Nie wiedziałam, jaka historia czeka mnie na Wzgórzu psów i muszę powiedzieć, że mam mieszane uczucia, z jednej strony jestem zaskoczona, a z drugiej hm... ciężko mi to nazwać.

Zybork - małe, niepozorne skrywające mroczne tajemnice miasteczko, gdzie wszystko jest możliwe. Miasteczko, w którym zło przybiera różne formy bez ceregieli, cenzury, taryfy ulgowej i gdzie wybory z przeszłości nie pozwolą o sobie zapomnieć.

Mikołaj Głowacki jest emocjonalnym wrakiem człowieka, próbującym wyrwać się z bagna przeszłości, które próbuje go wciągnąć za wszelką cenę. Niestety, im bardziej próbuje się bronić tym bardziej zagrzebuje się w nim i w końcu staje twarzą w twarz z czarną, trzymetrową postacią z przeszłości.
Mikołaj napisał książkę o swoim miasteczku, trochę mieszając teraźniejszość z fikcją. Jednak wszystko, co napisał sprawia, że przez jakiś czas rozsławił swoje miasteczko, niekoniecznie z dobrej strony.
Życie jest trudne i wiele sytuacji sprawiło, że musiał nasz bohater musiał wrócić na stare śmieci z żoną Justyną, z którą próbuje ratować rozpadające się małżeństwo.
Tymczasem... dowiadujemy się, że w mieście rządziła mafia, gdzie kilka osób było nietykalnych i mogło robić wszystko. Teraz niby jest spokojniej, ale nagle zaczynają ginąc ludzie... a Mikołaj z Justyną (z zawodu dziennikarką), próbują dokopać się prawdy, która zmienić wszystko i wszystkich, i która myślę, że lepiej by było, aby nigdy nie ujrzała światła dziennego.
Kto zaginie w mrocznym miasteczku? Co skrywają osoby uciekające przed prawdą i osoby, które ją ścigają? Kto zabił Darię, pierwszą dziewczynę Mikołaja? Co działo się od tego momentu? Czy uda się uratować to, co jeszcze jest do uratowania? Jaka jest w końcu prawda o mrocznym, tajemniczym miasteczku i ich mieszkańcach?

Jak napisałam wcześniej jestem zaskoczona, że natrafiłam na tak brutalną, prawdziwą historię, gdzie każdy szczegół ścinał mi krew żyłach... Ale z drugiej strony jestem szczęśliwa, że w końcu dotarłam do końca i przepłynęłam przez to bagno.

Punktując książkę...
Plusem jest fakt, że cała sceneria oraz bohaterowie w niej zawarcia bardzo dokładnie i idealnie się uzupełniają, nie ma tutaj zbędnych pobocznych postaci, tutaj każdy ma swoje miejsce i znaczenia.

Tempo książki jest różne i muszę przyznać, że miałam z nią sporo problem, zapewne wpływ na to miał inny styl pisania, z którym się wcześniej spotykałam. Ten tutaj wymagał ode mnie skupienia, uważnego śledzenia i po prostu męczył. Więc naprawdę odetchnęłam z ulgą, że dobiłam do końca tej prawie 900 stronicowej książki.

Jednak to jedna z lepszych polskich książek, jaka ostatnio wpada mi w ręce i zasługuje na chwilę uznania i uwagi.

Podsumowując...
Jest to mroczna, tajemnica, bez cenzury pełna brutalności historia o prawdzie i walce dobra ze złem, gdzie jeden krok może sprawić, że staniesz się innym człowiekiem i gdzie jeden błąd może sprawić, że po prostu umrzesz.

Jest to bardzo dobra książka, która może trochę odstraszać swoją wielkością, ale także charakternym stylem pisania, ale z pewnością jest warta czasu i uwagi, w której naprawdę zderzyć się można z bezdenną stroną zła.

Nie wiedziałam, jaka historia czeka mnie na Wzgórzu psów i muszę powiedzieć, że mam mieszane uczucia, z jednej strony jestem zaskoczona, a z drugiej hm... ciężko mi to nazwać.

Zybork - małe, niepozorne skrywające mroczne tajemnice miasteczko, gdzie wszystko jest możliwe. Miasteczko, w którym zło przybiera różne formy bez ceregieli, cenzury, taryfy ulgowej i gdzie wybory z...