Zimą czytałam świetną książkę Amandy Prowse "Świąteczna kafejka". Dlatego z przyjemnością powitałam na polskim rynku kolejną książkę autorki "Córkę doskonałą".



Jacqueline (Jacks) Davies mieszka w Weston-super-Mare z 36-letnim mężem Petem (jej rówieśnikiem), nastoletnią córką Marthą, kilkuletnim synem i matką w późnym stadium demencji. Od kilku lat nie pracuje zawodowo, bo opieka nad matką oraz zajmowanie się domem i rodziną zdominowały jej życie. Jest na etapie zupełnego wypalenia i krańcowego zmęczenia wynikającego z całkowitego poświęcenia się najbliższym, choć sama tak tego nie postrzega. Jest mocno sfrustrowana domowym kieratem, a mimo to znajduje wciąż siły, by wchodząc do pokoju matki, być uśmiechniętą i pozytywnie nastawioną.

Rzeczywistość jednak mocno mija się z marzeniami i oczekiwaniami Jacks. Wiele poświęca, by rodzina wiodła szczęśliwe życie i na zewnątrz wyglądała na doskonałą. Zależy jej na tym, by jej dzieci spełniły swoje marzenia, miały lepszy start i stały się kimś, a najlepiej, by wyjechały z tego małego miasteczka.

Za wszelką cenę próbuje też dochować obietnicy złożonej ojcu tuż przed jego śmiercią i zajmuje się niedołężną matką wymagającą całodobowej opieki. Irytuje ją zbyt mały dom, mąż bez aspiracji, kapryszące dzieci i inne drobnostki dnia codziennego zbierające się w coraz wyższą górę niedomówień. Jest coraz bardziej rozczarowana swoim życiem i coraz częściej wspomina Svena, swoją wielką miłość z czasów liceum.

Zawsze uważała swoją rodzinę za lepszą od innych, aż pewnego razu realia życia powodują, że Jacks "upada tak nisko, że nie wie, jak kiedykolwiek zdoła stanąć ponownie na nogi". Zbierane latami frustracje i zdenerwowanie wybuchają z siłą wodospadu...

Początkowo nie znosiłam głównej bohaterki i traktowałam ją jako mocno zakłamaną kobietę. Z czasem, gdy na jaw wychodziły kolejne tajemnice, zmieniałam stosunek do niej i w rezultacie uznałam, że wspólnie z bardzo wyrozumiałym Petem stanowią dojrzały związek.

"Córka doskonała" to piękna książka o rodzinie, o codziennych trudnościach i kłopotach, ale też o wzajemnym wsparciu, które prowadzi do odkrycia tego, o czym na co dzień się nie pamięta lub na co nie zwraca się uwagi. To kolejna książka, która pokazuje, że życie w zakłamaniu sprawia, że ludzie nie do końca wiedzą, kim są i co jest dla nich najważniejsze w życiu.

Zimą czytałam świetną książkę Amandy Prowse "Świąteczna kafejka". Dlatego z przyjemnością powitałam na polskim rynku kolejną książkę autorki "Córkę doskonałą".



Jacqueline (Jacks) Davies mieszka w Weston-super-Mare z 36-letnim mężem Petem (jej rówieśnikiem), nastoletnią córką Marthą, kilkuletnim synem i matką w późnym stadium demencji. Od kilku lat nie pracuje zawodowo,...