Ilekroć toczy się dyskusja na temat tego, czy dziecko należy wychowywać poprzez perswazję, czy też należy tę siłę perswazji wzmacniać klapsem lub pasem, tyle razy przypomina mi się przeczytana wiele lat temu książka Wojciecha Kuczoka "Gnój".

Czy zachowanie ojca głównego bohatera, usiłującego biciem wprowadzić swoje metody wychowawcze był tylko głosem rozpaczy niedorozwiniętego emocjonalnie mężczyzny czy też uznawał on, że to co robi czyni dla dobra dziecka? Odpowiedź na to pytanie wydaje się prosta- każdy bijący uważa, że wychowuje i sprawia, że dziecko będzie lepsze, a dla osoby stojącej z boku zazwyczaj wiązać to się będzie z aktem niepohamowanej agresji wywołanej jakimiś wewnętrznymi frustracjami.

Żyjemy w czasach, gdy w przestrzeni publicznej często mówi się o tym, że przemoc fizyczna w rodzinie to skutek bezsilności rodzica lub stanowi ona próbę ukazania dziecku, które jest bezbronne, gdzie jest jego miejsce. Mnie ono kojarzy się z zaakcentowaniem swej pozycji w stadzie. To jest tak jak u zwierząt- najsilniejszy osobnik siłą fizyczną akcentuje swoją pozycję.

Kuczok pochodzi do tematu głębiej- wskazuje na konsekwencje takiego wychowania. Pokazuje jak ono okalecza psychicznie i emocjonalnie. Bo takie bite dziecko będzie może grzeczniejsze na chwilę po sprawieniu lania, ale efekty w dorosłym życiu mogą być już nie do odwrócenia. Przyszedł mi do głowy przykład: gdy przeszkadza nam głośno tykający budzik możemy go wrzucić do akwarium. Będziemy mieli spokój, ale skutkiem takiego działania będzie to, że zegar przestanie pracować. Na półce wyjęty z wody budzik będzie nadal prezentował się okazale, ale czy będzie to ten sam zegar co przed próbą uciszenia?

Polecam tę książkę wszystkim rodzicom- tym obecnym, jak i przyszłym. Jest to opis jak nie powinno wyglądać życie rodzinne. Ale czy odnajdziemy w "Gnoju" tylko elementy nam obce, zasłyszane, nieznane z autopsji? Czy też jednak okaże się, że "Gnój" porusza tematykę o wiele głębszą, dotykającą wielu z nas?

Na duży plus tej książki zaliczam także- aby nie było tak poważnie- ciekawy język, a w niektórych fragmentach wręcz autor proponuję zabawę językiem polskim, sporo humoru (tak, tak, Kuczok też żartuje) oraz dozę śląskiej gwary, której od wielu lat lubię się przysłuchiwać.

Ilekroć toczy się dyskusja na temat tego, czy dziecko należy wychowywać poprzez perswazję, czy też należy tę siłę perswazji wzmacniać klapsem lub pasem, tyle razy przypomina mi się przeczytana wiele lat temu książka Wojciecha Kuczoka "Gnój".

Czy zachowanie ojca głównego bohatera, usiłującego biciem wprowadzić swoje metody wychowawcze był tylko głosem rozpaczy...