KLĄTWA PRZEZNACZENIA M.Magoska-Suchacka i S.Dubielecka sporo namieszała w głowach wielu czytelników, szczególnie na bookstagramie. Część z Was dała się porwać tej historii, część wręcz przeciwnie. I przy całym ogromnie sympatii jaką mam do autorek za to co zrobiły (zrealizowały swoje marzenie idąc w zaparte z wydawnictwem, które raczej rzucało pod nogi kłody niż pomagało), rozumiem te pozytywne, ale i negatywne i opinie. Jeśli chcesz czytać dalej - dystans zalecany. No to konkrety.

👍 Choć książka przypomina raczej romans w świecie fantasy z elementami erotyki, niż czyste fantasy, to dużym plusem jest tutaj fabuła. Bardzo brutalny, rygorystyczny i hedonistyczny świat mężczyzn w opozycji do nikłej i raczej uległej roli żeńskiej, w którym to rozgrywają się losy dwójki głównych bohaterów - młodziutkiej Arienne i mogącego być jej ojcem Severa. Wszystko osadzone w quasi-średniowiecznym świecie, więc pewne rozwiązania totalnie mnie nie dziwią (mowa o wprowadzeniu do akcji gwałtu, drastycznej różnicy wieku, czy niemal syndromu sztokholmskiego, w który mam wrażenie wpada główna bohaterka). Akcja się toczy, dzieje się bardzo dużo. Nie zawsze jest logicznie i konsekwentnie, ale przymykam oko i zrzucam to na karb niedoświadczenia autorek. Obok fabuły plusem jest na pewno świat przedstawiony - z jednej strony brudny, groźny i niejednoznaczny świat Związkowców, z drugiej niemal baśniowe kresy Tahitanii i innych regionów, do których docieramy. Ogromnym plusem jest też wartkość akcji. Książkę czyta się naprawdę szybko, mimo że czasem tekst wydaje się zbyt szczegółowy i skupia się na niepotrzebnych aspektach. Wszystko jest jednak ubrane w dość względne opisy, po których prześlizgujemy się by chłonąć wątki. Myślę, że w skali dziesięciopunktowej spokojnie mogę nagrodzić te plusy 5 gwiazdkami.

👎 Za co jednak odebrałam kolejne pięć? Przede wszystkim za bohaterów. Mimo że mają w większości przedstawioną dosyć brutalną przeszłość - autorki zdecydowanie ich nie oszczędzają - to wciąż są dosyć... płascy. Wiem, że niektórzy traktują fantasy jako prostą rozrywkę, nie doszukując się niczego głębiej, ale dla mnie to coś więcej. Nawet w tym gatunku można wykreować świetne charaktery, nie uciekając się do lawiny traumatycznych przeżyć. Wystarczy kilka oryginalnych cech, którym niestety bohaterom zabrakło. Bo nie można nazwać innowacyjnym tego, że zarówno główna bohaterka jak i bohater są po prostu perfekcyjnie perfekcyjni. Nie jestem fanką takich rozwiązań. Nieżalenie jakie mają przeżycia, kim są, co reprezentują, każdy, dosłownie każdy się nimi zachwyca, a ten kto tego nie robi - zazdrości im i knuje przeciwko. Nie tędy droga do budowania dobrych bohaterów. Pomijam już kwestię sympatii i jej braku. Niejednokrotnie chciałam zaadoptować Arienne, a Severo udusić czymkolwiek co mam pod ręką. Domyślam się, że potrafiłabym zamordować go nawet gołymi rękoma mimo jego "idealnie potężnej niczym Bóg Wojny postury" i innych mocarnych cech, o których autorki przypominają nam bardzo często. Kolejnym minusem jest narracja. Przyzwyczaiłam się, ale nie polubiłam się z równocześnie pierwszo- oraz trzecio-osobowym narratorem. Nie ukrywam, że cenię sobie jedność narracji, bowiem ich synteza powoduje po prostu zaburzenie rytmu powieści i chaos. A jeśli chodzi o rytm - książka bywa nierówna, ale można zrzucić to również na karb debiutu. Nie da się wszystkiego opanować i przedstawić tak jak by się chciało, gdy pierwsza wydana książka liczy ponad 800 stron! Trochę szkoda, że nie skrócono tej powieści. Pewne fragmenty mogłyby spokojnie iść do wycięcia, by całość była zgrabniejsza i ciekawsza. Nie ukrywam, że ostatnie 200 stron dosyć zmęczyłam.

Podsumowując. Jeśli szukacie książki romansowej osadzonej w świecie fantasy, z niewyszukanymi bohaterami i stylem to się nie zawiedziecie. Lekturę czyta się szybko i nawet osoba tak niepraktykująca w czytaniu romansów (tudzież erotyków) jak ja, odnalazła się w niej i nawet dobrze bawiła. Jednak jeśli chcecie przeczytać KLĄTWĘ PRZEZNACZENIA i szukacie w niej czystego, pełnokrwistego fantasy to obawiam się, że możecie się zawieść. Jest to zdecydowanie bardziej romans niż literatura fantastyczna, choć pewnie czytelnik nieobyty z gatunkiem high-fantasy nie będzie widział różnicy.

ZAPARASZAM - https://www.instagram.com/magda.reads/

KLĄTWA PRZEZNACZENIA M.Magoska-Suchacka i S.Dubielecka sporo namieszała w głowach wielu czytelników, szczególnie na bookstagramie. Część z Was dała się porwać tej historii, część wręcz przeciwnie. I przy całym ogromnie sympatii jaką mam do autorek za to co zrobiły (zrealizowały swoje marzenie idąc w zaparte z wydawnictwem, które raczej rzucało pod nogi kłody niż pomagało),...