Sama współczesna historia wciąga (samobójcza śmierć policjantki, której powody, choć początkowo niechętnie, próbuje odkryć jej brat),ale w połączeniu z poznawaną równocześnie mroczną przeszłością ojca bohatera daje świetny thriller, od którego trudno się oderwać.

Sama współczesna historia wciąga (samobójcza śmierć policjantki, której powody, choć początkowo niechętnie, próbuje odkryć jej brat),ale w połączeniu z poznawaną równocześnie mroczną przeszłością ojca bohatera daje świetny thriller, od którego trudno się oderwać.

Książka miała "pecha", gdyż zaczęłam ją czytać dobre kilka miesięcy temu, po czym dopadł mnie kryzys czytelniczy. Czytałam na raty, później zapominałam co czytałam, i musiałam wracać i znów to samo. To najdłużej czytana przeze mnie książka odkąd robię to dla przyjemności (a nie z musu, jak za czasów szkolnych). Jednak absolutnie nie jest to wina autora ani powieści.

Samą powieść uważam, za bardzo dobrą. Łączy kilka wątków, które interesują mnie najbardziej w powieściach. Bohaterzy dosyć niejednoznaczni. Elias, Anna, Esperanza, a także Laura, Gonzalo. Przyznaję, że historia ta nie jest dla wszystkich. Jest wymagająca, skłaniająca do przemyśleń. W pewien sposób bolesna i niesatyskakcjonująca. Oczekiwałam, że pomimo tyle bólu i cierpienia na końcu ujrzymy dobro i radość. Lektura niewątpliwie nieodpowiedziała na moje oczekiwania pod tym względem, ale może to dobrze? Końcówka to gorzka pigułka, która dla mnie była podwójnie gorzka z tej racji, że czytałam tę powieść tyle czasu, że naprawdę zdążyłam polubić bohaterów jak dzieje się to w przypadku bohaterów serialu. Jednak nikt nie powiedział, że będzie lekko. Bardzo lubię literaturę autorów iberyjskich. W ich świecie nic nie jest czarno-białe, są różne odcienie życia.

Zdecydowanie polecam przeczytać.

Książka miała "pecha", gdyż zaczęłam ją czytać dobre kilka miesięcy temu, po czym dopadł mnie kryzys czytelniczy. Czytałam na raty, później zapominałam co czytałam, i musiałam wracać i znów to samo. To najdłużej czytana przeze mnie książka odkąd robię to dla przyjemności (a nie z musu, jak za czasów szkolnych). Jednak absolutnie nie jest to wina autora ani powieści.

Samą...

Jedna z takich książek o których mogę powiedzieć : genialna!

Jedna z takich książek o których mogę powiedzieć : genialna!

Zaczęło się tak dobrze! Niestety w drugiej połowie, autor kompletnie zgubił moje zainteresowanie :(

Mimo to, na pewno przeczytam coś jeszcze tego autora, bo uważam, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek przy pracy.

Zaczęło się tak dobrze! Niestety w drugiej połowie, autor kompletnie zgubił moje zainteresowanie :(

Mimo to, na pewno przeczytam coś jeszcze tego autora, bo uważam, że był to tylko nieszczęśliwy wypadek przy pracy.

Jak dla mnie to arcydzieło. Jest tu tak wiele historii, niedopowiedzeń, tajemnic, miłości, zdrady, okrucieństw, które obecnie odżyły w Ukrainie. Nigdy dotąd nie czytałem takiej powieści, w której w zasadzie nie ma pozytywnych bohaterów, ale do niektórych czułem coś na kształt sympatii. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Nawet jej koniec, dla mnie nieprzewidywalny, jest taki, jaki być powinien. Bez niedomówień i domysłów. Cudo

Jak dla mnie to arcydzieło. Jest tu tak wiele historii, niedopowiedzeń, tajemnic, miłości, zdrady, okrucieństw, które obecnie odżyły w Ukrainie. Nigdy dotąd nie czytałem takiej powieści, w której w zasadzie nie ma pozytywnych bohaterów, ale do niektórych czułem coś na kształt sympatii. Książka wywarła na mnie ogromne wrażenie. Nawet jej koniec, dla mnie nieprzewidywalny,...

Mam problem z ocenieniem niniejszej książki. Niby to jest kryminał, ale na pewno nie taki, jakiego się spodziewałem. Dużo w książce wątku obyczajowego, przeplatanego opisami z przeszłości. Właśnie te wątki z przeszłości, spowalniają całą akcję i czasami zasypiałem w trakcie czytania. Ogólnie książka dobra, poprawnie napisana. Dla mnie solidna 6.

Mam problem z ocenieniem niniejszej książki. Niby to jest kryminał, ale na pewno nie taki, jakiego się spodziewałem. Dużo w książce wątku obyczajowego, przeplatanego opisami z przeszłości. Właśnie te wątki z przeszłości, spowalniają całą akcję i czasami zasypiałem w trakcie czytania. Ogólnie książka dobra, poprawnie napisana. Dla mnie solidna 6.

