Ksiazka na pierwszy rzut oka wyglada na przedruk wydania z 1938 roku, posiada Imprimatur i Nihil Obstat z 1938 roku, ale w kazdym rozdziale dolozono swiadectwa cudownych wydarzen z lat 90-tych XX wieku.

Jest to zbior swiadectw przekazanych do klasztorow karmelickich, potwierdzonych czesto przez lekarzy i naocznych swiadkow swieckich badz ksiezy z danej parafii. Czyli w porownaniu z anonimowymi swiadectwami ksiazek autorow amerykanskich - dosc wiarygodne zrodla informacji.

Jezeli sie wezmie pod uwage, ze w latach 20-30-tych antybiotyki nie byly znane (pierwsze proby z antybiotykami mialy miejsce pod koniec II wojny swiatowej w armii angielskiej), to staje sie zrozumiale, ze kazda wieksza infekcja ropna grozila smiercia, jezeli chirurg nie mogl oczyscic skutecznie rany i ze tylko cud mogl pomoc. Ludzie uciekali sie w takich sytuacjach do pomocy swietych. Ale i cudowne wyleczenie z choroby Alzheimera w 90-tych latach, choroby, na ktora nie ma lekarstwa, jest przykladem, ze warto swietych prosic o pomoc tam, gdzie czlowiek nic zrobic nie moze.
Z wlasnych doswiadczen wiem, ze sw. Teresa z Lisieux to bardzo skuteczna Swieta w przypadkach, gdzie czlowiek sam nie wie, co dalej albo wszystkie ludzkie srodki pomocy zostaly wyczerpane i pozostaje tylko prosic o cud. A czasem tez dziala w ukryciu i dopiero po fakcie dociera do mnie, kto dzialal :-) )Mnie osobiscie bliska jest tez przez to, ze czyla niemalze wspolczesnie, ze moge ja poznac ze zdjecia, a nie z przeslodzonych, pozloconych obrazkow (choc i takie sa).

Ksiazka na pierwszy rzut oka wyglada na przedruk wydania z 1938 roku, posiada Imprimatur i Nihil Obstat z 1938 roku, ale w kazdym rozdziale dolozono swiadectwa cudownych wydarzen z lat 90-tych XX wieku.

Jest to zbior swiadectw przekazanych do klasztorow karmelickich, potwierdzonych czesto przez lekarzy i naocznych swiadkow swieckich badz ksiezy z danej parafii. Czyli w...