Sonea postanowiła zostać Nowicjuszką Gildii Magów. Ale już od pierwszego dnia zetknięcia się z uczniami wyższych Domów doznała wrogości z ich strony. Była tego świadoma i postanowiła stawić temu „czoło”. Jeden z jej nowych „kolegów” postanowił szczególnie uprzykrzyć dziewczynie życie. Pilnował, aby Sonea dość regularnie stawała się objektem drwin i niechęci. Jak młoda magiczka upora się z prześladwoczymi nowicjuszami? Jak wpłynie na to wszystko zmiana z mentora Rothena na Wielkiego Mistrza Akkarina? I co jest powodem, że Akkarin postanowił wziąć pod siebie akurat tę dziewczynę? To wszystko wywołało wielkie „oburzenie” najpotężniejszych Domów: Jak On mógł zostać mentorem dziewczyny ze slumsów?? To pytanie zadają sobie wszyscy, jednakże odpowiedz na nie znają zaledwie trzy osoby... Osoby, które wiedzą o tajemnicy skrywanej przez Akkarina. A tymczasem siła magiczna Sonei rośnie w zaskakującym tempie...

Książka dzieli się tak jakby na dwie części: pierwsza dotyczy Nowicjuszki Sonei a druga niezwykłej podróży Ambasadora Dannyla. Wypełnia on misję do której nie jest wtajemniczony. Zbiera informacje z różnych lądów, wędrując dawnym szlakiem jakim przemieszczał się niegdyś Wielki Mistrz... Ale po co to robi i dla kogo?

Nie podoba mi się w tej książce, że nauka zadawania magicznych ciosów i walki są tak mało opisane. Spodziewałam się, że będzie można sobie jakoś to wyobrazić. Jednakże, wszystko opisane jest zbyt płytko.

Nowicjuszka tak jak Gildia Magów strasznie wciągnęła mnie w atmosferę panującą w Imardin. Ale co różni te dwie części? Na początek poznajemy bardziej postacie, które były w cieniu w pierwszym tomie. Mam na myśli kogoś takiego jak syn Rothena czy nawet samego Akkarina. Postać Lorlena coraz bardziej przytłacza wątki Mistrza Rothena –dzięki temu możemy lepiej poznać tego bohatera.
Dannyl i pogłoski na temat jego „odmienności” dostały „rumieńców”. Jego podróż ukazuje nam zwyczaje innych krain, panujące tam rygory oraz odstępy od reguł. Więcej o tym się nie rozpiszę, ale szczerze życzę szczęścia młodemu Ambasadorowi. Dlaczego? Tego dowiecie się jak przeczytacie 2 tom :)
Ponadto sytuacja Sonei coraz bardziej się poprawia. Brzydkim kosztem, ale dziewczyna wie jak sobie radzić. Świetnie to ukazuje pod koniec książki podczas Oficjalnego Pojedynku. Pokazuje jak wielką mocą dysponuje. Ale to nie zmienia jej odczuć co do Akkarina.
Moja ocena: 4+/6

Sonea postanowiła zostać Nowicjuszką Gildii Magów. Ale już od pierwszego dnia zetknięcia się z uczniami wyższych Domów doznała wrogości z ich strony. Była tego świadoma i postanowiła stawić temu „czoło”. Jeden z jej nowych „kolegów” postanowił szczególnie uprzykrzyć dziewczynie życie. Pilnował, aby Sonea dość regularnie stawała się objektem drwin i niechęci. Jak młoda...