Otchłań nienawiści
- Kategoria:
- powieść historyczna
- Cykl:
- Zemsta i przebaczenie (tom 2)
- Wydawnictwo:
- Videograf
- Data wydania:
- 2017-02-21
- Data 1. wyd. pol.:
- 2017-02-21
- Liczba stron:
- 376
- Czas czytania
- 6 godz. 16 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788378355380
- Tagi:
- faszyzm II wojna światowa I wojna światowa literatura polska niebezpieczeństwo odmiana losu rywalizacja saga samotność strach śmierć terror
Drugi tom opowieści o losach czwórki bohaterów Narodzin gniewu. Apogeum II wojny światowej. Ludzie próbują odnaleźć się w świecie, w którym rządzi nazistowski terror, a życie ludzkie wydaję się kruche i niepewne. Czy w czasach zagłady uda się ocalić miłość i przyjaźń? Jak wiele można poświęcić i jak daleko trzeba przesunąć granice moralności, by walczyć z wrogiem? Akcje sabotażu, operacje wywiadowcze, brutalna działalność Gestapo, zdrajcy i szmalcownicy, brawurowe ucieczki, a w tym wszystkim pojedynczy człowiek ze swoimi namiętnościami, wątpliwościami i słabościami, gdzie nic nie jest czarno-białe i oczywiste.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Życie cudem jest
„Otchłań nienawiści” to drugi tom zyskującej na popularności sagi Joanny Jax. Autorka za sprawą pierwszej części podniosła samej sobie poprzeczkę bardzo wysoko, dużo przy tym ryzykując. Sugestywne „Narodziny gniewu”, z mocno zarysowaną historią i pełnokrwistymi postaciami, znalazły uznanie wśród czytelników. Czy z „Otchłanią…” będzie podobnie? Czy znajdą się jeszcze osoby, które zechcą przeczytać „Rzekę tęsknoty”, trzeci tom cyklu i kolejne?
Tymczasem jest rok 1941 i znów jesteśmy w Warszawie (choć to oczywiście nie jedyne miejsce akcji). Trwa okupacja, ludzie żyją w ciągłym zagrożeniu, a ich życie zmieniło się diametralnie. Na scenę wkraczają dobrze znani (i lubiani!) z poprzedniej części bohaterowie. Wracający do ojczyzny Julian Chełmicki, zakochana w nim Alicja Rosińska, lubiąca wygodę i dostatek Hanka Lewinówna i jej cwany brat Emil. Ich sytuacje życiowe mocno się skomplikowały, a oni sami mogli się dzięki temu wiele o sobie dowiedzieć. Pojawiają się też nowe twarze, jak choćby Szymon Wielopolski, Holly Evans czy Irena „Wariatka”.
Część ludzi żyje wspomnieniami, tęskni za beztroskim dzieciństwem tak brutalnie odebranym im przez wojnę. Koszmar ten dotyka tak młodych, jak i starych, zamożnych i biednych. Niektórzy tracą rozum i uciekają w obłęd, inni wybierają ucieczkę za granicę. Jeszcze inni zapominają o moralności, a czasem nawet udają patriotów gotowych oddać życie za ojczyznę, choć w rzeczywistości tak bardzo i za wszelką cenę chcieliby żyć… Wielu ląduje na Pawiaku, gdzie marzą już tylko o śmierci. Szczęśliwcy (?!?) zaś korzystają z uroków życia z okupantem, przy którego boku niczego im nie brakuje. A jeśli nie starcza im odwagi czy sił, to znajdują inną, bezpieczną przystań, np. u dobrodusznego profesora, wrażliwej lekarki czy w przytułku u sióstr. Niektórzy z nich dostrzegają wyraźnie położenie ojczyzny, są gotowi do poświęceń, nie brakuje im heroicznej wręcz odwagi, by ponieść męczeńską śmierć za ukochany kraj. Inni – do składania ofiary z siebie są gotowi, ale jedynie dla ludzi, których kochają. Zdarza się, że wówczas nie chcą się odkryć, zakładają maski, za których sprawą trudno odgadnąć, jakie mają zamiary. Bo idealnym człowiekiem „tak łatwo jest być, gdy wszystko układa się według naszych marzeń, i tak trudno, gdy życie zmienia swój bieg, wprowadzając w ludzie losy zakręty i zawirowania…” Owe zawirowania skłaniają jednakże do refleksji – zwłaszcza, gdy okazuje się, że to, w co wierzymy, nagle runęło z hukiem. Duchowe bankructwo, brak ideałów boli po stokroć. Mimo wszystko zawsze należy starać się być przyzwoitym – bez względu na położenie, potrzeby czy ambicje... W obliczu ogromu cierpienia, nieustannego zagrożenia i braku perspektyw, przychodzi myśl, że w trakcie wojny każda „chwila była na wagę złota. Każda minuta spokoju, miłości i błogiego snu była cennym darem, który należało szanować”. Tylko pogodne myśli mogły sprawić, że nie zauważało się mankamentów otaczającego świata. Trzeba było się nauczyć cieszyć z każdej, nawet najdrobniejszej przyjemności. Choćby takiej jak: „zapach świeżo ściętych kwiatów, które sprzedawały na mieście kwiaciarki, smak wiejskiego chleba wypiekanego na chrzanowych liściach”, czyjś śmiech, a nade wszystko bliskość drugiego… Tylko jak radować się w obliczu śmierci, rozdzielenia z bliskimi, bólu i cierpienia? Jak myśleć o przyjemności, gdy ukochany daleko albo z inną, a dziecko/rodzeństwo/ rodzice/ przyjaciele w nieustannym niebezpieczeństwie?
