To ciekawe, lecz na ile się orientuję, nie myślę o raju w taki sposób, w jaki czynili to anonimowi autorzy babilońscy, arabska angeologia, włoski Dante czy mahatmowie. Punktem wyjścia dla mojej teorii było zadanie sobie pytania: kiedy człowiek jest szczęśliwy? Odpowiedź jest oczywista – wtedy gdy się śmieje; gdy śmieje się śmiechem czystym i szczerym, niczym nieprzymuszanym. Reszta nie ma żadnego znaczenia. Nie potrzeba śpiewu aniołów ani niebiańskiego tronu. Dlatego sądzę, że raj jest po prostu miejscem, w którym wszyscy śmieją się do rozpuku, nie tyle śmieszkiem lub szyderczym chichotem, lecz śmiechem rozbrajającym; inaczej mówiąc, jest miejscem, gdzie co chwila wybucha konwulsyjny śmiech, który jest zarażający, gdzie wszystko się rozmywa i zatraca w komicznym zatrzęsieniu.

To ciekawe, lecz na ile się orientuję, nie myślę o raju w taki sposób, w jaki czynili to anonimowi autorzy babilońscy, arabska angeologia, w...

..byłem raz na rozmowie o pracę. - Niech mi pan wymieni swoje dotychczasowe zajęcia – powiedział człowiek zza biurka, a mówiąc wprost – kawał cwaniaka i niezłe bydlę. Wziąłem głęboki wdech i zacząłem mówić, zupełnie uczciwie: - Poganiacz mułów, zbieracz pomarańczy w Kalifornii, zaklinacz węży, złodziej hotelowy, drwal w dziewiczych puszczach, były bokserski mistrz Francji (waga lekka), szofer w Berlinie, marynarz, cukiernik i dyrektor salonu kosmetycznego. - To wszystko? - Raczej tak. - I żadnego doświadczenia zawodowego w dziedzinie awangardowych poszukiwań nowej formy? - Z tym akurat słabo. - Znajomość Artauda? - Zerowa. - Czy wie pan, że przyjmujemy wyłącznie wykwalifikowanych ochroniarzy? Człowiek zza biurka zaczynał, jak to się mówi, grać mi na nerwach. Pozwoliłem sobie splunąć bokiem. - Kiedyś czytałem Ionesco – powiedziałem. Mężczyzna się uśmiechnął. - Nie polubimy się koleżko – zrymował - Pewnie nie, ale też nie szukam tu przyjaciół. - Zaczynasz od jutra.

..byłem raz na rozmowie o pracę. - Niech mi pan wymieni swoje dotychczasowe zajęcia – powiedział człowiek zza biurka, a mówiąc wpr...