Powieść noir osadzona w bardzo intensywnych czasach. Jeżeli jesteś po lekturze dzieł Koestnera, Pasternaka, Grosmana czy Sołżenicyna to nic nowego ta książka dla Ciebie nie wniesie. Autor przeczytał najpewniej dzieła tych i innych autorów i pomieszał trochę czasy stalinizmu i wojny domowej w Hiszpanii w całkiem udany miks.
Jeżeli lubisz powieści Noir to jest to powieść idealna. Jest dobrze osadzona w realiach historycznych, ma bogate i skomplikowane postaci, niejednoznaczne konflikty moralne i zbrodnię która wymaga ogromnego poświęcenia żeby móc dociec prawdy. Autor to naprawdę utalentowany pisarz z dobrym warsztatem i oczytany w innych powiespsiopisarzach. Czasami skraca sobie drogę (pomimo niemalże 600 stron, które czyta się wyśmienicie swoją drogą) tak że niektóre wątki rozpętlają się trochę naiwnie ale całościowo to bardzo dobrze ugruntowana i napisana z polotem powieść.

Powieść noir osadzona w bardzo intensywnych czasach. Jeżeli jesteś po lekturze dzieł Koestnera, Pasternaka, Grosmana czy Sołżenicyna to nic nowego ta książka dla Ciebie nie wniesie. Autor przeczytał najpewniej dzieła tych i innych autorów i pomieszał trochę czasy stalinizmu i wojny domowej w Hiszpanii w całkiem udany miks.
Jeżeli lubisz powieści Noir to jest to powieść...

Z dużym opóźnieniem sięgam po tę książkę (premiera w 2017r.),ale zarówno autor, jak i podejmowana przez niego zazwyczaj tematyka wojny domowej w Hiszpanii każą mi nadrobić to opóźnienie. I warto!

Tym razem Árbol sięga jeszcze głębiej do przeszłości niż w innych książkach i znacznie dalej, bo aż do Rosji lat 30. XX w. Dzięki temu i tak już zagmatwane dzieje Hiszpanii i niejednoznaczny wymiar postaci historycznych związanych z wojną domową, sięgają apogeum złożoności. Kolejny raz okazuje się, że polska mania dźwigania krzyża narodów okazuje się czystą uzurpacją: poraża kłębowisko losów hiszpańskich komunistów i falangistów, policjantów skompromitowanych współpracą z reżimem Franco i bojowników o wolność, gotowych oddać najbliższych w zamian za szansę przeżycia, walczących o wolność w kolaboracji z NKWD i walczących z komuną w kolaboracji z faszystami. Trudno wyobrazić sobie trudniejsze moralnie wybory i naiwnie sądzić, że można je będzie kiedykolwiek osądzić.

Ale powieść - jak zwykle u Árbola - to nie moralitet lecz fantastycznie skrojona sensacja z wątkami kryminalnymi. Stopniowo rozgryzamy powiązania między poszczególnymi postaciami, których tożsamości autor (jak zwykle zresztą) długo nie zdradza, przeciągając napięcie i serwując kolejne wolty. Każdy zwrot akcji, który pozornie zbliża nas do rozwiązania zagadki, okazuje się obnażać kolejne ludzkie intencje, a zarazem słabości i ułomności. Bohaterowie, którym współczuliśmy, zaczynają stopniowo budzić niechęć, tylko po to, żeby po uchyleniu kolejnego rąbka tajemnicy, zyskać ponownie nasze zrozumienie.

Klimat powieści jest jak zawsze przesycony melancholią - zastanawiam się, czy to wpływ flamenco czy bliskość morza czynią literaturę hiszpańską tak szczególną. Ostatecznie, jak uważa jedna z bohaterek, "wystarczy popatrzeć na morze by zniknąć za horyzontem". Tym razem jednak pisarz serwuje znacznie szersze spektrum opisów: sugestywne obrazy Syberii, scen wojennych, dramatu pokonanego Berlina, obozu na plażach Argeles, które dały szczególne "schronienie" hiszpańskim uchodźcom - to wszystko odmalowane przy pomocy wyrazistych, przytłaczających scen, sugestywne, jak najlepsze kino.

Postać młodego Siaki pozwala wprowadzić nawet obraz Afryki i tamtejszych bratobójczych walk, boleśnie skonfrontowanych z europejską obojętnością i dyletanctwem ("dla większości ludzi Afryka była tylko ciemnożółtą plamą na mapie. Wszystkie granice i państwa wyglądały tak samo. Miejsce nieszczęść, głodu, chorób i wojen.")

W wielu miejscach tonęłam w tych opisach i wątkach pobocznych, z przyjemnością wracając potem do zasadniczej historii, a potem znowu oddalając się w czasie i przestrzeni. Eskapizm w pełnym tego słowa znaczeniu!!!

Z dużym opóźnieniem sięgam po tę książkę (premiera w 2017r.),ale zarówno autor, jak i podejmowana przez niego zazwyczaj tematyka wojny domowej w Hiszpanii każą mi nadrobić to opóźnienie. I warto!

Tym razem Árbol sięga jeszcze głębiej do przeszłości niż w innych książkach i znacznie dalej, bo aż do Rosji lat 30. XX w. Dzięki temu i tak już zagmatwane dzieje Hiszpanii i...

