W odległym zakątku świata, mroźnym i nieprzystępnym znajduje się obserwatorium, w którym pracuje Augustine. Starszy mężczyzna, który odkąd pamięta interesuje się gwiazdami i odległymi galaktykami. W placówce pozostał sam, mimo ewakuacji pozostałych pracowników. Reszta zespołu w pośpiechu opuściła to miejsce, pozostawiając rozgardiasz i pustkę jednocześnie. Augie nadal obserwuje niebo, chociaż nie ma pojęcia o tym, że gdzieś tam w stronę Ziemi zmierza pojazd kosmiczny. Astronauci marzą, aby wrócić na Ziemię, lecz niestety tracą łączność i być może nie będzie to już możliwe. Wśród nich jest Sally, młoda kobieta, w której życiu brak jest bliskości i spełnienia. To jej udaje się nawiązać kontakt z obserwatorium. Wspólne rozmowy dodają sił obojgu w tych trudnych momentach oraz nadziei, gdy to co dzieje się wokół staje się jedną, wielką niewiadomą.

Lily Brooks - Dalton – otrzymała stypendium The Studios of Key West i Kerouac Project. Dotychczas napisała dwie książki, obecnie jest w trakcie tworzenia trzeciej.

Patrząc na okładkę książki przed oczami ma się nocne, rozgwieżdżone i piękne niebo, a pod nim niewielki namiot niczym latarnia morska rozświetlający ciemność. Całość ma swój niepowtarzalny klimat, oczarowuje i zachęca do poznania treści. A co ciekawego znajdziecie wewnątrz?

Od początku w opowieść jest wpisana pewna tajemnica. Ewakuacja ludzi z obserwatorium, brak łączności ze statku kosmicznego z Ziemią. Co się stało? Otoczka ta intryguje i daje do myślenia. Wydarzenia przedstawione są naprzemiennie, raz w placówce badawczej, innym razem w przestrzeni kosmicznej. Zarówno w jednym, jak i drugim miejscu trochę się dzieje, ale nie w sensie rwącej akcji. Widać chęć przetrwania i czuć zagubienie. Każdy z bohaterów w inny sposób radzi sobie zarówno ze stresem, jak i samotnością. Nie brak osobistych refleksji nad dotychczasowymi doświadczeniami życiowymi, porażkami i sukcesami, które dla każdego człowieka mogą oznaczać co innego. Przeplatają się wspomnienia dotyczące dzieciństwa, rodziny, związków, osiągnięć zawodowych. Kadr po kadrze wyświetlane są skrawki życia bohaterów, które łączy więcej niż z początku się wydaje, a wszystko to w pięknej oprawie słów i przemyśleń.

Augustine zmaga się ze słabościami własnego ciała. Przebywa w bardzo trudnych warunkach, a ma już swoje lata. Obok niego, niespodziewanie pojawia się mała, milcząca, przypuszczalnie ośmioletnia dziewczynka o imieniu Iris. Wygląda na to, że podczas ewakuacji ktoś o niej zapomniał i nie została zabrana. Nietypowe zachowanie dziecka zaskakuje i zastanawia szczególnie, że pisarka w bardzo plastyczny sposób przedstawiła wydarzenia. Na długo w mojej pamięci pozostanie obraz białego wilka i sceny, która wówczas się rozegrała, a to nie jedyne wydarzenie wywołujące emocje.

Na statku kosmicznym pomimo niewielkiej przestrzeni także nie brak ciekawych i dobrze wykreowanych bohaterów. Załoga liczy sześć osób. Charakterystyczną postacią jest Sally i o jej życiu można dowiedzieć się najwięcej. Najlepiej też odbiera się jej emocje. Wśród załogi zwracają też uwagę Devi oraz Iwanow, ale także Harper. Wachlarz postaci jest ciekawie i zgrabnie skomponowany. Można poznać wydarzenia z różnych perspektyw i w zależności od bohaterów poznać ich sposób postrzeganie świata i system wartości.

Książkę cechuje lekkość budowania wydarzeń i prowadzenia fabuły, a także interesujący sposób jej przedstawienia. Autorce udało się mnie zaskoczyć, gdyż znalazłam w powieści coś, czego się nie spodziewałam. Jedynie zakończenie pozostawiło mały niedosyt, gdyż nie wyjaśnia wszystkiego i pozostawia otwartą furtkę.

„Dzień dobry północy” to książka, która zasiewa ziarno tajemnicy, intryguje i dostarcza różnych wrażeń. To niebanalna lektura, w której nie zabrakło refleksji nad życiem, różnymi doświadczeniami osobistymi i zawodowymi, relacjami międzyludzkimi, a także samotnością. Czuć się samotnym można też mimo ludzi wokół. Trudne może okazać się nawiązanie trwałej relacji z drugą osobą. Widać niestety na każdym kroku, jak wiele ludzi jest samotnych. W powieści znajdziecie również celne spostrzeżenia oraz dużo miłości do gwiazd, która czasem przesłania wszystko wokół. Polecam.

http://ksiazki-moj-maly-swiat.blog.pl/2017/02/21/dzien-dobry-polnocy-lily-brooks-dalton/

W odległym zakątku świata, mroźnym i nieprzystępnym znajduje się obserwatorium, w którym pracuje Augustine. Starszy mężczyzna, który odkąd pamięta interesuje się gwiazdami i odległymi galaktykami. W placówce pozostał sam, mimo ewakuacji pozostałych pracowników. Reszta zespołu w pośpiechu opuściła to miejsce, pozostawiając rozgardiasz i pustkę jednocześnie. Augie nadal...