Bohaterowie Joanny Jax otrzymują od losu w drugim tomie tejże sagi lekcję pokory. Wiedzą już, że mimo obaw i trosk trzeba żyć normalnie i nie dać się wpędzić w koszmarne i pełne lęku myśli. Potrzebują jednakże potwierdzenia, że ich wybory są słuszne, że nie są złymi ludźmi, choć wciąż są wygodni, cyniczni i leniwi, albo mają inne (dużo cięższe!!!) grzechy na sumieniu. Mają już dość ciągłej walki nie tylko z okupantem/ wrogiem/ przeciwnikiem, ale i z własnym strachem czy własnymi uczuciami. Chcą wreszcie nacieszyć się sobą, swoją obecnością, piękną pogodą czy dobrym jedzeniem. Póki co nie mają na to szans, niestety. Muszą uwierzyć, że życie jest cudem, bo jak inaczej „wyjaśnisz, że (…) jesteś? Że myślisz, że czujesz. Cierpisz i radujesz się. Kochasz i nienawidzisz. Wierzysz i wątpisz. Czy jakakolwiek istota oprócz człowieka to potrafi? To cud, że możesz żyć. Bez względu na to, ile ów żywot potrwa…” Czekamy zatem w napięciu na trzeci tom, wierząc, że Joannie Jax nie zabraknie ani pomysłów, ani rozmachu w tworzeniu barwnych kolei losów swoich bohaterów.
Cytaty pochodzą z recenzowanej książki.
Agnieszka Biczyńska
Oceny
Książka na półkach
- 1 764
- 698
- 190
- 67
- 58
- 43
- 20
- 19
- 19
- 19
Opinia
Miłka Kołakowska | www.mozaikaliteracka.pl
___
„Miłość ci wszystko wybaczy”
Mówią, że tonący brzytwy się chwyta. Trudno nie wierzyć w moc tego powiedzenia, gdy sama myśl o bezradnej próbie ratowania życia zdaje się być prawdziwym koszmarem. Podjęcie walki z ostatecznością dla wielu jest jedynie brutalną wizją, ale historia pokazała, że widmo śmierci niejednokrotnie czyha za rogiem. Tak właśnie działała wojenna rzeczywistość, w której nie było czasu na dyskusje z własnym sumieniem. Równie bezlitosna sceneria towarzyszy powieści Otchłań nienawiści, którą Joanna Jax kontynuuje poruszającą sagę Zemsta i przebaczenie. Pył wojennej goryczy dosłownie dusi ludzkie serca, ale autorka nie pozwala zapomnieć, że to nadzieja zawsze umiera ostatnia.
