Własnie skończyłam czytać "Milczenie" i ....nie mogę przestać myśleć o tej historii. Autor, Susaku Endo, to mistrz słowa. W powieści nie ma zbędnego zdania. Język konkretny, oszczędny, przez to przejmujący do szpiku kości. Napięcie towarzyszy czytaniu w zasadzie od początku. To opowieść o człowieku, o naturze ludzkiej, jej sile i słabościach, o tym, że "tyle wiemy o sobie ile nas sprawdzono"....Ale mnie też ta opowieść - jak nic innego dotąd - nauczyła pokory - uświadomiłam sobie, że nie mam prawa osądzać postępowania drugiego człowieka.To taki banał, wiem, ale wdrożenie tej zasady w życie bywa szalenie trudne.

Prócz tych pytań natury ogólnej, o kondycję człowieka, jego wiarę, poświecenie, wytrzymałość w cierpieniu, książka stawia także pytania natury teologicznej. Padre Rodriguez zarzuca Bogu milczenie, ale nie mówi jasno, czego tak naprawdę od Boga oczekuje. Czego chce? spektakularnego cudu? Chyba sam bohater nie za bardzo to wie...

Bardzo interesującym wątkiem, w zasadzie nigdzie nie zauważanym, przez żadnego recenzenta jest sprawa stosunków handlowych Japonii z Europą i po prostu walki o pieniądze. Wielu czytelników pisze o rzekomo poruszanym przez autora problemie przyjecia się religii chrześcijańskiej na Dalekim Wschodzie, a ja znalazłam u Endo jednoznaczne stwierdzenie, że chrześcijaństwo jest uniwersalne, jest mądrością obliczoną na wszystkie umysły, także te odmienne kulturowo i cywilizacyjnie. Endo wspomina za to kilka razy o holenderskich i angielskich protestantach, ich walce o dominację w handlu z Japończykami. To protestanci wg autora byli pomysłodawcami fumie.....

Własnie skończyłam czytać "Milczenie" i ....nie mogę przestać myśleć o tej historii. Autor, Susaku Endo, to mistrz słowa. W powieści nie ma zbędnego zdania. Język konkretny, oszczędny, przez to przejmujący do szpiku kości. Napięcie towarzyszy czytaniu w zasadzie od początku. To opowieść o człowieku, o naturze ludzkiej, jej sile i słabościach, o tym, że "tyle wiemy o...