W książce uczyniłam wiele zagiętych rogów. Co oznacza, że znalazłam wiele mądrych fragmentów, które sobie zapisałam do zeszytu z mottami.
Jest to niezwykła powieść o: miłości, gotowaniu, wojnie, tęsknocie i o ludziach. Czytając książkę przeżywa się wszystko to co spotyka bohaterów, czuje się smaki potraw i ich zapachy. Wśród kart i słów są ukryte głębsze prawdy życiowe. Na przykład, że przekazywanie wiedzy i rozmowa może być więcej niż przekazaniem jakiejś treści:
„-Moja matka też – szepcze. - Cóż, zwykle byłyśmy tylko ja i on. Rozmawiała ze mną, kiedy pracowałyśmy. Opowiadała mi różne rzeczy.
Han zerka na nią.
- Jakie rzeczy?
Sirine uśmiecha się i wzrusza ramionami, trochę zawstydzona.
- Och, takie głupstwa, na przykład, czy leje się gorący syrop na zimną baklawę, czy zimny syrop na gorącą.
- To jak najbardziej poważne, metafizyczne”
W książce pojawiło się także coś co szczególnie lubię w książkach :) Jest też to powieść szkatułkowa (powieść w powieści) Tak naprawdę więc mamy dwie historie: tą która dzieje się teraz i tą opowiadaną przez wuja głównej bohaterki”
W mojej ocenie literackiej: mocne 8/10

W książce uczyniłam wiele zagiętych rogów. Co oznacza, że znalazłam wiele mądrych fragmentów, które sobie zapisałam do zeszytu z mottami.
Jest to niezwykła powieść o: miłości, gotowaniu, wojnie, tęsknocie i o ludziach. Czytając książkę przeżywa się wszystko to co spotyka bohaterów, czuje się smaki potraw i ich zapachy. Wśród kart i słów są ukryte głębsze prawdy życiowe. Na...