Nieudolna, płytka fabuła, naiwna narracja, praktycznie zupełny brak wątków i wydarzeń, totalnie bezosobowi bohaterowie i główna bohaterka która sprawia wrażenie postaci drugoplanowej. Do tego magowie którzy są totalnymi idiotami. Książka nie wymaga myślenia, nie wymaga nawet większej uwagi ze względu na swoją przewidywalność i schematyczność. Może i jest to dobry wstęp do fantasy dla młodzieży, ale mam nadzieję, że młodzież owa szybko przesiądzie się na bardziej wartościową literaturę. Cykl był rozdmuchiwany przez autorkę prze 10 lat. Nie jestem w stanie sobie wyobrazić jak w ciągu 10 lat pisania i praktycznie 3 krotnego przepisania powieści na nowo, mogło powstać coś tak słabego. Jak mówi sama autorka w jednym z wywiadów: najpierw miał to być jeden tom, potem rozeszło się na dwa, ale w związku z niską sprzedażą powieści dwutomowych wydawca poprosił o zwiększenie objętości do 3 tomów. I to widać. Fabuła jest rozrzedzona jak wódka w wielkiej beczce wody. Dopiero w 3 tomie coś zaczyna się dziać i osobiście zastanawiałem się po co były dwa pierwsze? Cykl ma jednego jedynego pełnowartościowego bohatera który nabiera swych pełnych cech dopiero w 3 tomie. I jest nim Akkarin. I po co autorka w każdym kolejnym tomie streszcza co działo się w poprzednich? Nie trafiła do mnie twórczość tej pani zupełnie. Książka dla czytelników bez żadnych wymagań. Szkoda, że jest ich aż tylu.

Nieudolna, płytka fabuła, naiwna narracja, praktycznie zupełny brak wątków i wydarzeń, totalnie bezosobowi bohaterowie i główna bohaterka która sprawia wrażenie postaci drugoplanowej. Do tego magowie którzy są totalnymi idiotami. Książka nie wymaga myślenia, nie wymaga nawet większej uwagi ze względu na swoją przewidywalność i schematyczność. Może i jest to dobry wstęp do...