Na początku chciałam serdecznie pozdrowić autora książki :) Wiem, że pan Żulczyk często zagląda tutaj na stronę więc tym optymistycznym akcentem zacznę swoją recenzję.
A teraz czas na co nieco o "Wzgórzu psów".

Głównym bohaterem książki jest Mikołaj. Napisał on jedną książkę o Zyborku, swojej rodzinnej mieścinie, która niestety nie pokazywała jej w pozytywnym świetle, a wręcz skompromitowała ją przed całym krajem. Po ogromnym sukcesie swojego dzieła oraz nagłym przypływie gotówki Mikołaj rzucił się w wir używek by w końcu sięgnąć samego dna. Z tej rozpaczliwej sytuacji wyciąga go Justyna, która później staje się jego małżonką. Po pewnym czasie, w wyniku problemów finansowych para musi wyprowadzić się ze stolicy i przenieść do znienawidzonego przez Mikołaja Zyborka gdzie dzieją się bardzo dziwne rzeczy, a teraźniejszość wciąż przeplata się z przeszłością. Czy jest coś takiego jak sprawiedliwość? Czym ona jest? Jaka jest definicja zła? I czy można je zwalczać innym złem? Nad tymi pytaniami powinniśmy się pochylić czytając nową książkę Jakuba Żulczyka.

Muszę przyznać, że przez pierwsze parędziesiąt stron byłam trochę rozczarowana. Gdzie tu thriller? Gdzie jakiś dreszczyk emocji? Owszem dostawałam to czego oczekiwałam po Żulczyku- opisów ciemnej, przyprawiającej o depresję mieściny, bardzo realistyczny (a może nawet za bardzo?) język bohaterów, klimat nieodzowny dla każdej z jego książek. Jednak czegoś mi cały czas brakowało, a główny bohater przez sporą część książki drażnił swoją biernością i swego rodzaju słabością. Jednak po pewnym czasie zadałam sobie pytanie: czy przypadkiem nie jest tak, że czasami zachowujemy się dokładnie tak jak Mikołaj? Od kiedy popatrzyłam na tą książkę z tej perspektywy stała się ona znacznie lepsza. Zdałam sobie sprawę z tego, że świetnie obrazuje ona pewne mechanizmy ludzkiego zachowania. Może są one nieco przejaskrawione, ale nie przeszkadza to w odbiorze książki, a nawet nadaje jej pewnego rozpędu. Zakończenie jest bardzo dobre, przez ostatnie 4 rozdziały zupełnie nie mogłam oderwać się od "Wzgórza..." Jedynym mankamentem książki jest dla mnie początek, mam wrażenie, że książka trochę zbyt powoli się rozkręcała.

Podsumowując fani Żulczyka dostaną to czego oczekują: charakterystycznych opisów i języka, rozebrania pewnych schematów oraz ludzkich odruchów, wciągającego zakończenia książki. Lektura warta polecenia. Nie czytajcie jej w trakcie sesji, możecie mieć problem z egzaminami ;)

Na początku chciałam serdecznie pozdrowić autora książki :) Wiem, że pan Żulczyk często zagląda tutaj na stronę więc tym optymistycznym akcentem zacznę swoją recenzję.
A teraz czas na co nieco o "Wzgórzu psów".

Głównym bohaterem książki jest Mikołaj. Napisał on jedną książkę o Zyborku, swojej rodzinnej mieścinie, która niestety nie pokazywała jej w pozytywnym świetle, a...