To w dalszym ciągu się dobrze czyta chociaż kreacja Lady Emmy trochę absurdalna. Trudno uwierzyć w dozgonną miłość po 2 tygodniach pełnej zawirowań znajomości. Dla mnie przekombinowane i mało prawdopodobne. Ale czytam dalej.

To w dalszym ciągu się dobrze czyta chociaż kreacja Lady Emmy trochę absurdalna. Trudno uwierzyć w dozgonną miłość po 2 tygodniach pełnej zawirowań znajomości. Dla mnie przekombinowane i mało prawdopodobne. Ale czytam dalej.

Z książkami pani Phillips u mnie bywa różnie, i tak jak pierwsza część cyklu o golfistach nie przypadła mi do gustu, tak drugi tom bardzo mi się spodobał. Historia Emmy i Kennego jest zabawna, a chemia między bohaterami, aż bucha. Wartka akcja nie pozwala na nudę, choć niektóre pomysły autorki nie do końca mi się podobały, to jednak miło spędziłam czas.
Polecam.

Z książkami pani Phillips u mnie bywa różnie, i tak jak pierwsza część cyklu o golfistach nie przypadła mi do gustu, tak drugi tom bardzo mi się spodobał. Historia Emmy i Kennego jest zabawna, a chemia między bohaterami, aż bucha. Wartka akcja nie pozwala na nudę, choć niektóre pomysły autorki nie do końca mi się podobały, to jednak miło spędziłam czas.
Polecam.

Lubię książki Susan Phillips, ale jakoś się zmęczyłam czytaniem akurat tej. Niby było wszystko co jest w typowej książce tej autorki, ale za dużo było humoru, który Amerykanie najwyraźniej uwielbiają, czyli dogadywanie sobie co kto zabawnego zrobił w dzieciństwie, gdy nie było w tym zupełnie nic zabawnego. Tzn. wiem, że było to tematem książki, ale ileż można.

Jak zwykle brakowało "rzekł X" i "powiedział Y", więc trzeba było odliczać, co kto powiedział. Przez to w jednym z fragmentów doszłam do błędnego przekonania, że Kenny nabija się z Emmy, zwracając się do swojego brata per "syn". Potem z kontekstu wywnioskowałam, że tę kwestię wypowiedział jednak ojciec Kennego, a nie sam Kenny. Tak więc Kenny wraz z Emmą wchodzą do domu ojca i:

"W rogu, w bardzo amerykańskim kojcu, ciemnowłosy malec zapiszczał z radości na widok Kenny'ego.
- Witaj, synu!"

Nic wcześniej nie było wspomniane, że jest tam obecny ojciec Kennego, więc cóż innego mogłam myśleć.

Siostry Kennego, Torie nie mogłam strawić, bo takiej kretynki świat nie widział i jeszcze autorka kazała porządnemu facetowi ożenić się z nią. Nie wiem czemu porządni ludzie są z reguły karani ślubem z kretynami w książkach i filmach.

Lubię książki Susan Phillips, ale jakoś się zmęczyłam czytaniem akurat tej. Niby było wszystko co jest w typowej książce tej autorki, ale za dużo było humoru, który Amerykanie najwyraźniej uwielbiają, czyli dogadywanie sobie co kto zabawnego zrobił w dzieciństwie, gdy nie było w tym zupełnie nic zabawnego. Tzn. wiem, że było to tematem książki, ale ileż można.

Jak zwykle...

Dla mnie rewelacja, dużo humoru sytuacyjnego, zabawne dialogi i oczywiście chemia między bohaterami.
Tak sobie myślę, że tłumacz musi wykonać kawał pracy, aby przekładając dialogi Pani SEP oddać ich komizm i błyskotliwość.

Dla mnie rewelacja, dużo humoru sytuacyjnego, zabawne dialogi i oczywiście chemia między bohaterami.
Tak sobie myślę, że tłumacz musi wykonać kawał pracy, aby przekładając dialogi Pani SEP oddać ich komizm i błyskotliwość.

Kenny niespodziewanie dostaje propozycję nie do odrzucenia - ma przez kilka tygodni niańczyć angielską arystokratkę. Zadanie nie wydaje mu się jakoś specjalnie trudne, a przy okazji może naprawi swoją nadwyrężoną reputację? Może jego nowa podopieczna wcale nie będzie tak wielką nudziarą jak mu się wydawało? Emma, znaczy Lady Emma zmienia jego myślenie. I zmienia absolutnie wszystko. Bo ona wcale nie przyjechała do Ameryki na próżno, chce stracić reputacje (i nie tylko!) i nie ma zamiaru pozwolić Kennyemu, aby ją przed tym powstrzymał... Dwa silne charaktery, dwa różne światy i jedna miłość, która zmienia wszystko.

Kenny niespodziewanie dostaje propozycję nie do odrzucenia - ma przez kilka tygodni niańczyć angielską arystokratkę. Zadanie nie wydaje mu się jakoś specjalnie trudne, a przy okazji może naprawi swoją nadwyrężoną reputację? Może jego nowa podopieczna wcale nie będzie tak wielką nudziarą jak mu się wydawało? Emma, znaczy Lady Emma zmienia jego myślenie. I zmienia absolutnie...

Zachwyciła mnie tak samo jak pierwsza, nie jest ani trochę gorsza. Często się mówi, że kontynuacje książek nie są dobre, że najlepsza jedynka, co do tej autorki muszę nie zgodzić! Susan świetnie przedstawia nowych bohaterów i wplata starych. Polecam!

Zachwyciła mnie tak samo jak pierwsza, nie jest ani trochę gorsza. Często się mówi, że kontynuacje książek nie są dobre, że najlepsza jedynka, co do tej autorki muszę nie zgodzić! Susan świetnie przedstawia nowych bohaterów i wplata starych. Polecam!

Kolejna dobra pozycja tej autorki, lekka i przyjemna. Czyta się szybko, z zaciekawieniem i z humorem. Dużo się dzieje, fabuła ciekawie się rozwija:) Polecam

Kolejna dobra pozycja tej autorki, lekka i przyjemna. Czyta się szybko, z zaciekawieniem i z humorem. Dużo się dzieje, fabuła ciekawie się rozwija:) Polecam

Ciekawa, przyjemnie się czytało ale jak dla mnie za cukierkowo.

Ciekawa, przyjemnie się czytało ale jak dla mnie za cukierkowo.

Kolejna książka autorki, od której nie sposób się oderwać nawet jeśli właśnie jest środek nocy, a następnego dnia czeka masa obowiązków.
Szkoda trochę, że do bólu przypomina swoją poprzedniczkę, identyczny schemat, bohaterowie odrobinę różni, ale nawet motywy się powtarzają, jak choćby wrzucanie do basenu, albo wynoszenie na ramieniu...
Mimo tego jednak śmiechu jest z nią co nie miara, zwłaszcza na początku, gdy bohaterowie dopiero się poznają. Dzięki temu oraz oczywiście wspaniałemu romansowi ode mnie ogromy plus!
Dobrze, że mam jeszcze tyle kolejnych powieści autorki przed sobą :)

Kolejna książka autorki, od której nie sposób się oderwać nawet jeśli właśnie jest środek nocy, a następnego dnia czeka masa obowiązków.
Szkoda trochę, że do bólu przypomina swoją poprzedniczkę, identyczny schemat, bohaterowie odrobinę różni, ale nawet motywy się powtarzają, jak choćby wrzucanie do basenu, albo wynoszenie na ramieniu...
Mimo tego jednak śmiechu jest z nią...

<3

<3