Książka na swój sposób ciekawa, całkiem przyjemnie się ją czyta. Jednak... bez szału. Akcja jest zbyt przewidywalna. Temat oklepany, wampiry, wilkołaki, demony, wróżki... no, Nefilim - kolejne z fantastycznych istotek - aż tak popularne nie były, a książka odniosła przecież duży sukces.
W pewnych momentach akcja toczy się ślamazarnie i leniwie, a czasem pominięte zostają istotne fragmenty, które powinny znaleźć się w powieści.
Postacią, która najbardziej mnie zainteresowała był (oczywiście, że...) Jace. Irytujące zaczepki, drażniąca dowcipność. Jednak ta postać pod koniec powieści, po poznaniu swego ojca się... psuje. Jace staje się ułożonym chłopcem, który z zapałem wykonuje każde polecenie tatusia, w którym widzi... wzór do naśladowania?
Opisy są krótkie i zwięzłe; dialogi proste, spójne, wręcz banalne.
Główna bohaterka, Clary, to zwykła dziewczyna, która musi się nagle odnaleźć w nowym, niezwykłym świecie. Oczywiście tym, kto w ten świat ją wprowadza jest Jace, w którym od razu się zakochuje, co jest łatwe do przewidzenia - zostaje zachowany schemat typowej książki przeznaczonej dla młodzieży. Może trochę oryginalności?
"Dary Anioła" przypominają mi "Harry'ego Pottera" i "Zmierzch". Może dlatego, że te serie książek zdają się iść po przetartym już szlaku komercji.
Podsumowując, książkę miło się czyta, jednak na kolana nie powala ani jeden jej aspekt. Przeczytać można, nie trzeba...

Książka na swój sposób ciekawa, całkiem przyjemnie się ją czyta. Jednak... bez szału. Akcja jest zbyt przewidywalna. Temat oklepany, wampiry, wilkołaki, demony, wróżki... no, Nefilim - kolejne z fantastycznych istotek - aż tak popularne nie były, a książka odniosła przecież duży sukces.
W pewnych momentach akcja toczy się ślamazarnie i leniwie, a czasem pominięte zostają...