Koleiny losu wrzucają bohaterów w wir bolesnej codzienności, w której każda jednostka czuje niepokojący zapach wojny i musi dzielnie bronić własnej godności. Przygnębiający widok okupowanej Warszawy daleki jest od tętniącego życiem miasta, jakie zapamiętał Julian Chełmicki, ale właśnie takie realia zastaje bohater po powrocie z Wielkiej Brytanii. Chociaż rutynowe aresztowania i uliczne egzekucje zdają się być normalnością w stolicy, mężczyzna z trudem przyjmuje tak posępną rzeczywistość. Okupanci nie myślą odpuszczać, co jedynie wzmacnia poczucie słuszności działań dla polskiego podziemia. Myśli Juliana zaprząta też nieprzewidywalna Alicja, której praca wywiadowcza wiąże się często z ogromnym ryzykiem. Obszerna rola przysługuje również Łyszkinowi, który kontynuuje operacje w radzieckim wywiadzie. Mężczyzna nadal zakochany jest w Hance i z sentymentem wspomina malutką Nadię, którą w duchu nazywa własną córeczką. Zamknięta na Pawiaku Hanka przyjmuje swój los z niezrozumiałą obojętnością, ale tęsknota za małą Nadią każe jej ślepo wierzyć w parszywe słowa oprawców. Agresywne działania Gestapo wpływają także na życie zuchwałego Emila, który w drodze do upragnionego bogactwa nieustannie zatraca się w szemranych interesach...
Niezwykle dopracowana fabuła rozgałęzia się na wiele dróg, co konsekwentnie pochłania uwagę czytelnika. Autorka świadomie buduje kolejne sceny i bez przerwy zaskakuje obszernie kreowanymi intrygami. Odbiorca ma zatem niepowtarzalną okazję podziwiać konspiracyjne działania polskiego podziemia, towarzyszyć w mniej lub bardziej krwawych wendetach, a także uczestniczyć w akcjach sabotażowych radzieckiego wywiadu. Odważnie poprowadzona fabuła skazuje czytelnika na potok autentycznych emocji, których skrajność przeraża, a jednocześnie staje się znakiem brutalnych czasów. Melancholijny nastrój zauważalnie przygnębia, tryskając po oczach wyraźną goryczą, ale zarys tego scenariusza pozwala wierzyć, że źródłem nienawiści często okazuje się sama miłość. Piękno tego uczucia stale rozpływa się po kartach powieści, przypominając o swoim istnieniu i dając namiastkę tak potrzebnej niekiedy nadziei.
Joanna Jax precyzyjnie buduje scenerię, sprawiając przy tym, że w serce odbiorcy wkrada się ta sama bezradność, która bez ustanku towarzyszy bohaterom. Wojenna rzeczywistość pochłania zatem pomalowane pięknymi barwami życie i mozolnie zmywa z niego nawet mniej wyraźne kolory. Nacechowane czasami wojny ulice wydają się szare i nawet nadzieja coraz rzadziej puka do ludzkich drzwi. Stale wyczuwalna niepewność jutra generuje niechęć do otaczającego świata, a ta zabija resztki sumienia, pieczętując radykalne oblicze poharatanej duszy. Autorka celowo brudzi bohaterom życiorysy i steruje ich struchlałą moralnością tak, aby czytelnik zrozumiał budzącą się w nich nienawiść i był gotowy zaakceptować nawet najbardziej bezlitosne decyzje.
Mocno emocjonalna warstwa historii niewątpliwie porusza i daje wartościowy temat do dyskusji, ale czytelnik, który Otchłanią nienawiści rozpoczyna przygodę z serią Zemsta i przebaczenie, może odczuć mały dyskomfort w przyswojeniu dość bogatej obsady. Autorka bowiem jedynie symbolicznie nakreśla życiorysy bohaterów, czym nieco utrudnia zrozumienie zażyłości, jakie łączą poszczególne postaci. Zabieg ten z pewnością wymaga dodatkowej koncentracji, ale nie wpływa jakkolwiek na jakość samej fabuły, której zawiłe ścieżki od początku wymagają pochwały.
Joanna Jax świadomie przywraca wojenną rzeczywistość i tworzy z niej niezapomniany spektakl żywych emocji. Zapach wszechobecnej śmierci zmusza bohaterów do odważnej ucieczki przed własnym sumieniem i tylko ukryta w sercu nadzieja pozwala im wierzyć w słuszność dokonywanych wyborów. Karty tej historii wypełnia smak okrutnej goryczy, ale czas pokazuje, że nawet w cieniu czystej nienawiści można wzniecić iskrę prawdziwej miłości…
Miłka Kołakowska | www.mozaikaliteracka.pl
więcej Pokaż mimo to___
„Miłość ci wszystko wybaczy”
Mówią, że tonący brzytwy się chwyta. Trudno nie wierzyć w moc tego powiedzenia, gdy sama myśl o bezradnej próbie ratowania życia zdaje się być prawdziwym koszmarem. Podjęcie walki z ostatecznością dla wielu jest jedynie brutalną wizją, ale historia pokazała, że widmo śmierci niejednokrotnie czyha...