Książka jest bardzo ciekawa i pomimo, że momentami wydaje się chaotyczna nie umniejsza wiedzy w niej zawartej. Autor opisuje i dotyka odwiecznego problemu naszego funkcjonowania w związkach, a zatem czy jesteśmy z natury monogamiczni czy poligamiczni i jakie to powoduje konsekwencje w naszym życiu, jakie mamy rozterki. Dla przeciętnego śmiertelnika to co doświadcza autor, w jakim obraca się środowisku jest nie do ogarnięcia...

Książka jest bardzo ciekawa i pomimo, że momentami wydaje się chaotyczna nie umniejsza wiedzy w niej zawartej. Autor opisuje i dotyka odwiecznego problemu naszego funkcjonowania w związkach, a zatem czy jesteśmy z natury monogamiczni czy poligamiczni i jakie to powoduje konsekwencje w naszym życiu, jakie mamy rozterki. Dla przeciętnego śmiertelnika to co doświadcza autor, w...

Bez oceny, ponieważ w ogóle mnie nie wciągnęła. Męczyłam. Robiłam kilka podejść, ale nigdy nie skończyłam.

Bez oceny, ponieważ w ogóle mnie nie wciągnęła. Męczyłam. Robiłam kilka podejść, ale nigdy nie skończyłam.

Życie seksualne autora to wiele więcej niż szary człowiek może sobie w ogóle wyobrazić, ale opisy nie są ordynarne. Czyta się jak fabułę, a treść mimo wszystko daje do myślenia i zastanowienia, w którym miejscu uwiera nas nasze własne dzieciństwo najbardziej.

Życie seksualne autora to wiele więcej niż szary człowiek może sobie w ogóle wyobrazić, ale opisy nie są ordynarne. Czyta się jak fabułę, a treść mimo wszystko daje do myślenia i zastanowienia, w którym miejscu uwiera nas nasze własne dzieciństwo najbardziej.

Życie seksualne i związki autora to dramat...Neil poszukuje relacji, która by go uszczęśliwiła i dała mu wolność, przede wszystkim seksualną. Czytając książkę można by było poczuć oburzenie, w jaki sposób autor traktuje kobiety i jakie życie prowadzi. Pomimo bardzo obfitych i szczegółowych opisów związków i życia seksualnego Neila, tak naprawdę podstawą całej tej książki jest dzieciństwo, bo to relacje z rodzicami, a zwłaszcza z matką spowodowały takie, a nie inne zachowanie mężczyzny w dorosłym życiu.
Książka daje do myślenia. Tu bardzo obrazowo, wręcz brutalnie pokazany jest wpływ przeżyć z dzieciństwa na życie dojrzałego człowieka, czyli jak można spieprzyć życie swojemu dziecku, albo jakim rodzicem być, żeby tego nie zrobić.

Życie seksualne i związki autora to dramat...Neil poszukuje relacji, która by go uszczęśliwiła i dała mu wolność, przede wszystkim seksualną. Czytając książkę można by było poczuć oburzenie, w jaki sposób autor traktuje kobiety i jakie życie prowadzi. Pomimo bardzo obfitych i szczegółowych opisów związków i życia seksualnego Neila, tak naprawdę podstawą całej tej książki...

Czysty dramat seksualności. Autor szuka idealnej formy związku, jednak z czasem dochodzi do niego Prawda, która burzy jego zamysły.

Czysty dramat seksualności. Autor szuka idealnej formy związku, jednak z czasem dochodzi do niego Prawda, która burzy jego zamysły.

Otwiera oczy na wiele spraw związanych z relacjami damsko-męskimi. Dodatkowo można lepiej poznać świat relacji bardziej otwartych niż standardowy model.

Otwiera oczy na wiele spraw związanych z relacjami damsko-męskimi. Dodatkowo można lepiej poznać świat relacji bardziej otwartych niż standardowy model.

Momentami bardzo inspirująca, obnażająca schematy, którymi się kierujemy w naszym "dorosłym" życiu i związkach.
Momentami wywoływała we mnie odrazę, zgorszenie, złość.
Powodem tego jest przedmiotowy sposób traktowania kobiet przez autora książki, sprowadzający je do roli obiektu seksualnego.
Jednak mimo tego polecam tą pozycję dla osób, które mają problem z bliskością w relacji z partnerem.
Może lektura tej książki coś zmieni, mi otworzyła oczy i uświadomiła parę spraw.

Momentami bardzo inspirująca, obnażająca schematy, którymi się kierujemy w naszym "dorosłym" życiu i związkach.
Momentami wywoływała we mnie odrazę, zgorszenie, złość.
Powodem tego jest przedmiotowy sposób traktowania kobiet przez autora książki, sprowadzający je do roli obiektu seksualnego.
Jednak mimo tego polecam tą pozycję dla osób, które mają problem z bliskością w...

Książka to jedna z tego rodzaju introspekcyjnych autobiografii, którą przyjemnie czyta się siedząc samotnie w obrzydliwie drogim hotelowym pokoju, czując się jak ostatnia osoba na ziemi. Ewentualny pretekst do pogaduch przy wódce "o tym dokąd ludzkość zmierza" i "popieprzone to wszystko, co nie, Stary?". No.. i to byłoby to mniej więcej tyle.

