Taka sobie obyczajówka z komunistyczną historią Polski w tle.

Taka sobie obyczajówka z komunistyczną historią Polski w tle.

No

No

Saga obyczajowo - społeczna ,,Spacer Aleją Róż" Edyty Świątek. Jakie to dobre.
Boziuuu ale się totalnie wkręciłam w życie Szymczaków, Pawłowskich i Kulków. Saga rodziny Szymczaków na tle prawdziwych wydarzeń która trwa na przestrzeni 50 lat w Nowej Hucie. Jest tutaj wszystko Potęga miłości,siła rodziny, ubecka nienawiść, walka o godne życie i kromkę chleba. Z każdym zdaniem czytelnik zostaje wciągnięty w niesamowite losy tej rodziny.Wiem że są gusta i guściki ale dla mnie to jest chyba najlepsza saga jaką czytałam, nie licząc Sagi o Ludziach Lodu.

Saga obyczajowo - społeczna ,,Spacer Aleją Róż" Edyty Świątek. Jakie to dobre.
Boziuuu ale się totalnie wkręciłam w życie Szymczaków, Pawłowskich i Kulków. Saga rodziny Szymczaków na tle prawdziwych wydarzeń która trwa na przestrzeni 50 lat w Nowej Hucie. Jest tutaj wszystko Potęga miłości,siła rodziny, ubecka nienawiść, walka o godne życie i kromkę chleba. Z każdym...

Wow! Świetna. Uwielbiam takie książki! Miałam nadzieję na więcej jeśli chodzi o życie i pracę na wsi ale trzymam kciuki za Bronka i Julcię aby udało im się tam wrócić! Z wielką przyjemnością zaczynam tom 2.

Wow! Świetna. Uwielbiam takie książki! Miałam nadzieję na więcej jeśli chodzi o życie i pracę na wsi ale trzymam kciuki za Bronka i Julcię aby udało im się tam wrócić! Z wielką przyjemnością zaczynam tom 2.

Ciekawe rozpoczęcie cyklu, cieszę się, że sięgnęłam.

Ciekawe rozpoczęcie cyklu, cieszę się, że sięgnęłam.

„ Czy można krytykować partię? Można, ale to tak samo, jak całować lwa w dupę, niebezpieczeństwo spore, a przyjemność niewielka.” (str.174)

Ten cytat wiernie oddaje atmosferę tamtych czasów, lata 1949-1950.
Jest to pierwsza część sagi „ Spacer Aleją Róż”, w której fikcja literacka miesza się z prawdziwymi wydarzeniami. Bohaterami są rodzina zamożnych gospodarzy Szymczaków, którzy z pokolenia na pokolenie rośli w siłę i dorobili się sporego majątku. Rodzeństwo było ze sobą zżyte, pomagali sobie wzajemnie i wspierali się w razie potrzeby. Jak na chłopów byli oczytani, posiadali dobre maniery i aspirowali do wyższych sfer.

Całość trzymał w garści najstarszy brat Bronek. Jego siostrę bliźniaczkę bardzo boleśnie dotknął los. Miała dar widzenia. Większość jej wizji się spełniła. Widziała więcej niż inni. Średnia siostra była próżną istotą zapatrzoną w siebie. Najmłodsza Julia była rozsądną osobą mimo młodego wieku. Wszystkie siostry dotknęło nieszczęście. Ale były silnymi kobietami, które potrafiły stawić czoło losowi.

Mimo, że wojna się skończyła nastały trudne, komunistyczne czasy. Stawiano na kolektywizację rolnictwa, co nie wszystkim było na rękę, bo mieli świadomość utraty majątków. Bogactwo Szymczaków kłuło w oczy innych gospodarzy, państwa z dworu, a po wojnie władzy ludowej. W końcu odgórną decyzją odebrano im ojcowiznę. Z dnia na dzień zostali niemalże z niczym. Największy wróg rodziny został przewodniczącym spółdzielni.

W tej sytuacji Bronek opuścił wioskę, udając się do Nowej Huty, w której zastał chaos i błoto. Początki były trudne. Obserwujemy jak powstawała nowa dzielnica Krakowa. Większość pracowników pochodziła z ubogich wsi. Liczyli, ze praca tam pozwoli wyrwać im się z biedy. Zarobki były liche, nieproporcjonalne do ich ciężkiej pracy. Warunki w barakach były okropne. Do tego dochodziła niechęć autochtonów, niezdrowa rywalizacja, bicie rekordów na pokaz, stawianie kolejnych wyzwań. Można powiedzieć siłowe budowanie socjalizmu. Powoli ludzi to męczyło. Chcieli normalnie pracować i mieć czas na odpoczynek.
Bronkowi dokuczała samotność i tęsknota za rodzinnymi stronami i bliskimi. Po czasie zagubienia odnalazł siebie, swoje miejsce w odległym świecie. Doczekał się jako przodownik własnego mieszkania, w którym zagościła najmłodsza siostra. Na skutek zaistniałych okoliczności zmuszona została do opuszczenia wsi. Miała świadomość, że w jej życiu zachodzą nieodwracalne zmiany. Nowe miejsce spodobało jej się a Krakowem była zachwycona.

To piękna powieść. Autorce udało się odtworzyć wiernie atmosferę tamtych czasów. Stworzyła bohaterów, którzy byli silnymi osobowościami i musieli zmagać się z tym co im życie przyniosło, a trzeba przyznać, że nie było ona dla nich łaskawe. Nie dosyć, że odebrano im gospodarstwo prowadzone z dziada, pradziada, to jeszcze w wyniku reformy walutowej stracili większość swoich oszczędności.
To powieść o miłosnych rywalizacjach, trudnych miłościach, tęsknocie za rodzinnymi stronami, rodzinnych tragediach, podłości niektórych ludzi i zemście.