Gonzalo Gil - prawnik specjalizujący się w dziedzinie prawa cywilnego dowiaduje się, że jego siostra Laura zabiła człowieka i popełniła samobójstwo. Co takiego wydarzyło się w życiu podinspektor Laury Gil, córki znanego komunistycznego działacza, że dopuściła się zabójstwa i samobójstwa? Szybko dowiaduję się, że zamordowanym był człowiek związany z rosyjską mafią, który porwał i zabił jej synka. Tutaj sprawa się komplikuje, taki akt zemsty to jedyna sprawiedliwa zapłata za śmierć dziecka. Wraz z głównym bohaterem krok po kroku zaczynam odkrywać rodzinną tajemnicę. W końcu prowadzone śledztwo prowadzi w głąb Rosji w lata 30 XX wieku. To tutaj zaczyna się niesamowita historia, której bohaterem jest ojciec Gonzalo, Elías Gil młody inżynier zapatrzony w ideały rewolucji.
Autor zgrabnie wprowadza wątek historyczny dotyczący osób wywiezionych na wyspę Nazino. Losy kilku Rosjan i Hiszpanów w niewiarygodny sposób splatają się ze sobą i tworzą bieg wydarzeń, który o dziwo ma swoje odzwierciedlenie w prowadzonej przez Gonzalo sprawie. „Nasze życia są ze sobą związane. Podejmujemy decyzję z myślą o nas samych, ale dotykają one wiele innych osób, a rzadko bierzemy je pod uwagę”. Całość przedstawiona z dbałością o szczegóły, daty i wydarzenia znane mi z historii. Na kartach tej powieści możemy przeczytać o Rosjance, która z miłości przyjechała do Hiszpanii. Jak wygląda życie z kimś, kto nigdy cię nie kochał. Na uwagę zasługuje kolejne śledztwo z 1967 r w sprawie zniknięcia Elíasa Gila. Trudne stalinowskie czasy, w których każdy kłamie i oszukuje. „Słowa kłamią, ale kłamstwo jest czasem jedynym możliwym pocieszeniem”.
Powieść oczarowała mnie swoim stylem i mądrością płynącą z kart tej książki. Wiem, że dla wielu z was może być ona ciężka i trudna, chwilami pewnie nużąca, bo akcja biegnie tu wolno i leniwie. Przyznam, że chwilami wraz z Gonzalo zdejmowałem okulary, by spojrzeć na świat o nieokreślonych kształtach, w których wyobraźnia widziała więcej, na nic zdawało się patrzenie. Trzeba się zatrzymać, by zrozumieć jak to się dziej, że człowiek przestaje być człowiekiem i zmienia się w manipulanta, złodzieja i zbrodniarza. „Nikt nie jest w stanie sobie wyobrazić, jak wynaturzona potrafi być ludzka istota, kiedy wyznacza jej się rolę kata, z jakim sadyzmem i przyjemnością torturuje swoje ofiary”.
Zbliżyłem się z prawnikiem do gniazda szerszeni, w którym zginęła jego siostra. Przekroczyłem granicę cierpienia i ujrzałem świat zapomniany, w którym wielu zginęło. Polecam osobom, które lubią czytać, które w kryminalnej opowieści cenią sobie wydarzenia historyczne.

Gonzalo Gil - prawnik specjalizujący się w dziedzinie prawa cywilnego dowiaduje się, że jego siostra Laura zabiła człowieka i popełniła samobójstwo. Co takiego wydarzyło się w życiu podinspektor Laury Gil, córki znanego komunistycznego działacza, że dopuściła się zabójstwa i samobójstwa? Szybko dowiaduję się, że zamordowanym był człowiek związany z rosyjską mafią, który...

Akcja tej książki toczy się dwutorowo.
Opowiada historię wywózki 6 tysięcy w dużej mierze przypadkowych ludzi zabranych z ulic Moskwy i Leningradu w 1933 r. i wywiezionych na wyspę Nazino na rzece Ob. Wyspa ta, jak i cala Syberia, była w ogóle nie przystosowana do przyjęcia tylu tysięcy ludzi, jak również władze sowieckie nie były w stanie wykonać założeń swoich utopijnych planów. Ludzie z głodu zaczęli zabijać się i rozpoczęły się akcje kanibalizmu.
Nigdy nie słyszałam o tej wyspie i jej smutnej historii. Książka ta przybliżyła mi ten tragiczny temat.

Inna część akcji tej książki to czasy współczesne (połowa XX wieku). Tu mamy przeplatankę dalszych losów tych kilku osób, które przeżyły Nazino plus odrobina kryminału.

Akcja tej książki toczy się dwutorowo.
Opowiada historię wywózki 6 tysięcy w dużej mierze przypadkowych ludzi zabranych z ulic Moskwy i Leningradu w 1933 r. i wywiezionych na wyspę Nazino na rzece Ob. Wyspa ta, jak i cala Syberia, była w ogóle nie przystosowana do przyjęcia tylu tysięcy ludzi, jak również władze sowieckie nie były w stanie wykonać założeń swoich utopijnych...