Myślę, że zbiór ten jest wart przeczytania z kilku powodów. Pierwszym, lecz pewnie mało przekonującym jest fakt wydania go w złotym okresie twórczości Lema. Pierwsze pozycje zostały przez autora skrytykowane, choćby ze względu na naiwne zauroczenie ideą komunizmu. "Opowieści o pilocie Pirxie" zaś zostały wydane po raz pierwszy 1968r. i w późniejszych latach zyskały dużą popularność.

Kojarzenie tej książki z lekturą szkolną może przynieść myśl o prostocie języka, a jednak ten pozostaje charakterystyczny dla twórcy - opisowy i kunsztowny, syntetyzujący nauki humanistyczne i ścisłe. Przygody, mimo może ciężkiego języka, są naprawdę wciągające. Szczególnie ich zakończenia skłaniają do myślenia, jak to znajdujące się w opowiadaniu o Terminusie, który wystukiwał morsem słowa umarłej załogi. Osobiście miałam dreszcze przy czytaniu tej pozycji.

Prócz tego Lem potrafi doskonale bawić się naszą wyobraźnią. Posłużę się tu cytatem z opowiadania "Patrol": "Tłukł, masakrował kolanem własną twarz, wierzgając jak obłąkany - ale ryk ustał. Usłyszał własny, łkający, krztuszący się krwią krzyk". Sądzę, że te słowa mogą poruszać i zachęcać do dalszego czytania nie tylko lemożerców.

Kolejnym powodem jest oczywiście futurologiczny i edukacyjny wydźwięk opowiadań. Ten, kto jeszcze nie zapoznał się z Lemem, powinien choćby spróbować namiastki myślenia przyszłościowego. Niektóre informacje mogą wydać się absurdalne - nie widzę jakoś smażenia omletów na Księżycu, czy mycia tam naczyń, lecz wiele z nich nadal może się spełnić, i warto zasmakować tego sposobu pisania. Znajdziemy tu również ciekawy opis deprywacji sensorycznej w opowiadaniu "Odruch warunkowy", którą można skwitować jednym zdaniem: "(...) to agonia bezbolesna: martwy, narastający napływ nicości". Po przeczytaniu ustępu dotyczącego usunięciu bodźców zmysłowych pomyślałam, że to musi być jedna z najgorszych rzeczy, którą możemy doświadczyć w tak krótkim czasie.

Mogę powiedzieć z czystym sumieniem, że czas jaki poświęciłam na przeczytanie tej książki nie był stracony. Lem potrafi poruszyć wyobraźnie, nauczyć i zaciekawić, a przecież o to chodzi w dobrej literaturze. Dla wszystkich może zniesmaczonych przymusem przeczytania lektury - spróbujcie.

Myślę, że zbiór ten jest wart przeczytania z kilku powodów. Pierwszym, lecz pewnie mało przekonującym jest fakt wydania go w złotym okresie twórczości Lema. Pierwsze pozycje zostały przez autora skrytykowane, choćby ze względu na naiwne zauroczenie ideą komunizmu. "Opowieści o pilocie Pirxie" zaś zostały wydane po raz pierwszy 1968r. i w późniejszych latach zyskały dużą...