Dawno nie czytałem nic, co wyszło spod pióra pana Sapkowskiego, więc stwierdziłem, że informacja o powstaniu serialu na podstawie "Wiedźmina" jest doskonałą motywacją po sięgnięcie po drugie, najbardziej znane "dziecko" owego autora.

Ze względu na charakter moich studiów i moje ostatnie wybory pozycji książkowych od dłuższego czasu nie miałem zbyt wiele do czynienia z literaturą nawiązującą do historii państwa Polskiego. Z ogromną przyjemnością zabrałem się więc do zgłębiania historii Reinmara z Bielawy i jego towarzyszy. Młody szlachcic Reinamr, zwany Reynevanem, jest chyba największym pechowcem na ziemi - każdy jego czyn, każda decyzja czy postanowienie obraca się przeciwko niemu. Dzieje się to często w sposób narażający go na utratę zdrowia i życia, ponieważ mienie dawno już mu zabrano. Podczas czytania ucieka on od takiej ilości przeciwników, że ciężko stwierdzić, który za co go goni i czy ma w tym słuszność. Nasz główny bohater jest kochliwy i śmiało można powiedzieć, że to książka o miłości, lecz nie tej, od której nas mdli z powodu słodkich opisów, lecz tej która przyprawia naszego śmiałka o kłopoty i każe nam załamywać ręce nad jego naiwnością. Na szczęście czuwają nad nim dwaj przyjaciele, Szarlej i Samson, bez których Reynevan dawno już by zszedł z tego świata. Podczas swoich przygód spotykają takie znamienitości jak np. Jan Gutenberg, czy Mikołaj Kopernik, którzy ubogacają powieść i mają do przekazania czytelnikowi ponadczasowe prawdy o naszym świecie.

Trzeba oddać panu Andrzejowi trud włożony w dbałość o prawdę historyczną. Książka obfituje w gwarę staropolską, wyrażenia z epoki, zwroty w języku łacińskim, niemieckim, włoskim oraz czeskim. Mimo, że część z nich jest wyjaśniona przez autora na końcu książki, to osoba, która nie zna nawet podstaw języka może mieć trudności w pełnym i płynnym odbiorze niektórych fragmentów (a wystarczyłoby umieścić przypisy na dole strony, no ale cóż, taka wola autora).

Książka może służyć nie tylko jako przerywnik w oczekiwaniu na serialowego Wiedźmina, ale również jako zachęta do poznawania historii naszego kraju, jak i państw sąsiednich. Historia jest świetna, polecam gorąco.

Dawno nie czytałem nic, co wyszło spod pióra pana Sapkowskiego, więc stwierdziłem, że informacja o powstaniu serialu na podstawie "Wiedźmina" jest doskonałą motywacją po sięgnięcie po drugie, najbardziej znane "dziecko" owego autora.

Ze względu na charakter moich studiów i moje ostatnie wybory pozycji książkowych od dłuższego czasu nie miałem zbyt wiele do czynienia z...