Pewien tragizm tej książki nie polega na fakcie, że przedstawione w niej wnioski czy przemyślenia są głupie czy mało wartościowe. Książka wstrząsa miksturą wulgarnego języka i smutku zionącego z przeżyć autora, a czytający naprawdę czuje ten pożądany rodzaj brudu na sumieniu, który zapewne powinno czuć się wnikając w historię skrzywdzonego dziecka. Problem w tym, że to wszystko już było. I w tym wydaniu, motyw dojrzewania do otwarcia się przed drugą osobą, jest też niestety kalką z miliona innych kopii podanej w dość oklepanej formie wyznania nawróconego grzesznika. I niestety takie wrażenie towarzyszyło mi jako czytelnikowi przez czas czytania książki, co na tle poprzeczki jaką autor postawił sobie "Grą", może rozczarowywać.

Jeśli szukacie odkryć, szoku, rozczarujecie się. Mimo to, czas spędzany na czytaniu jej upłynął mi nadzwyczaj refleksyjnie. Być może dlatego, że dostałam tę książkę w prezencie od mężczyzny, z którym relację podsumować można Straussowskim "miłość od pierwszego wejrzenia ma miejsce, gdy jedno skrzywdzone dziecko rozpoznaje drugie".

Książka to jedna z tego rodzaju introspekcyjnych autobiografii, którą przyjemnie czyta się siedząc samotnie w obrzydliwie drogim hotelowym pokoju, czując się jak ostatnia osoba na ziemi. Ewentualny pretekst do pogaduch przy wódce "o tym dokąd ludzkość zmierza" i "popieprzone to wszystko, co nie, Stary?". No.. i to byłoby to mniej więcej tyle.

Pewien tragizm tej książki nie...

"Prawda" Neila Straussa nie jest książką którą czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Zachęca do zastanowienia się nad sobą i zmienia spojrzenie na rzeczywistość, nagle zaczynamy wyraźnie dostrzegać schematy zachowań opisane w książce, w otaczającym nas świecie.

Przeczytanie tej książki zajęło mi dwa miesiące, miałam długie przerwy. Moment w którym autor odkrywa i zaczyna badać poliamorię był dla mnie dosyć męczący. Motywowałam się do czytania możliwością poznania innego spojrzenia na świat, próbowałam zrozumieć tych ludzi.
Neil Strauss w ciekawy sposób opisuje swoje kolejne związkowe doświadczenia, jako czytelnik z każdym jego kolejnym odkryciem miałam taki moment "a może to jednak to", ale po chwili oczywiście okazywało się, że może jednak nie.

Jeżeli podejdziemy do tej książki bez uprzedzeń, to jest ciekawym zagłębieniem się w psychologię. Myślę że większość ludzi we współczesnym świecie powinno zapoznać się z "Prawdą" Neila Straussa. Osobiście polecam!

"Prawda" Neila Straussa nie jest książką którą czyta się szybko, łatwo i przyjemnie. Zachęca do zastanowienia się nad sobą i zmienia spojrzenie na rzeczywistość, nagle zaczynamy wyraźnie dostrzegać schematy zachowań opisane w książce, w otaczającym nas świecie.

Przeczytanie tej książki zajęło mi dwa miesiące, miałam długie przerwy. Moment w którym autor odkrywa i zaczyna...

Neil Strauss, samozwańczy "sztukmistrz" podrywu, po latach wraca z opisem swoich przemyśleń (na podstawie swoich przeżyć) na temat związków. "Prawda" jest niejako odpowiedzią na "Grę" i kontynuacją życia po "Grze", jednak nie należy łączyć tych dwóch książek jako cyklu.

Głównym problemem "Prawdy" jest to, jak zbudować udany związek i jak ten związek ma wyglądać. Opowieść zaczyna się w momencie, kiedy Strauss zdradza swoją aktualną dziewczynę Ingrid z jej przyjaciółką, po czym trafia na terapię dla erotomanów. Jest to moment, który jest początkiem całej serii wręcz nieprawdopodobnych zdarzeń w życiu autora. Nie chciałbym ujawniać jakich, niech każdy przekona się sam.

Poszukiwania "idealnego" związku przez Straussa są momentami bardzo "kontrowersyjne". Sam nie potrafi do końca odnaleźć się w wielu sytuacjach i błądzi jak dziecko we mgle, nie mogąc określić swoich potrzeb i oczekiwań.

Czytelnik przez zdecydowaną większość powieści jest targany wieloma często skrajnymi odczuciami. Wiele ze zdarzeń opisanych w "Prawdzie" jest wręcz nieprawdopodobna dla zwykłego czytelnika. Sam sposób przedstawienia wydarzeń jest często bardzo kontrowersyjny.

"Prawda" pozwala jednak, szczególnie w finalnej części, sporządzić czytelnikom wiele przemyśleń na temat własnych związków i rzuca zupełnie nowe spojrzenie na niektóre kwestie.

Neil Strauss, samozwańczy "sztukmistrz" podrywu, po latach wraca z opisem swoich przemyśleń (na podstawie swoich przeżyć) na temat związków. "Prawda" jest niejako odpowiedzią na "Grę" i kontynuacją życia po "Grze", jednak nie należy łączyć tych dwóch książek jako cyklu.

Głównym problemem "Prawdy" jest to, jak zbudować udany związek i jak ten związek ma wyglądać. Opowieść...