Przyjemna lektura „rozrywkowa”.
O tym, jak dobiegająca czterdziestki kobieta zostaje porzucona przez męża i cóż… dość niespodziewanie dla siebie samej nagle musi sobie radzić sama. Z utratą nie tylko męża, ale też mieszkania, z kłopotami finansowymi, wychowywaniem nastoletniej córki oraz z trudami codziennej egzystencji. I choć czasem porywa się z motyką na słońce, choć niekiedy jej decyzje są spontaniczne i na pozór pozbawione sensu, to dzięki wrodzonemu pogodnemu usposobieniu i pomocy przyjaciół całkiem nieźle udaje jej się pokonać wszelkie trudności (zarówno te prawdziwe, jak i domniemane), a to, co jednego dnia jest powodem do żalu i rozpaczy, chwilę później obraca się ku dobremu
Nasza bohaterka jest roztrzepana, kiepsko zorganizowana i zwykle zmienia zdanie z szybkością światła, ale dzięki sporej dawce poczucia humoru oraz samokrytyki ciężko jej nie polubić.
Książka napisana dowcipnie, lekko, no i tak prawdziwie. Nie wszystko jest cudne i ponad miarę wysłodzone, a wydarzeniom daleko do ideału. Np. starania Judyty o to by stać się piękną, elegancką i zadbaną (oraz koniecznie szczupłą) wersją siebie samej zwykle kończą się przygodami w stylu: paradowanie po mieście w rozmazanym makijażu, nietrafiona fryzura, kosztująca fortunę, czy wylądowanie twarzą w trawie będąc odzianą jedynie w koszulę nocną, a wszystko to w środku dnia i przy świadkach…. Zabawne i napawające otuchą. Dające nadzieję na happy end dla każdego.
Polecam jako niezawodny „czasoumilacz”.

Przyjemna lektura „rozrywkowa”.
O tym, jak dobiegająca czterdziestki kobieta zostaje porzucona przez męża i cóż… dość niespodziewanie dla siebie samej nagle musi sobie radzić sama. Z utratą nie tylko męża, ale też mieszkania, z kłopotami finansowymi, wychowywaniem nastoletniej córki oraz z trudami codziennej egzystencji. I choć czasem porywa się z motyką na słońce, choć...