Dom to wyjątkowo prywatna przestrzeń, która może zdradzić wiele tajemnic jego mieszkańców. Kiedy skończyła się II wojna światowa w Europie żołnierze i reporterzy zaczęli przeszukiwać miejsca, w których żył Adolf Hitler, by zrozumieć człowieka siejącego strach na całym świecie.

Despina Stratigakos to amerykańska historyczka architektury, wykładowca na Uniwersytecie Harvarda, Uniwersytetu Michigan i Uniwersytetu w Bufflo. W książce ,,Dom Hitlera" jako pierwsza opisała domy, siedziby i mieszkania Adolfa Hitlera oraz wykazała, że dyktator świadomie używał architektury do kreowania swojego wizerunku i propagandy.

Książka dzieli się na dwie części. W pierwszej autorka omawia budowę trzech rezydencji Hitlera: Starej Kancelarii Rzeszy w Berlinie, monachijskiego mieszkania przy Prinzregentenplatz 16 i górskiego domu w Obersalzbergu. Pokazuje jak Hitler zaczął przywiązywać wagę do sposobu urządzenia miejsc, gdzie przebywał oraz jak zostało to wykorzystane w propagandzie, by zastąpić dawny wizerunek podżegacza na poważanego dyplomatę i męża stanu. Autorka osobny rozdział poświęciła Gerdzie Troost-architektce, projektantce wnętrz, reżyserce, artystce, która odegrała zasadniczą rolę we wszystkich przedsięwzięciach architektonicznych Hitlera oraz omawia fotografie Berghofu zrobione przez Evę Braun.
Druga część książki poświęcona jest propagandzie i pisemnym relacjom o domach Hitlera w prasie niemieckiej i zagranicznej. Za pośrednictwem prasy ocieplano wizerunek brutalnego dyktatora. Autorka zaprezentowała historię rezydencji Hitlera aż po dzień dzisiejszy. Budynki te nadal przyciągają ludzi, a fragmenty płytek czy różnych przedmiotów z wyposażenia domów osiągają wysokie ceny wśród kolekcjonerów pamiątek po Trzeciej Rzeszy.

Hitler przez dwie dekady nocował gdzie popadnie. W 1908 roku, po śmierci matki, opuścił Linz i przez wiele lat zajmował nędzne pokoiki, sypiał na parkowych ławkach, w przytułku dla mężczyzn i w wojskowych barakach. W 1928 roku wynajął dom w Obersalzburgu, który prowadziła mu przyrodnia siostra Raubel. Dom zbudowany był w tradycyjnym wiejskim stylu bawarskim, a z okien rozciągał się zachwycający widok na Salzbury i Untersbug. Z domem w Bogenhausen łączono niewyjaśnioną samobójczą śmierć przyszywanej siostrzenicy Hitlera Geli Raubel, którą znaleziono z raną postrzałową. Mnożyły się spekulacje, jakoby Hitlera i młodziutką Geli łączyły intymne więzi. Książka zawiera mnóstwo faktów z życia dyktatora i osób z jego otoczenia.

Despina Stratigakos za pośrednictwem tej książki krytykuje wykorzystywanie przestrzeni prywatnej Hitlera w propagandzie, by zmanipulować opinię publiczną. Z jednej strony były okazałe i bogato urządzone rezydencje, a z drugiej skromne sypialnie, w których Hitler miał tylko łóżko z żelazną ramą, mały stolik i drewniane krzesło. Im więcej ludzi ginęło w komorach gazowych, tym bardziej ocieplano wizerunek dyktatora.

,,Dom Hitlera" to bardzo rzetelna i ciekawa publikacja, która oprócz interesujących informacji zawiera dużo unikatowych, publikowanych po raz pierwszy zdjęć. Wydana jest starannie na bardzo dobrym jakościowo papierze i w twardych okładkach. Hitler był człowiekiem o tysiącu twarzy i nawet architektura służyła do jego spektakularnych kreacji. Książkę polecam Czytelnikom zainteresowanym tematem:)
http://magiawkazdymdniu.blogspot.com

Dom to wyjątkowo prywatna przestrzeń, która może zdradzić wiele tajemnic jego mieszkańców. Kiedy skończyła się II wojna światowa w Europie żołnierze i reporterzy zaczęli przeszukiwać miejsca, w których żył Adolf Hitler, by zrozumieć człowieka siejącego strach na całym świecie.

Despina Stratigakos to amerykańska historyczka architektury, wykładowca na Uniwersytecie...