bohaterowie i które stawia sobie czytelnik - czy owego tragicznego zdarzenia można było uniknąć? Czy gdyby kolejne osoby zrobiły choć jeden, mały krok, czy to by się wydarzyło? Czy istnieje przeznaczenie? Czy na nasze życie wpływ ma ślepy traf? A może po prostu zaniechanie działania mamy wpisane w naszą ludzką naturę ?
Polecam tę krótką historię, bardzo dobrze opowiedzianą i zmuszającą nas do refleksji.

"Kronika zapowiedzianej śmierci" to druga pozycja Gabriela Garcíi Márqueza, którą przeczytałam. Oceniłam ją dość wysoko, bo w moim przekonaniu w pełni na to zasługuje. Spodobała mi się kontrukcja tej krótkiej, 110 stronicowej powieści. U tego pisarza nie ma tabu, opisuje on bowiem rzeczywistość nie stroniąc od ostrych wyrazów czy realistycznych opisów. Opowiedziane w tej...