„ Czy można krytykować partię? Można, ale to tak samo, jak całować lwa w dupę, niebezpieczeństwo spore, a przyjemność niewielka.” (str.174)

Ten cytat wiernie oddaje atmosferę tamtych czasów, lata 1949-1950.
Jest to pierwsza część sagi „ Spacer Aleją Róż”, w której fikcja literacka miesza się z prawdziwymi wydarzeniami. Bohaterami są rodzina zamożnych gospodarzy...

Duży plus za bardzo szczegółowe fakty historyczne.

Duży plus za bardzo szczegółowe fakty historyczne.

Niestety nie spodobała mi się ta książka. Sięgnęłam po nią bo chciałam poczuć klimat Huty tamtych lat, jako mieszkanka Huty, ale ona jest tylko odległym tłem historii. Rodzina o której jest ta książka jest chyba jedną z najbardziej pechowych rodzin na świecie, wszystkie nieszczęścia na nich spadają. W dodatku miałam wrażenie, że większość książki to o tym kto, komu ręce pod spódnice wkłada.

Niestety nie spodobała mi się ta książka. Sięgnęłam po nią bo chciałam poczuć klimat Huty tamtych lat, jako mieszkanka Huty, ale ona jest tylko odległym tłem historii. Rodzina o której jest ta książka jest chyba jedną z najbardziej pechowych rodzin na świecie, wszystkie nieszczęścia na nich spadają. W dodatku miałam wrażenie, że większość książki to o tym kto, komu ręce pod...

Książka niezwykle ujmująca. Już dawno nie czytałam tak perfekcyjnie napisanej opowieści o powojennych czasach. Idealnie ujęte problemy jakie Stalin zafundował Polakom wraz ze swoimi rządami. Realnie przedstawione życie ludzi w tych trudnych czasach " po wyzwoleniu".
Polecam

Książka niezwykle ujmująca. Już dawno nie czytałam tak perfekcyjnie napisanej opowieści o powojennych czasach. Idealnie ujęte problemy jakie Stalin zafundował Polakom wraz ze swoimi rządami. Realnie przedstawione życie ludzi w tych trudnych czasach " po wyzwoleniu".
Polecam

Po tę sagę sięgnęłam zachęcona artykułami zamieszczonymi na portalu lubimyczytac.pl jak również zachętami użytkowników tego portalu. I absolutnie nie żałuję tej decyzji. Już pierwszy tom okazał się nieodkładalny i dosłownie łyknęłam całą treść na jednym oddechu.

Przedstawiona tu historia rodziny Szymczaków okazała się wręcz porywająca, podobnie losy nowo powstającej po II wojnie światowej Nowej Huty jak i niezwykle subtelny styl i język autorki okazały się mieć duży wpływ na przyjemny odbiór powieści.

Nie mogłam się nadziwić, że jedna (bardzo liczna) rodzina Szymczaków dała się tak stłamsić i zastraszy Bartkowi Szymczakowi, którego brat jest wysoko postawionym ubekiem. Obaj bracia- kanalie jakich mało. Bartek tylko zastraszył głowę rodziny, najstarszego syna Bronka, to jeszcze uwiódł dwie jego siostry i potraktował je tak bestialsko, że Julka uciekła z rodzinnej i malowniczej wioski Pawlice do Nowej Huty razem z Bronkiem, który znalazł tam pracę na budowie. Odkąd odebrano Szymczakom ziemię i trzodę, na której gospodarzyli od kilku pokoleń, źle się czuli w rodzinnych Pawlicach, bo spotykali się z wrogością sąsiadów, którzy zazdrościli im majątku, a po jego utracie, wyszydzali ich. Również nowa władza krzywo patrzyło na posiadaczy ziemskich i prześladowała takich ludzi jak tylko mogła.

Obserwujemy losy tej rodziny zarówno w Palicach (została tam matka i reszta rodzeństwa, ojciec zginął podczas wojny) jak również w Nowej Hucie. Sporo tu wątków miłosnych, dosyć zresztą skomplikowanych. Autorka malowniczo opisuje zarówno wieś Pawlice jak i też różne zakątki starego Krakowa oraz nowo powstającej dzielnicy robotniczej czyli Nowej Huty. Czułam się jakbym była we wszystkich tych miejscach. Akcja dzieje się w trudnych, powojennych czasach, gdy Polska jest pod butem Związku Radzieckiego a socjalizm i kolektywizacja rozlewa się szeroko po całym kraju.

Pierwszy tom wprowadził nas w nowy ustrój polityczny oraz w życie rodziny Szymczaków i Marczyków jak również w klimat tych wymienionych wcześniej miejscowości. A na tle tego wszystkiego toczy się zwyczajne życie, mają miejsce porywy serca, nie zawsze szczęśliwie zakończone, a ludzie próbują sobie układać życie w nowej, powojennej rzeczywistości. Książka poniekąd czyta się sama, mignęła mi nie wiadomo kiedy. Od razu zabieram się za drugi tom, który mam nadzieję, że będzie równie dobry jak ten pierwszy.

Po tę sagę sięgnęłam zachęcona artykułami zamieszczonymi na portalu lubimyczytac.pl jak również zachętami użytkowników tego portalu. I absolutnie nie żałuję tej decyzji. Już pierwszy tom okazał się nieodkładalny i dosłownie łyknęłam całą treść na jednym oddechu.

Przedstawiona tu historia rodziny Szymczaków okazała się wręcz porywająca, podobnie losy nowo powstającej po II...